Negen jaar geleden alweer dook de naam Woodkid voor het eerst op. Het nummer waarmee de muzikale magiër zich in één klap aan het front van de elektropop vestigde heette Iron. Snel daarop volgden Run Boy Run, dat nog harder insloeg en een vrijwel vlekkeloos debuutalbum.
En toen werd het stil rond monsieur Yoann Lemoine uit Lyon zich noemende Woodkid. Hoewel niet helemaal. Er verscheen nog een vrij vage soundtrack en een paar gastoptredens die zich net als zijn filmmuziek in de ambient sfeer afspeelden. Maar nu is Woodkid zoals we hem kennen en waarderen weer terug met een zwaar overtuigende single. Goliath is anders genoeg om van progressie te kunnen spreken, maar direct herkenbaar als het werk van Woodkid.
De Fransman is een meester in het ontwerpen van sounds, meestal groots en meeslepend, maar vergeet nooit om zijn auditieve landschap in de vorm van een song te gieten. Ondanks de batterij elektronische instrumenten die hij inzet is zijn muziek geschikter voor de radio, of concertzaal dan de club.
Als gerenommeerd filmer en clipmaker -Lemoine voorzag o.a. Katy Perry, Lana Del Rey en Taylor Swift van beeldmateriaal- gaat ook Goliath gepaard met bijzondere video, een documentaire-achtige clip over mijnwerkers met mega machines in een futuristisch ogende dagbouwmijn. Wat dat te maken heeft me de tekst over liefde is onduidelijk, maar drukt de pret geenszins.
Nieuws over een opvolger van The Golden Age is er nog niet. Wel staat Woodkid geboekt voor een optreden in Tivoli/Vredenburg op 30 oktober, een concert dat theoretisch door zou kunnen gaan.