Moke – The Time Has Come (PIAS)
We hebben er drie jaar op moeten wachten, maar eindelijk is het zover: vanaf 13 november ligt het vierde studioalbum van de goedgeklede mannen van Moke in de winkels, met de passende naam The Time Has Come. En de band is dit jaar al weer een decennium oud, dus sowieso tijd voor een feestje.
De vierkoppige Brits-Amsterdamse band heeft daarnaast ook nog een uitbreiding ondergaan met een vijfde bandlid in de persoon van gitarist Robin Berlijn (Kane, Fatal Flowers). Ongetwijfeld in strak gestreken overhemd en pantalon zijn de bandleden voor dit album op en neer gereisd tussen de ICP Studio´s in Brussel en Studio 150 in Amsterdam. Naar eigen zeggen heeft het nieuwe album een krachtige en dynamische ontwikkeling doorgemaakt, en het moet gezegd: het catchy titelnummer geeft al een goede indruk. Al ligt de kracht van de nummers op dit album met name op het gebied van een innemende laidback sound en niet zozeer in snoeiarde poprock.
In nummers als Dreams, Hide in the Daylight, Ballad of a Lost Soul en Stand my Ground wordt de overwegend gevoelige ballade sfeer van de songs op dit album doorgetrokken. De eerste single Let It Burn gaat nog het meest in de richting van rock. maar zoals verwacht van Moke, brengen zij met The Time Has Come wederom een kwalitatief hoogstaand album uit vol prachtige melodielijnen, rockjuweeltjes en earworms die zich de hele dag in je oor nestelen. Tekst Mania | Marjan Kok 
Maison du Malheur – Stomping Ground (V2 Records)
De Nederlandse band Maison du Malheur is een bont gezelschap van zeven man, dat al een flinke live-reputatie heeft opgebouwd in het land. De komende maanden zijn ze weer aan het touren. Er is namelijk een nieuw album en dat mag gevierd worden!
Op dit nieuwe album is er een smeltkroes van allerlei stijlen te horen. De titel, Stomping Ground, staat aan de ene kant gewoon voor een hangplek maar verwijst ook naar ‘stomp jazz’: een jazz-genre uit de eerste helft van de vorige eeuw, gekenmerkt door een flink tempo. De manier van dansen op deze muziek werd ook ‘stomping’ genoemd, dus het moge duidelijk zijn dat Maison du Malheur er weer één groot feest van maakt.
Naast de jazz is de band beïnvloed door andere oude Amerikaanse muziek, zoals blues en rock & roll, maar net zo goed door artiesten als Nick Cave en Tom Waits én door balkan-muziek. Dit levert een uniek eigen geluid op, wat gecompleteerd wordt door het karakteristieke stemgeluid van zanger en liedjesschrijver J.P. Mesker. Zijn ietwat rauwe en krachtige stemgeluid doet nog het meest denken aan die van Stef Kamil Carlens (Zita Swoon/ex-dEUS).
Met Stomping Ground leveren ze tien nieuwe liedjes aan, die stuk voor stuk een ander geluid laten horen, zonder dat het afdoet aan de eenheid. Zo klinkt Too Fast, Too Slow alsof ze een vergeten rock and rollhit coveren, terwijl er op Reboot juist een klezmerband lijkt te spelen. Een aantal andere liedjes zijn doorweven met een ouderwets jazz-geluid, wat de muziek flink wat schwung meegeeft. Het hoogtepunt is Your Number Is Up, dat begint als een Ennio Morricone-soundtrack en na drie minuten overgaat in een grimmige, traag voortslepende Nick Cave-pastiche.
Een gevarieerd album dus, dat naast de opzwepende rock-, jazz- en balkan-klanken ook een paar rustpunten kent. Het zijn echter vooral de muzikale nuances die alle kanten op schieten. De ene keer ligt de nadruk meer op jazz, de andere keer op bijvoorbeeld blues, maar uiteindelijk is alles overgoten met een heel fijn Maison du Malheur-sausje. Een uniek geluid, zeker in Nederland, en de moeite waard om eens live te bekijken. Arnout de Vries
LIVEDATA 19/11 De Gebroeders Nobel, Leiden 20/11 Gigant, Apeldoorn 21/11 Kroepoekfabriek, Vlaardingen 27/11 Estrado, Harderwijk 04/12 Gebouw-T, Bergen op Zoom 11/12 De Peppel, Zeist 18/12 Asteriks, Leeuwarden 23/12 Vera, Groningen
Adam & the Relevants, bestaande uit zanger/gitarist Adam Quann, gitarist Erik Bruil, bassist Guus Benneker en drummer Nigel Slaa, maakt aanstekelijke gitaarpop, opgediend met een ontembare energie. Een enkele keer rammelt het; soms is het opruiend wild; maar altijd is er dat verpletterende refrein. De eerste single PTCC verschijnt vandaag.
