Een week of twee geleden stond Valerie June in de bovenzaal van de Paradiso. Dat was een doorslaand succes. De dertig jarige werkende moeder uit Tennessee bleek een bevlogen performer en een zeer innemende dame. Dat ze het publiek in haar zak had, bleek al uit het feit dat het muisstil was. Zelf bij de bar hielde mensen hun b…mond, kom daar nog maar eens om tegenwoordig. Na afloop ging Valerie signeren, een minuut of tien dacht ze nodig te hebben. Een uur later stond er nog een rij. Miss June is al een kleine tien jaar bekend in het bluescircuit, dat ze nu ook daarbuiten zo goed gaat komt door Dan ‘Black Key’ Auerbach, die haar nieuwe album heeft geproduceerd. Daarvan draaien we al You Can Be Told en vanaf nu dus ook het rustigere Wanna Be On Your Mind. Op 14 juli staat Valerie op North Sea Jazz.
Author: Flip van der Enden
Bass Drum Of Death
Bass Drum Of Death is een Amerikaanse garage rock band. Alweer een? Ja en nee. De band komt uit Mississippi, dat is diep in het zuiden van de V.S. Het voertuig dat uit de garage word gesleept om ruimte te maken voor de band is dan ook geen Cadillac, maar een oude, roestende olie lekkende tractor. Bass Drum Of Death is tuig en langharig, maar zeker niet werkschuw. Shattered Me staat op hun vierde album in vijf jaar en de band is constant op tournee. Mocht je ze afgelopen donderdag hebben gemist op Dauwpop, dan kan je je schade inhalen op 19 mei in de Tolhuistuin in Amsterdam.
Seasick Steve
Steve Wold a.k.a. Seasick Steve is de Assepoester van de muziekwereld. Of de Forrest Gump. Zijn bio laat zich lezen als een sprookje. Misbruikt in zijn jeugd, weggelopen op zijn 13e, jarenlang gezworven, gewerkt als landarbeider, cowboy en manus van alles. Ondertussen leert hij gitaar spelen van authentieke bluesmeesters, is hij in San Franciso tijdens de bloei van het hippiedom en ontmoet hij Janis Joplin. Als de grunge opkomt is hij in Seattle en leert hij Kurt kennen. Langzaam maar zeker breken er betere tijden voor hem aan. Er komt vraag naar zijn zelfgebouwde gitaren, en hij kan als engineer aan de slag in een studio. In 1996 brengt hij zijn eerste album uit, maar het zal nog tien jaar duren voordat hij doorbreekt. Dat gebeurt tijdens de traditionele oudejaarsshow van Jools Holland. Vanaf dat moment gaat het de nu 72 jarige bluesman voor de wind. Steve boert zelfs zo goed dat hij een lang gekoesterde wens in vervulling kon laten gaan, een eigen tractor! Daarover gaat Down On The Farm.
Editors
The Weight Of Your Love is de titel van de nieuwe plaat van Editors, de single heet A Ton Of Love. Het lijkt wel of de band uit Birmingham het zwaar heeft. En misschien is dat ook wel zo. Vorig jaar is gitarist Chris Urbanowicz uit de band gestapt, vanwege ‘muzikale meningsverschillen’. Chris was lid van het eerste uur en niet makkelijk te vervangen. Zijn plek is ingenomen door twee muzikanten, een gitarist een een toetsenist. Het nieuwe album is opgenomen in Nashville met Jacquire King (Kings Of Leon) op de producers stoel. Zijn opdracht was om Editors Amerikaanser te laten klinken meer REM en Arcade Fire dan Joy Division en Echo & The Bunnyman. Of dat is gelukt, mogen jullie zelf vaststellen. Live kan dat op 8 juli in de Gashouder in Amsterdam en op 17 augustus op de Lowlands.
