New Yorkse indierockband Sunflower Bean met nieuw werk naar Paradiso

De New Yorkse indierockband Sunflower Bean heeft een nieuwe single, I Was A Fool, met bijbehorende video uitgebracht. Het is het eerste werk van de band sinds het lovend ontvangen debuut Human Ceremony uit 2016.

Over het heerlijk wegluisterende dreamy sun-kissed I Was A Fool, zegt zanger en gitarist Nick Kivlen: “I Was A Fool is one of those songs that seemingly crept up from nowhere and into our practice space. It was a special moment between the three of us, Julia and I both improvised the lyrics. It feels like far longer, but it’s been nearly 2 years since we’ve put new music into the world. I think this song is a good example of how we’ve grown as a band, while still staying true to the band that first played together back in high school.”

Ook heeft de band vandaag hun Europese tour aangekondigd. 11 april spelen ze in Paradiso, Amsterdam.

LIVEDATUM 11/04 Paradiso, Amsterdam

Stereophonics – Scream Above The Sounds

StereophonicsStereophonics – Scream Above The Sounds (Parlophone/Warner)

Na twee albums op hun eigen label, is het tiende album van Stereophonics weer bij een grote maatschappij, te weten Parlophone, verschenen. Twintig jaar na hun debuut is de band nog steeds succesvol, en opnieuw ontbreekt het voorman Kelly Jones niet aan inspiratie.

Opener Caught By The Wind heeft de perfecte combinatie tussen rootsy diepgang en radiovriendelijkheid om een grote hit te worden, terwijl het punky Taken A Tumble laat horen dat ze hun street credibility niet verloren hebben. All-in One Night lijkt met zijn elektronische drumgeluid een vreemde eend in de bijt, maar de consistent hoge kwaliteit van de songs werkt ook door met dergelijke instrumentatie.

Jones’ stem herinnert nog steeds aan de jonge Rod Stewart, wat een compliment vanjewelste is. Mooi nieuw werk van een band die weet wat zijn publiek wil, maar daarin wel de grenzen opzoekt. Tekst Mania | Jurgen Vreugdenhil

LIVEDATA 24/01 Ancienne Belgique, Brussel 27/01 AFAS Live, Amsterdam

Protomartyr alleen muzikaal opwindend in Rotown

Live Review: Protomartyr @ Rotown, Rotterdam 
11 november 2017
Tekst Pieter Visscher

protomartyr

Ze zijn vrienden voor het leven: Protomartyr-zanger Joe Casey en zijn onafscheidelijke fles pils op het podium. Die heeft hij nodig omdat zijn linkerarm er anders maar een beetje lullig bijbungelt, en hij nóg meer moeite heeft zichzelf een houding te geven voor publiek. De alcohol neemt mentale barrières weg bij Casey. Allesbehalve een podiumdier. Geen jongen die denkt: ha, we gaan weer lekker gek doen op de planken.

Opgeteld bij Caseys intrinsieke ongemakken: zijn oubollige grauwe pak en het niet al te moeilijke kapsel. Hij ziet eruit als een boekhouder, die tegen zijn pensioen aanhikt – met z’n 40 lentes. Bandmaatjes Scott Davidson (bas), gitarist Greg Ahee, en drummer Alex Leonard zijn zo’n tien jaar jonger, maar ook zij hebben niet de uitstraling die Casey mist om de focus op de blikvanger wat weg te nemen. Toch, ondanks alle tekortkomingen als showmaster, is Casey fascinerend om naar te kijken. Misschien wel juist vanwege alle ongemakken. Casey is een aaibare anti-ster. Het is prettig dat Protomartyr de muziek het werk kan laten doen en dat doet de band dan ook.

Pas rond kwart voor tien bestijgen de Amerikanen het podium, wat een gebruikelijke tijd is tijdens weekeindes in Rotown. De zaal is stijf uitverkocht. Niet heel verwonderlijk, omdat het dit jaar verschenen Relatives In Descent een formidabel album is. Nog sterker dan het alom bewierookte The Agent Intellect, dat twee jaar eerder verscheen.

