Met zijn door een centrifuge gehaalde leadzang en simultaan gespeelde gitaartje toont The Lazy Eyes zich op nieuwe single Tangerine ijverige leerlingen van de King Gizzard school voor paddopop. Maar net als je denkt kunnen ze niks zelf verzinnen breakt de drummer in en geeft hij de beurt aan de gitarist die hem houdt tot de laatste toon is uitgeklonken. En zo komt nog goed met The Lazy Eyes.
Feitelijk volgt Tangerine (geen cover dus van het gelijknamige nummer van Led Zeppelin) het zelfde patroon als op Cheesy Love Song. Part one is voor de zanger, part two voor de gitarist. Verschil is dat de debuutsingle, een stonede ballad is en Tangerine een dopey rocker. Het idee dat we nog veel en lang plezier gaan beleven aan The Lazy Eyes blijft overeind.