Author: Flip van der Enden

Harlea heeft een nieuwe single uit, de opvolger van de Graadmeter hit, Miss me. Met genoegen kunnen we rapporteren dat de Britse zangeres het rockpad niet heeft verlaten. Integendeel, zware gitaren stutten een song waarin de dame duidelijk maakt wat haar verdwenen vriendje allemaal mist. En geloof ons, je wilt haar niet als vijand hebben. Bij de introductie van Miss Me schreven we dat we helaas geen persoonlijk gegevens konden verstrekken, want niet te vinden. Het gordijn van mystiek staat nu op een kier. We weten nog niet of Harlea haar echte naam is of een artiestennaam. Een achternaam weten we ook niet. Wel is nu duidelijk dat ze 24 is en geboren is Birmingham. Op haar 16e verhuisde Harlea naar Londen voor een klus als model. Dat liep zo lekker dat ze haar school nooit heeft afgemaakt. Misschien is dat wel de reden dat ze zo zuinig is met persoonlijke info, ze wil niet op haar uiterlijk worden beoordeeld of dat haar verschijning afleidt van de muziek. Op basis van twee hard rockende singles kunnen we vaststellen dat Harlea wel wat meer is dan just another pretty face.

Tot nu toe hebben we nog geen enkele Temples single overgeslagen en dat gaat ook deze keer niet gebeuren. De tweede single van het tweede album (Volcano) van de Britse psychonauten is er weer een om je vingers bij af te likken. Strange To Be Forgotten is zo’n typische Temples track, ambitieus maar niet opdringerig, retro, maar niet ouderwets en met een refrein dat bestand is tegen misbruik. Het is tegenwoordig druk op het psych-rockveld, maar Temples weet zich positief te onderscheiden met hun gecontroleerde gekte en stijlvolle presentatie. Wie op zoek is naar de bronnen van Temples moet vrij ver terug in de tijd, naar de eerste golf muzikale geestverruimers zoals de vroegste albums van The Gee Gees en The Moody Blues en uiteraard het werk dat The Beatles in 1967 uitbrachten. De release van het Volcano album van Temples staat voor begin maart, maar de band zal al eind deze maand (27ste) te zien zijn in de Ekko in Utrecht.

Met zijn laagvliegende gitaren, Cobain-esque zang en tomeloze energie is Draw A Blank een ideale opener van het nieuwe seizoen van Paceshifters. Paul en Seb Dokman en Jesper Albers hebben met Draw A Blank hun beste single tot dusver afgeleverd en er is alle reden om aan te nemen dat er op het nieuwe album nog veel meer sterk nieuw werk zal staan. Voor de opnamen van album 4 is het trio naar Austin gevlogen om gebruik te maken van de diensten van producer Chris ‘Frenchie’ Smith, die in het verleden goede resultaten heeft geboekt met o.a. Dandy Warhols, Slayer en Jet om drie uiteenlopende bands te noemen. Begin maart komt het nieuwe album officieel uit, onder de titel Waiting To Derail. En al heeft Paceshifters zijn draai in de studio gevonden, hun natuurlijke habitat is en blijft de bühne. Dus komt er een tournee langs de belangrijkste zalen van ons land en ook zal de band te zien zijn op menig festival, te beginnen met een show op Noorderslag.

Black Hanz is de debuutsingle van The Moonlandingz, een gelegenheidsband c.q. supergroep met leden van Fat White Family en The Electronic Research Counsil. Laatstgenoemde is een obscuur gezelschap dat zich vooral ledig houdt met met remixen van werk van anderen. Fat White Family heeft een flinke schare volgelingen weten te strikken met ontregelende rammelrock. Voor een opname waar Fat White Family bij betrokken is klinkt Black Hanz vrij conventioneel en toegankelijk. De debuutsingle van het illustere gezelschap is schaamteloos retro (Joy Div. meets Laibach) en met zijn ‘spoken word’ passage ook nog eens flink kitscherig, maar dat mag de pret niet drukken. Integendeel. Gelukkig is Black Hanz geen one off, maar is er ook een album (Planetary Class Classic) op komst. Co-producer van single en album is Sean Lennon, mixer is Dave Fridman die soortgelijk werk verrichtte voor o.a. Tame Impala en Flaming Lips. Gastrollen op het album zijn er voor Phil Oaky van Human League, Randy Jones a.k.a. Cowboy van The Village People en Sean’s moeder, de inmiddels 83 jarige Yoko Ono.

