Rolling Blackouts C.F. – Endless Rooms (Sub Pop/Ivy League)
Jongens waar je van op aan kunt. Dat zijn die gasten van Rolling Blackouts Coastal Fever: Fran Keaney, Tom Russo, Joe White, Joe Russo en Marcel Tussie. Tegenwoordig drukken ze als naam Rolling Blackouts C.F. op hun albums. Reken maar eens uit wat dat aan inkt bespaart en het bekt als naam misschien ook wel wat lekkerder. Wees eerlijk.
Endless Rooms is de derde plaat van de vijf vrienden uit Australië (Melbourne). Drie van de vijf beschikken over geweldige stemmen. Het verhaal is bekend. Keaney, White en Russo (bas) spelen daarnaast gitaar en schrijven de songs ook nog eens. De gelaagde indierock van Rolling Blackouts C.F. is ouderwets energiek en melodieus en zo is er weinig nieuws onder de zon. Daar zijn we blij mee.
Want op de songsmeden van down under lijkt die hele coronastilstand geen wissel te hebben getrokken. Misschien is er een héél klein beetje tempo uit de songs weggesijpeld, maar meer zal het niet zijn. De opgewektheid, het enthousiasme, de zeggingskracht van de liedjes; alles is bij het oude gebleven. Rolling Blackouts C.F. toont vormbehoud. En hoe.
Neem een verslavend lekker uptempo nummer als Saw You At The Eastern Beach. Zo vol levenslust, speelsheid en tekstuele frivoliteiten. Af en toe een boodschap. Zo horen we de mannen het liefst. Ogenblikkelijk word je er smoorverliefd op. ‘And the stars are just out of reach. But the petrochemical factory glitters like so many precious stones. Even through the bay windows of the quarter acre homes.’
Met Endless Rooms wordt geen moment ingeboet aan kwaliteit en urgentie en laat Rolling Blackouts C.F. – schijnbaar achteloos – horen waarom ze tot de belangrijkste gitaarbands van de laatste jaren behoren. Champagne! Pieter Visscher