Author: Pieter Visscher

Pale Waves haakt met nieuwe single alvast in op oudjaarsavond

In Engeland is men al even in de ban van de door The Cure beïnvloede indierockband Pale Waves uit Manchester. Dit is vorige week nog eens extra bevestigd toen het viertal werd opgenomen in de BBC Sound of 2018.

Na hun hits There’s A Honey en Television Romance brachten ze onlangs hun derde single New Year’s Eve uit. De bijbehorende video is er nu ook. De band haakt in op de aankomende jaarwisseling.

Pale Waves is labelgenoot van onder meer Wolf Alice en The 1975. Laatstgenoemde band heeft hen onder hun hoede genomen en dat is ook in het geluid terug te horen.

Niet alleen in eigen land scoort Pale Waves erg goed. Ook buiten de landsgrenzen groeit hun populariteit in rap tempo. Bij ons bijvoorbeeld verkochten ze binnen no time hun eerste headlineshow in Amsterdam uit. Ook zijn hun laatste twee singles veel te horen op de Nederlandse radio, staan ze in januari op Eurosonic en komen ze op 2 februari terug voor hun concert in Paradiso.

Liefhebbers luisteren natuurlijk naar Pinguin Pop.

LIVEDATA 02/02 Paradiso, Amsterdam 04/02 Nest, Gent

Blurs Graham Coxon zet zich met single in voor zelfmoordpreventie

Graham Coxon, gitarist en naast Damon Albarn zanger en oprichter van Blur, heeft een nieuw nummer uitgebracht, Falling. Een deel van de opbrengst van het lied gaat naar de Campaign Against Living Miserably, een organisatie die zich inzet voor zelfmoordpreventie.

Het nummer is beschikbaar als digitale download en als een 7″ vinyl in beperkte oplage, vanaf 15 december. Falling is geschreven door songwriter Luke Daniel, een songwriter en een vriend van Coxon, die vorig jaar tragisch zijn eigen leven beëindigde na een gevecht met chronische pijn. Coxons versie van de track is voorzien van een dubbele A-kant, waaronder de originele thuisopname van Luke.

More Music! 2018 bevestigt ook Panda Bear en Alex Cameron

‘t Is cadeautjestijd. Daarom presenteert More Music! 2018 vier mooie nieuwe namen voor de jaarlijkse ontmoeting met Concertgebouw Brugge. Het kleurrijke Panda Bear (soloproject Animal Collective-frontman Noah Lennox), moderne troubadour Alex Cameron, het nieuwe project van The Colorist Orchestra met Lisa Hannigan en pianofenomeen Tom Rogerson (als onderdeel van het Discovery Circuit) komen begin april naar de prachtige Belgische stad. Eerder bevestigden ook al Amenra, ‘Sunny’ ft. Emanuel Gat & Awir Leon en Madensuyu voor het festival. Vanaf nu zijn er ook combitickets beschikbaar voor de zaterdag en de zondag. 

Panda Bear 

Zowel als aanvoerder van Animal Collective als met zijn solowerk als Panda Bear verlegt Noah Lennox constant de grenzen tussen pop en abstract. Via laagjes broken beats, psychedelische zanglijnen en dubby bassen bouwt hij kleurijke, extravagante maar vooral ijzersterke songs.

Alex Cameron

Alex Cameron en zijn businesspartner/saxofonist Roy Malloy zijn moderne troubadours. Diep vanbinnen zijn we allemaal freaks, maar als Alex Cameron op het podium staat is hij de grootste: houterig dansend terwijl hij zijn figuren opvoert over een laag vintage synthpop.