Team Spirit
Team Spirit is weer zo’n makkelijk googlebare naam, maar niet heus. Maar zet er band achter en je krijgt wat je weten wil. Bijvoorbeeld dat de vier bandleden prachtig namen hebben, te mooi om echt te zijn; Ayad Al Adhamu, Cosmo Kilburn Digiulio, Roman Tobias Pettigrew en he toch wat gewoontjes klinkende Mike Andresso. Ze komen uit Brooklyn en hebben net een eerste EP uit. En hoe klinkt Team Spirit? We citeren hun Facebook bio, ‘a cocktail of Motown basslines, Thin Lizzy-esque duelling guitars, 90’s sing-a-long hooks, glam beats and Chuck Berry feet’. Kort samen gevat rock n roll!
Dino jr op -1
Weken lang was de vraag haalt hij het of haalt hij het niet. Steeds kwam hij net een paar stemmen te kort, maar deze week is het toch echt gebeurd: Don’t Pretend You Didn’t Know van Dinosaur Jr is de nieuwe nummer 1 van de Graadmeter! Dit wapenfeit is extra bijzonder omdat de band rond J Mascis al een kleine dertig jaar bestaat. Weliswaar met pauzes, maar toch. Wat ook echt bijzonder is, is dat Don’t Pretend helemaal geen single is, maar een albumtrack die wij net even beter vonden dan de officiĆ«le single. Dus feliciteren we Dinosaur Jr met het bereikte resultaat, onszelf omdat onze oren ons niet hebben bedrogen, maar bovenal jullie luisteraars omdat jullie uiteindelijk de doorslaggevende stemmen hebben geleverd.
The So So Glows
Dat er in het New Yorkse Brooklyn niet alleen intellecto-rock wordt gemaakt, maar ook lekker laag bij de grondse punk bewijzen The So So Glows. De band is begonnen door de broers Alex en Ryan Levine en Zach Staggers, een jeugdvriend die via relationele omwegen stiefbroer is geworden van de Levine-tjes. Het kwartet wordt compleet gemaakt door Matt Elkin. Sinds de start in 2009 hebben The So So Glows diverse malen de wereld rondgereisd als support act van jan en alleman. Die ervaring heeft hen gesterkt en gestaald en voorbereid op het grote werk. De stap van voor naar hoofdprogramma valt samen met de relase van een nieuw album Blow Out, waarvan Son Of An American de pinguinwaardige single is.
Deap Vally
We volgen Deap Vally al een single of vier, omdat we ze graag zien maar vooral omdat we ze graag horen. Baby I Can Hell zou wel eens de doorbraak kunnen gaan worden van Lindsey en Julie. De twee California girls rocken de blues zoals White Sripes en Black Keys dat doen/deden, maar dan met een onmiskenbare female touch. Op 24 juni verschijnt Sistrionix, het debuutalbum van de dames, een plaat vol korte rock en doorkijkblues (sorry). Hopelijk komen ze dan ook eindelijk eens onze kant op, want in geval van Deap Vally is zien geloven.
Hockey
Het is ruim vijf jaar geleden dat we iets van Hockey vernamen, zo’n lange stilte betekent meestal niet veel goeds. Maar, we mogen melden dat het trio uit Portland Oregon ‘alive and well’ is. Hockey had een niet onbekend probleem, een redelijk succesvol debuutalbum en een echte hit, Too Fake. De druk van de platenmaatschappij en het management om weer en meer te scoren was groot. Aanvankelijk probeerde de band om iedereen te pleasen, maar al doende merkte men dat ze een richting op werden geduwd die ze zelf niet zagen zitten. Dus; ander label, ander management, andere bezetting, andere sound (meer electro/minder gitaren) en een album waar ze trots op zijn. Wyeth Is heet de plaat, waarvan wij Calling Back hebben aangewezen als kennismaker.
Miles Kane
Miles Kane doet wat Miles Kane het beste kan, liedjes schrijven die klinken als of ze altijd al hebben bestaan. Er zijn weinig muzikanten actief op dit moment die het Britpop idioom zo goed beheersen als de 27 jarige troubadour uit Wirral, een schiereiland niet ver boven Liverpool. Don’t Forget Who You Are is het titelnummer van Kane’s tweede album, dat deze week uitkwam. Miles zal zijn eigen bed nauwelijks zien deze zomer. Dit weekend is zijn tournee begonnen, die op zijn minst tot half augustus duurt. Wij mogen de man aanschouwen op zaterdag 15 juni in het Limburgse Landgraaf.