Author: Gijs Vervliet

Een nieuw hip verschijnsel, country zangeressen? Nikki Lane, sinds kort ook op de playlist, duikt overal op. Tot ons groot plezier. En ook Haley Bonar willen we graag introduceren. Tel daar nog bovenop dat Dolly Parton heel Glastonbury op z’n kop zette, geplaybackt of niet. Haley Bonar met haar nieuwe single Kill The Fun dus, wat minder country, wat meer pop en doet wat 80’s aan. Haley is nog maar begin 30, maar gaat al jaren mee. Haar eerste werk dateert alweer uit 2001. Haley heeft zich al op behoorlijk veel plekken in de Verenigde Staten genesteld, waar ze in contact is gekomen is met bands als Low en zangers als Andrew Bird. Een aardig netwerk en staat van dienst heeft die rossige Haley opgebouwd. Kill The Fun is afkomstig van de cd Last War. Dit najaar gaat ze op tournee door het VK. Het Europese vasteland staat nóg niet op de planning..

Vreemd genoeg is dit de eerste keer dat Honeyblood de Pinguinplaylist behaald. Eind vorig jaar stuitten we de nummers “Bud” en “Killer Bangs”. Prima nummers en zoals u weet houden wij wel van meisjes met gitaren; Meg Myers, Big Deal, Wolf Alice, Deap Vally, Bleached, Eleanor Friedberger en vul maar aan. Daar komt vanaf nu dus ook echt Honeyblood bij. Super Rat is de nieuwste single en erg lekker én gaat als een speer op de YouTubes. De twee dames uit Glasgow stonden al op BKS en zijn nu in de VS op tournee om hun  debuutalbum vol met “crunch pop” aan de man te brengen. Vervolgens is GB aan de beurt, daarna mogen Stina en Shona bij ons langskomen hoor.

Merge Records doet het dit jaar goed voor de liefhebber van garage rock, maar dan niet in de zin van springere, jonge bandjes. Bob Mould (Hüsker Dü), Hiss Golden Messenger en Reigning Sound zijn goede voorbeelden. Van de laatste is net een nieuw album verschenen, de vijfde en heet Shattered. Reigning Sound is een behoorlijke Amerikaanse band die garage muziek maakt(e) onder leiding van Greg Cartwright, die je misschien kent van Oblivians. Shattered werd opgenomen in de studio waar Charles Bradley en Sharon Jones hun laatste platen opnemen. Dus, doei garage rock. Welkom, “blue-eyed soul”. Het levert een prachtig kunstwerk op, wat je hoort in single Never Coming Home. Wij blijven de gitaren opzoeken, die hoor je in albumopener “North Cackalacky Girl”. Daarom die vanaf deze week nieuw op de Pinguinplaylist.

En toen was daar opeens een nieuwe single, waar je wel eventjes aan moet wennen, van Jamie T. Een comeback mogen we toch wel stellen. In 2007 was daar out of the blue indiekid Jamie T uit Wimbledon, London. Hij maakte snel twee albums en in 2009 was het alweer over. Ondanks dat hij de pers en de meisjes meehad. T werd ook wel een “One Man Arctic Monkey” genoemd vanwege de looks en de hooks.  Die vergelijking gaat nog steeds op, want net zoals Meneer Turner heeft ook Jamie T de weg naar de gelpot en haarkam gevonden. Jamie was niet zó populair als de AM, maar scoorde wel hits wat hem een plek op Lowlands opleverde. Jamie T is niet meer die springerige indiehopper, maar laat nog steeds zien een beganigd songschrijver te zijn in het sombere “Don’t You Find”, met wat reggae en elektronica randjes. Het derde album van de 28-jarige Brit verschijnt eind september.

Iemand die Spaans spreekt ziet dat de titel niet erg gezellig is. Een moro is in het Spaans iemand uit de Arabische wereld en mata komt van het werkwoord matar, moorden. De clip van de nieuwe single van The Afghan Whigs leert ons dat ze het goed bedoelen. In de video zien we jonge streetdancers, uit de buitenwijken, acrobatische moves maken in de metro, in de hoop wat geld ervoor te krijgen.  Het werkt, de hele coupé swingt mee. Matamoros is sowieso een funky nummer van de vooraanstaande Sub Pop Records band die na 16 jaar opeens weer terug zijn met het goed ontvangen album “Do The Beast”. Onlangs stonden The Whigs uit Cincinnati, Ohio, in Paradiso waar de 49-jarige Greg Dulli en de zijnen zeer grote indruk maakten. Fijn dat “grunge ‘nd soul” na zestien volle jaren van sudderen en stoven nog zo lekker kan smaken.

De man met dé rauwe stem mag dan dit jaar 50 worden, Mark Lanegan zit zeker niet stil. Vorig jaar verscheen er nog een cover album en ook werkte hij wéér mee aan het laatste, succesvolle QOTSA album, naast al die andere samenwerkingen (vooral met Isobel Campbell) waar Lanegan bekend van is. Later dit jaar staat er dus weer een plaat op de planken met zijn ‘Band’, Phantom Radio. Het eerste wapenfeit daarvan is Sad Lover. Echt weer een prima nummer van de oprichter van grunge band Screaming Trees. Deze weken dus extra veel fantoom op je radio.

Spoon heeft haast, lijkt het wel. Eigenlijk een beetje uit het niets, voor ons, was daar Rent I Pay van de ereleden uit de indie. Een geweldig intro en direct IJsbrekermateriaal. Snel daarna lanceerden de Texanen Do You, ook een prima song. Zo’n twee weken later volgde de videoclip op dezelfde dag dat een ánder nieuw nummer het www werd opgeslingerd, Inside Out, ook niet verkeerd trouwens. Zit Spoon radiostations te stangen? Is dit het gevolg van een nieuw contract op een groter label? Weten ze zelf niet wat het beste nummer is? Zanger Britt Daniel (ook van Divine Fits trouwens) zegt zelf dat Inside Out zijn favoriet is. Wij vervolgen de reis naar het nieuwe, achtste album “They Want My Soul” en de headline show op 1 november tijdens London Calling eerst met “Do You”.

Wie denkt dat videoclips geen grote invloed meer kunnen hebben op het succes van een nummer ofwel een band, heeft het mis. De nieuwe single “Elysium” van Bear’s Den is het meest recente goede voorbeeld. We kennen de Britten inmiddels, mooi uitgebalanceerde folksongs die ook live werken. Dat lieten ze al op Eurosonic zien. Toch liet een volgende stap nog even op zich wachten voor het trio. Tot de videoclip van Elysium verscheen. De video gaat viral. De sentimentele tekst deed regisseur Marcus Haney denken aan zijn eigen jongere broer Turner.

“Brother, don’t grow up … Just hope that age does not erase all that you’ve seen … Don’t let bitterness become you … Your only hopes are within you”.

Turner is student aan de Seattle Pacific University, in de fase van zijn leven om dingen en zichzelf te ontdekken. Haney pakte zijn koffers om in Seattle de videoclip te schieten van Elysium, over zijn broer, hun leven en vriendschappen. Net toen hij wilde beginnen met filmen bij de campus werd de school geteisterd door een “school shooter”. We kennen het uit de films. De clip kreeg een andere wending. Een vriend van zijn broer was omgekomen, Paul Lee. Zie hieronder het resultaat van de videoclip.