The Colorist Orchestra

Het avontuurlijke kamerpopcollectief The Colorist Orchestra houdt contouren van bestaande songs over en kleurt ze opnieuw in. Ze ontwerpen zelf instrumenten en zetten traditionele instrumenten op onorthodoxe wijze in om tot een nieuw geluid te komen. Daarbij nodigen ze een internationale artiest uit om samen z’n repertoire te herarrangeren én samen opnieuw te componeren. Twee jaar terug was The Colorist Orchestra zo samen met Emiliana Torrini te zien tijdens More Music!. Voor de komende editie gaan ze in zee met de Ierse Lisa Hannigan, die in het verleden onder andere van zich liet horen als inspiratiebron én vocaliste aan de zijde van Damien Rice (o.a. de albums O en 9).

Tom Rogerson 

Improvisatiepianist Tom Rogerson, ook bekend als zanger en toetsenist bij de postrock/progband Three Trapped Tigers, werkte voor zijn solodebuut samen met niemand minder dan Brian Eno. Het resultaat, Finding Shore, komt op 08/12 uit op Deadly Oceans en is een dikke aanrader voor fans van het betere piano-experiment.

More Music! 2018 woensdag 4 t/m zondag 8 april 2018

Björk – Utopia

björkBjörk – Utopia (Konkurrent)

Björk (52) heeft na haar behoorlijk toegankelijke debuut Debut (1993) steeds lastiger te doorgronden albums afgeleverd, maar zo moeilijk als nu, met Utopia, heeft ze het haar luisteraars nooit gemaakt. Het veertien nummers tellende product is een plaat waarvoor je echt even moet gaan zitten, of beter: liggen. Het liefst als de hele familie al onder de wol ligt. Doe de lichten maar uit, leg Björk op de platenspeler, of schuif ‘m in de cd-speler en beluister Utopia over een koptelefoon van hoge kwaliteit. Dan is de kans dat puzzelstukjes op zijn plaats gaan vallen het grootst.

Utopia is Björks negende, in een solocarrière van een kwarteeuw inmiddels. 25 jaar nu kleurt ze ruim buiten de lijntjes en nog altijd op een manier die fascineert. Utopia is Björks “Tinder-album”, geïnspireerd dat ze raakte door het daten met diverse mensen. Het is geproduceerd door Arca, ook bekend van zijn werk voor Kanye West, FKA twigs en Frank Ocean. Arca is dermate belangrijk geweest voor Utopia dat hij vermeld staat op de sticker op de cd: The new album conceived by Björk and Arca.

Het lastigste aan Utopia is het ontdekken van songstructuren. Het is meer een aaneenschakeling van geluidsschetsen die wordt gepresenteerd en waar na heel lang zoeken misschien een liedje in is te ontdekken. Je moet je best doen. Erop dansen is onmogelijk. Utopia is vooral ontsnappen aan de werkelijkheid, een soort elektronische soundtrack voor het escapisme. Veertien geluidscollages, die per luisterbeurt beter binnenkomen. Kunststukjes, gelardeerd met fluit, een harp, strijkers en vogelgeluiden (Saint).

Er zullen mensen zijn die Utopia een gedrocht noemen, die er bloednerveus van worden. Zij hebben dan niet de moeite genomen zich in Björks sensuele droomwereld te verdiepen. Het soms wat lethargische Utopia neemt je mee naar plaatsen waar nog nooit iemand is geweest. Een ontdekkingstocht die je maar net aan moet durven. Pieter Visscher

 

Dour 2018 meldt ook komst van Nils Frahm en alt-J

Dour, dat van 11 tot en met 15 juli 2018 plaatsvindt in België, maakte al namen als Mura Masa en Tyler, The Creator bekend. Nu heeft het Waalse festival er een nieuwe lading namen aan toegevoegd.

alt-JDe grootste naam is alt-J. Het Engelse trio kwam dit jaar met het album Relaxer op de proppen en stond op Rock Werchter 2017.

Andere acts die tot op heden zijn toegevoegd aan het affiche zijn: Ben Klock, Ben UFO, Black Sun Empire ft. Multiplex MC, Ho99o9, Hugo TSR, I Hate Models, Joey Bada$$,  en ODESZA.

