Why Are You OK is het vijfde album van Band Of Horses in tien jaar tijd. Kort voor de release van de nieuwe plaat, blikte boegbeeld Ben Bridwell op de Facebookpagina van de band uit Seattle met een speciale playlist terug op de tijd rond het debuut Everything All the Time. “Een playlist van de muziek waar ik tien jaar terug naar luisterde, voor zover ik het mij nog kon herinneren”, vertelt hij over het lijstje, dat vooral “heel erg leuk was om samen te stellen”. “Ik ben nog niet zo hard als toen op zoek naar nieuwe muziek. Hoe ik die ontdek? Vooral via mond door mond. Mijn muziekcollectie breidt nog steeds uit, met nieuwe en oude dingen. Altijd op jacht.”
Tekst Mania | Ruben Eg
Ik las ergens dat je tien jaar terug een ELO-achtig album als ideale plaat voor ogen stond?
“God, ja! Dat toont maar weer eens te meer aan dat ik geen enkel benul van mijzelf heb en wat ik aan het doen ben. Ik rol overal maar doorheen en op zeker moment is er een een eindproduct. In die tijd dacht ik nog dat er keyboards en wat allemaal in een echte studio zouden staan om onze sound nog weelderiger te maken. En ik dacht dat we een goede producer nodig hadden. Maar ik was aangenaam verrast door de prachtige productie van Phil Ek voor Everything All the Time. Hij accentueerde onze smerige elementen en schoonde onnodige geluiden op.”
Het album lag heel dicht bij de livesound van Band Of Horses.
“We zijn in ieder geval geen Can. Er lopen geen tapes mee, het is altijd organisch. Onze albums vind ik een juiste weergave van hoe wij klinken. Maar ik denk wel dat wij er door de jaren heen er beter in slagen om op het podium een extra dimensie of energie aan de nummers te geven.’
Zonder applaus van het publiek, had Acoustic At The Ryman net zo goed een studioalbum kunnen zijn.
‘Tijdens die tournee namen wij elke avond op, zonder het idee een livealbum uit te brengen. Daar heeft Acoustic At The Ryman volgens mij die relaxte sfeer. Als we vooraf hadden gepland die avond op te nemen voor een liveplaat, dan waren wij meer gespannen geweest. Die tournee was op een of twee avonden helemaal elektrisch en hard. Het leek logisch om juist die ene opname uit te brengen.”
Why Are You OK is geproduceerd door Jason Lytle van Grandaddy. Is er vooraf een idee over de richting van een nieuw album, bijvoorbeeld door het kiezen van een producer?
“Ik had het gevoel dat Jason de juiste man voor de klus was. Eigenlijk zijn wij een beetje geestverwanten. Wij werken het liefst alleen thuis, zijn altijd bezig met schrijven, altijd op zoek naar iets van betekenis of hilarisch in muziek. Wij delen ook dezelfde inside jokes. Toen de mand liedjes voor dit album aardig vol begon te raken en het tijd was om aan de opnames te beginnen, legde ik de jongens voor dat Jason misschien wel de beste producer hiervoor was. De Grandaddy-albums die hij zelf heeft geproduceerd klinken allemaal fantastisch. Zijn mini-orkesten, geluidstukken met smerige gitaren en sonische kracht; die wilde ik lenen. Ook zocht ik iets van een mentor. Net zoals Phil Ek, die net als Jason een hele goede vriend is. Als een van mijn teksten niet goed of stom was, dan zegt hij gewoon eerlijk dat het beter kan. Zoiets is cruciaal voor iemand zoals ik, die niet overloopt van vertrouwen in zijn rol als songschrijver.”
Hoe begint een album? Heb jij vooraf alles klaar?
“Ik ben echt de planner en de tweaker. Ik werk vooral ’s nachts. Ik ben niet zo goed in spontaan samenwerken. Daarom werk ik het liefst alleen een idee uit, voor ik mijzelf voor schut zet voor iedereen. Pas daarna gaan we met elkaar aan de slag.”
Is het niet vreemd dat iemand die zichzelf opsluit tijdens zijn schrijfproces tegelijk enige sturing nodig heeft?
“Het hangt eigenlijk met elkaar samen. Mijn aanpak van schrijven en opnemen is zo rudimentair en bij vlagen zo kinderlijk. Ik heb liever niet dat iemand mij ziet rotzooien met een piano of drumloopje. Dat is verschrikkelijk om te zien. Godzijdank heb ik altijd goede hulp om mij heen.”
Iedereen mag horen wat je gemaakt hebt, maar niet hoe je het maakt?