Nummers van de vier studioalbums worden met iets minder opsmuk dan op plaat vertolkt en dat rauwe staat de band prima. Wanneer de eerste tonen van het geweldige My Children worden ingezet, weet je dat het goedzit. Het is een van de prijsnummers van Relatives In Descent, waarop sowieso nauwelijks een zwak moment is te vinden.

Er is vrijwel geen interactie tussen band en publiek, hoewel er zo nu en dan een “thank you” klinkt uit Caseys mond en hij ook nog iets onverstaanbaars murmelt aan het eind van de set. Dan zijn het uit volle borst meegezongen Don’t Go To Anacita (de huidige hit) en het minstens zo opwindende Male Plague al voorbijgekomen.

Protomartyr is een band die live, in optisch perspectief, net zo veel te bieden heeft als Dire Straits vroeger, maar muzikaal dérmate opwindend is dat je die minimale podiumprestaties met alle liefde door de vingers ziet.

 

 

 

Angel Olsen – Phases

angel olsenAngel Olsen – Phases (Jagjaguwar)

Hoewel de naam van deze 30-jarige een Scandinavische afkomst kan doen vermoeden, hebben we hier te maken met een Amerikaanse uit St. Louis. Voordat Angel Olsen haar entree maakte als soloartiest, toerde zij de wereld over met niemand minder dan Will Oldham – beter bekend als Bonnie “Prince” Billy.

Binnen zijn band was het deze Amerikaanse die de backingvocals verzorgde. Nu een paar platen later weten we dat zij haar voornaam eer aan doet, waarmee ze ook nu weer dit nieuwe album Phases weet te vullen, op magische wijze. Het is een verzameling van 12 tracks die bestaat uit oude nummers, covers, B-kantjes en nieuwe juwelen.

Zo wordt de nieuwe track genaamd Special door Olsen ingezet op een bijna Mazzy Star-achtige manier waarbij het wegdromen vrijwel vanzelf gaat. Phases kan beschreven worden als het perfecte album voor de herfst, gevuld met bittersweet symphonies over het leven. Tekst Mania | Linda Rettenwander

Liefhebbers van Angel Olsen luisteren natuurlijk naar Pinguin Pluche.

Bones – Beautiful Is Boring

Bones is geen band om mee te spotten. De Engelse formatie, tegenwoordig residerend in LA, en geformeerd rond Carmen Vandenberg (dat klinkt bekend!) en Rosie Bones staat garant voor zware punkrock met confronterende teksten en heeft ook nog weleens een ondeugende, gelikte video in petto. Zoals die van Beautiful Is Boring. Breekijzer deze week!

Beautiful Is Boring, dat een hoogtepunt van de liveset van Bones is, handelt over “het omhelzen van je eigenaardigheden en het vieren van je onvolkomenheden”, laat Rosie Bones weten.

Over de video: “We zijn er zo aan gewend meisjes in bands te zien schreeuwen, dus we wilden de rol van het geslacht omdraaien”, aldus Rosie Bones. “Het is lonend om te zien hoe het voelt van de andere kant.”

Liefhebbers van Bones luisteren natuurlijk naar Pinguin On The Rocks!

 

Legendarische progband Camel onder meer naar Paard en Metropool

Camel is een van die bands in progland waar je u tegen zegt. Volgend jaar komt de formatie naar Nederland.

Hoewel de Britse groep met haar typische 70’s symfosound dan niet van een mainstreamsucces genoot, weet de fijnproever dat zij minstens zo fantastisch gecomponeerd is en net zulke topmuzikanten heeft als bijvoorbeeld een Pink Floyd of Genesis. Zo stond hun plaat Mirage op nummer 21 in het lijstje van 50 Greatest Progrock Albums of All Time, samengesteld door Rolling Stone.

Hun emotionele gitaarsound, drijvende keyboardpartijen, geweldige solo’s en gitaarloopjes maken de band onweerstaanbaar voor de liefhebber van het genre. De ritmewisselingen zijn onnavolgbaar en lopen soepel in elkaar over, net als afwisseling van stevige rock naar dromerige sprookjessferen trouwens. Puur staaltje vakmanschap van een verslavende band die diverse Nederlandse podia bezoekt in 2018.

Liefhebbers van Camel luisteren natuurlijk naar Pinguin Classics!