Het komt niet vaak voor dat een band een paar jaar uit de running is en bij terugkomst gewoon op oude voet verder kan gaan. Menig band moet zich in vreemde promotionele bochten wringen om weer enigszins in de picture te komen. The xx brengt gewoon een nieuwe single uit zonder veel bombarie en het is net alsof ze nooit zijn weggeweest. Alsof er geen vijf jaar zit tussen Coexist en het nieuwe album I See You, dat op het punt van uitkomen staat. Stilistisch is er niet veel veranderd, The xx maakt nog steeds onopdringerige, fraai verzorgde fluisterdance met dames en herenzang en een melancholieke ondertoon. Net als op comeback single On Hold heeft het trio zich voor Say Something Loving laten inspireren door de blue-eyed soul van de jaren 70. On Hold draaide om een sample van Hall & Oates, centraal in Say Something Loving is het een sample (Seabird) van de Alessi Brothers (hit Oh Lori). Niet alleen brengt 2017 nieuwe muziek van The xx, de band gaat ook weer toeren. Op 13 feb zullen ze te zien zijn in de AFAS Live (v/h de HMH)

Blaudzun begint het nieuwe jaar goed, met een pittige nieuwe single die laat horen dat het heilige vuur na tien jaar nog onverminderd fel brandt. Aangedreven door een hyperactieve drummer en geserveerd met een aanstekelijke riff zingt Johannes een tekst met het karakter en de kracht van een strijdlied. Vorig jaar bracht Blaudzun deel 1 uit van een beoogde trilogie. Mud zal de trailer zijn voor Pt 2 en doet precies wat hij moet doen, interesse opwekken. Los daarvan is Mud gewoon een van de betere Blaudzun tracks tot nu toe. Het nieuwe album (Jupiter pt2 ?) zal waarschijnlijk begin maart uitkomen. Op 4 maart vindt namelijk de aftrap plaats van een nieuwe toernee van de bebaarde toonkunstenaar door Nederland.

Be Charlotte is een van de ruim 300 acts die volgende week in Groningen een poging zal wagen om zich in de kijker te spelen. Wij geven het Schotse gezelschap een goede kans. Aanvoerder en naamgever is de 19 jarige Charlotte Brimmer, een prettig gestoorde brildragende frontvrouw met een goed oor voor melodie en lak aan conventies. Be Charlotte heeft nog maar 3 songs uit, eigenzinnige nummers met uiteenlopende invloeden als folk, pop, electronica en rap. Dat de songs een persoonlijk en misschien wel een therapeutisch karakter hebben, blijkt uit de naam Be Charlotte. Ondanks de geringe output op plaat gaat Be Charlotte live als een speer. De vlam sloeg in de pan tijdens een optreden op SXSW, een ‘industrie’ festival dat vergelijkbaar is met ESNS in die zin dat je van heel goede huize moet komen wil je daar boven de massa uit stijgen. Daarom denken we dat het met hun show in Groningen ook wel goed komt en we Be Charlotte nog wel vaker gaan tegenkomen in de komende tijd.

Tot nu toe hebben we nog geen enkele Temples single overgeslagen en dat gaat ook nu niet gebeuren. De tweede single van het tweede album (Volcano) van de Britse psychonauten is er weer een om je vingers bij af te likken. Strange To Be Forgotten is een typische Temples track, ambitieus maar niet opdringerig, retro, maar niet ouderwets en met een refrein dat bestand is tegen misbruik. Het is tegenwoordig druk op het psych-rockveld, maar Temples weet zich positief te onderscheiden met hun gecontroleerde gekte en stijlvolle presentatie. Wie op zoek is naar de bronnen van Temples moet vrij ver terug in de tijd, naar de eerste lichting muzikale geestverruimers, zoals de jonge Gee Gees en de vroege The Moody Blues en uiteraard  The Beatles anno 1967. De release van het Volcano album van Temples staat voor begin maart, maar de band zal al eind deze maand (27ste) te zien zijn in de Ekko in Utrecht.