De kaartverkoop van Dour start 6 december, om 12 uur.

Kat Frankies Bad Behaviour wordt divers album

Kat Frankie brengt 2 februari haar nieuwe studioalbum Bad Behaviour uit via Groenland Records. De nieuwe single heet Home. Eerder verscheen al de titeltrack Bad Behaviour.

Kat Frankie zegt dat ze ervan houdt als dingen ‘messy’ zijn. Dat veroorzaakt waarschijnlijk ook haar artistieke diversiteit. Complexe ritmes zoals in geraffineerde r&b samen met bijzondere harmonieën die lijken op de oude doo-wop en folk. Maar niets klinkt vergezocht of gemaakt. Voor Kat Frankie is de sombere wereld van een singer-songwriter of de duizelingwekkende omgeving van een popartiest niet per se gescheiden. Dit zorgt ervoor dat Bad Behaviour een divers album is geworden, waar verschillende stijlen met elkaar worden afgewisseld en het tien nummers lang spannend blijft.

Kat Frankie is een zangeres afkomstig uit Sydney, Australië, maar woont inmiddels al zo’n 14 jaar in Berlijn. Haar muzikale carrière heeft dan ook voornamelijk in de Duitse hoofdstad plaatsgevonden. Zo bracht ze al drie studioalbums uit en had verschillende zijprojecten zoals Schulz & Böhmermann, een project samen met Get Well Soon en Keøma waarmee ze meedeed aan de voorronde van het Eurovisie Songfestival.

De nieuwe single is Home. Kat Frankie zegt hierover: “When I wrote Home it was a little bit after the #blacklivesmatter protests were gaining traction, and the debates about marriage equality were heating up in Germany and Australia. I was just getting sick of people trying to control the lives of others out of fear, or because of their religion. I was thinking about how protests are silenced or dismissed. And I was thinking that we all just want a place to ‘be’ – and about how we are when we’re in private, away from society’s controls. I thought about the idea of home, not as a physical space, but as a concept of social- and self-acceptance.”

In april komt Kat Frankie naar Nederland voor shows.

Aldous Harding naar intiem en sfeervol Zonnehuis

De Nieuw-Zeelandse singer-songwriter Aldous Harding komt 29 maart terug naar Nederland. Ze is dan te zien in het intieme en sfeervolle Zonnehuis in Amsterdam, een locatie waar haar indringende folkliedjes optimaal tot zijn recht komen. De kaartverkoop start donderdag 7 december om 10:00 uur. Kaarten zijn te bestellen via de website van Paradiso.

Hardings muziek is te omschrijven als emotievolle en aangrijpende muzikale juweeltjes, die nog eens extra aan kracht winnen door haar indrukwekkende en kwetsbaar aandoende zang. Niet voor niets wordt ze vaak vergeleken met folklegendes als Joan Baez, Linda Perhacs en Vashti Bunyan. Echter bevat haar werk een wat donkerder randje, vooral ook vanwege de onderwerpen die ze aanhaalt.

Afgelopen voorjaar gaf Harding een prachtig, uitverkocht concert in de eveneens in Amsterdam gelegen Schellingwouderkerk. Dit viel samen met het verschijnen van haar tweede album Party. En recentelijk trad ze op tijdens het Le Guess Who? Festival in Utrecht. Hier stonden dusdanig veel mensen in de rij die de show niet hebben gezien, dan Harding zelf heeft gevraagd om nog een show in Nederland te kunnen doen.

De organisatie (Double Vee Concerts) waarschuwt geen kaarten anders dan via de officiële kanalen te kopen omdat de kans op aanschaf van ongeldige kaarten groot is.

Liefhebbers luisteren naar Pinguin Pluche.

LIVEDATA 29/03 Zonnehuis, Amsterdam 30/03 NTG, Gent

Donald Trump vs Talking Heads-video gaat viraal

Sinds enkele dagen gaat een videoclip viraal met de machtigste man op deze planeet in de hoofdrol.