“O god, nee, nee! Ik wil eigenlijk ook niet veel input die te goed is. De manier waarop ik mijn muziek maak heeft zijn eigen vingerafdruk, die ik niet graag verlies. Ik neem ook geen gitaarles, omdat ik bang ben dat ik te correct ga spelen en mijn rare, eigen speelstijl verlies. Band Of Horses heeft zijn eigen identiteit en het is belangrijk dat dit zo blijft. Ik blijf graag in contact met ons amateurisme.”
Vertel eens iets over het nummer Country Teen?
“Tyler Ramsey heeft dit nummer geschreven. Voor Mirage Rock schreef en zong hij Everything’s Gonna Be Undone, en Evening Kitchen voor Infinite Arms. We waren al een tijd aan het rommelen met Country Teen. Een paar jaar zelfs. Vooral de teksten veranderden vaak, maar het arrangement bleef altijd hetzelfde. Op Infinite Arms en Mirage Rock konden we er om de een of andere reden geen plek voor vinden. Het mooie aan Jason is dat hij niet alles, maar dit soort dingen absoluut begrijpt. Dit nummer heeft zijn eigen unieke stempel op de plaat. Het is opgenomen en gemixed in mono. De tekst is geen echt persoonlijk verhaal van van Tyler, maar meer een verhaaltje waar hij mee aan het spelen was. Ik houd van dit soort aparte nummers op albums. ‘Hey, Lou Barlow zingt op dat Dinosaur Jr.-album!’. Zulke dingen.”
Hag is een andere favoriet op de plaat.
“Dat is niet zo’n oud nummer. Toen we met tien nummers aan het einde van de opnames kwamen, wilde ik er nog drie bij hebben. Omdat ik nog niet verkocht was over de drie die ik er nog bij wilde, liet ik Rick Rubin de demo’s horen. Hij vond ze goed klinken. Hag was een van die drie. Het is gespeeld op een Hagströmorgel, vandaar de titel. Jason twijfelde hier wat aan. Hij stuurde mij een dagje weg om er met de rest wat aan te knutselen.”
Waar gaat In A Drawer over?
“Die is all over the damn place. Het is al bijna acht jaar oud, maar werd nooit wat. Ik vergat refreinen te schrijven, kreeg het maar niet af. Tegelijk voelde het onnatuurlijk om er in te knippen. Op het laatste moment, echt het allerlaatste moment, veranderde ik alsnog het refrein en kreeg ik het idee om J Mascis te vragen. De titel vond ik namelijk erg op een Dinosaur Jr-nummer lijken, maar ik wist niet welke. Uiteindelijk wist ik het: In A Jar van You’re Living All Over Me. Op verzamelaar Fosils staat naast In A Jar ook een cover van Just Like Heaven van The Cure, in precies dezelfde toonsoort als In A Drawer! Daardoor kreeg ik het idee om J te vragen om op die manier over mijn zang heen te zingen. En dat wilde hij wel. Jason zong ook mee. En het klonk uiteindelijk perfect. Toen In A Drawer klaar was, bleek het eerder afgekeurde Hag daar weer heel goed bij te passen. Dus zo kwam Hag alsnog weer op de plaat. Zo hadden twee van jouw favoriete liedjes het album bijna niet gehaald!”
Het nummer klinkt alsof het gaat over iets of iemand die je zo kostbaar is, dat je het in een lade wilt bewaren.
“Ja? Dat zal ik alleen nooit verraden. Het mooie aan muziek is dat jij zelf mag bepalen waar een nummer over gaat.”
LIVEDATA 19/06 Best Kept Secret Festival, Hilvarenbeek 02/07 Rock Werchter, Werchter
Er zijn dus ruim 1000 popfestivals in Nederland. Het gros daarvan biedt breed volksvermaak, van headbang bands tot uit je dak dj’s. Het publiek komt net zozeer voor elkaar als voor de muziek.
Festivalorganisator Mojo heeft vanmorgen bekend gemaakt dat het optreden van Ghost op Pinkpop 2016 niet door kan gaan vanwege serieuze stemproblemen van de zanger. De organisatie heeft De Staat gevraagd om de spot op de 3FM Stage op te vullen.
Vorig jaar verscheen Iron Maiden’s fantastische nieuwe studio album The Book Of Souls waarop Harris & Co. weer schitterden zoals ten tijde van Piece Of Mind en Scventh Son Of A Seventh Son.
Een dubbele gitaaranval, donderende drums en bas, schreeuwende orgeluithalen en maniakale zang; dat zijn The Naked Sweat Drips. De jonge band uit Boxmeer weet een stapel steengoede riffs, het beste van Sixties Psychedelica en Jaren ’70 Rock met een flinke dosis energie om te smelten tot wat Psycho-Grunge is gedoopt. Alsof Pink Floyd en Queens Of The Stone Age met elkaar in gevecht gaan met Nick Cave als scheidsrechter.
We zijn rond! Tenminste, voor wat betreft het