De Donald Trump vs Talking Heads-video is een ronduit hilarische mash-up van Swede Mason, een Engelse muzikant annex videobewerker. Once In A Lifetime de Talking Heads-hit uit 1980, wordt hier volledig ‘gezongen’ door Donald Trump. Briljant en een gulle lach is onontkoombaar.

Talking Heads-icoon David Byrne overigens, is aankomende zomer onder meer te bewonderen op Roskilde en ons eigen Down The Rabbit Hole. Wedden dat Once In A Lifetime ook voorbij komt?

Neil Young + Promise Of The Real – The Visitor

neil youngNeil Young + Promise Of The Real – The Visitor (Warner)

“I’m a Canadian by the way and I love the USA“, zingt Neil Young in Already Great, de openingssong van The Visitor. Het nieuwe studioalbum van de Canadees met zijn begeleidingsband Promise Of The Real – de band waar Lukas en Micah, de zoons van Willie Nelson in spelen.

Niks nieuws onder de zon. Gewoon een prima nieuwe plaat van Young, waarop hij ook nog eens Donald Trump aanpakt. Want Amerika was natuurlijk al fantastisch, voordat Trump zijn campagne startte met de slogan ‘Make America great again‘. Niet echt gelukt ook hè. Trump rommelt maar wat aan.

En da’s niks voor Neil Young, die eigenlijk nog nooit wat heeft aangerommeld. Altijd zit er wel een idee achter. Of het nu gaat om de blues van Diggin’ A Hole of de grootse rocker Children Of Destiny, wanneer een 56-koppig orkest meedoet.

In de ruim tien minuten durende afsluiter Forever, wordt Young nog even stichtelijk en ook dat past ‘m als geen ander. “Earth is like a church without a preacher. The people have to pray for themselves.” Young luidt in zekere zin de noodklok, terwijl hij bovendien de hoop uitspreekt dat muziek wereldwijd begrip kan kweken voor elkaar. Muziek als bindmiddel. Vocaal is-ie bij vlagen breekbaarder dan ooit, maar toch: 72 en nog lang niet versleten. Pieter Visscher

Liefhebbers luisteren natuurlijk naar Pinguin Classics.

On Air prachtverzameling BBC-opnames The Rolling Stones

Nieuw werk van The Rolling Stones is het niet, On Air, maar dat dit een prachtige verzameling van zeldzame radio-optredens van de grootste band aller tijden is, staat wel vast. Dat nieuwe werk komt er wel aan, naar verluidt. Er wordt door de Britten gezinspeeld op een album met alleen maar nieuwe songs.

Onder de tracks op de 32 nummers tellende dubbelaar zijn acht nummers te vinden die de band nooit commercieel heeft vrijgegeven, die werden gespeeld tijdens voormalige BBC-programma’s zoals Saturday Club, Top Gear(1964), Rhythm And Blues en The Joe Loss Pop Show (1963-1965).

Tijdens deze periode bezocht de band vaak de kantoren van de BBC en probeerde altijd luisteraars iets nieuws te bieden. Naast nummers die nooit als single of op albums werden uitgebracht, bevat de collectie op On Air zeven nummers die de band voor het eerst live bracht op de radio voordat ze werden uitgebracht als singles of op albums verschenen.

stonesDe opnames op On Air zijn door studiotechnici onder handen genomen, waardoor een een nieuw evenwicht is ontstaan in de de nummers, hetgeen een veel beter (helder) geluid genereert. Knappe prestatie.

On Air bevat klassiekers zoals The Last Time en The Spider And The Fly, naast covers van r&b-klassiekers zoals Memphis, Tennessee, Roll Over Beethoven en Beautiful Delilah.

De collectie is uitgebracht op cd, een deluxe-editie met dubbele cd en in twee verschillende vinylversies.