LIVEDATA 30/05 De Oosterpoort, Groningen 31/05 Podium Victorie, Alkmaar 05/06 Paard Van Troje, Den Haag 07/06 Metropool, Hengelo 08/06 Muziekgebouw, Eindhoven 09/06 TivoliVredenburg, Utrecht

 

Phoebe Bridgers – Stranger In The Alps

phoebe bridgersPhoebe Bridgers – Stranger In The Alps (Dead Oceans/Konkurrent)

Dat is verrassend. Een jonge, beeldschone vrouw van 23, die prachtige gedragen, stemmige en vooral – ogenschijnlijk – onschuldige liedjes op plaat zet, maar www.phoebefuckingbridgers.com als domeinnaam heeft. Stoerder dan je op voorhand zou denken dus. En dat is ze dan ook.

Phoebe Bridgers heeft met Stranger In The Alps een formidabel debuut afgeleverd. Niet alleen muzikaal, maar ook tekstueel gaan we met haar een mooie herfst en winter tegemoet. Want zo’n plaat is het.

In de openingssong Smoke Signals wordt de toon meteen gezet. Een hartverwarmend fraai liedje, met een uit de Twin Peaks-tune geleende synthesizeraanslag en een prachtige, narratieve tekst, waarin The Smiths en Bowie voorbijkomen. Ook nu Bridgers’ preoccupatie met de dood.

“One of your eyes is
Always half-shut
Something happened when you were a kid
I didn’t know you then
And I’ll never understand
Why it feels like I did
How Soon Is Now in an ’80s sedan
You slept inside of it because your dad
Lived in a campground in the back of a van
You said that song will creep you out until you’re dead”

“I want to live at
The Holiday Inn
Where somebody else makes the bed
We’ll watch tv while
The lights on the street
Put all the stars to death
It’s been on my mind since Bowie died
Just checking out to hide from life
And all of our problems, I’m gonna solve ’em
With you riding shot-gun, speeding, ’cause fuck the cops”

Bridgers is daar sterk in; verhalende liedjes schrijven. Nummers die je naar binnen zuigen. Liedjes bovendien onder een deken van mysterie, zoals ook het folky Demi Moore, waarin je een soort liefdesverklaring zou kunnen zien aan Moores adres, zonder dat in de tekst expliciet naar de Amerikaanse actrice wordt verwezen, ze wordt bovendien niet genoemd.

Would You Rather is een heerlijk duet met Conor Oberst (Bright Eyes), ingekleurd met een akoestische gitaar en violen. De stemmen van de twee mixen prachtig, zoals eigenlijk alles prachtig is op dit ijzersterke debuut van Phoebe Bridgers. Pieter Visscher

LIVEDATA 13/03 Paradiso-Noord, Amsterdam 14/03 Orangerie, Brussel

 

 

Level 42 in 2018 o.a. naar Hedon, Paradiso, Metropool en 013

Ze verkochten wereldwijd 30 miljoen albums, hadden 18 top-40-hits en verkochten Wembley Stadion maar liefst 21 keer uit. Level 42 komt in oktober en november 2018 naar Nederland. Bereid je voor op wereldhits als Lessons In Love, Something About You, Leaving Me Now, Running In The Family en Hot Water.

Level 42 heeft een druk jaar achter de rug, met 27 festivals, 37 uitverkochte zalen in Europa en een tournee door Japan. En ze gaan het zeker niet rustiger aan doen. Volgens Mark King was de Sirens II Tour een groot succes; de band is niet alleen muzikaal gegroeid, maar ook in de manier waarop zij zich presenteren naar de fans. Ze hebben zichzelf herontdekt en zitten vol energie. In 2018 begint het volgende hoofdstuk: The Eternity Tour met special guests The Blow Monkeys en Dr. Robert. De tour trekt door Europa en eindigt in de prestigieuze Royal Albert Hall in Londen.

Liefhebbers van Level 42 luisteren uiteraard naar Pinguin Classics!

LIVEDATA 2018 27/10 De Oosterpoort, Groningen 28/10 Doornroosje, Nijmegen
31/10 Limburgzaal Heerlen, Heerlen 01/11 TivoliVredenburg, Utrecht 02/11 Metropool, Hengelo 03/11 013, Tilburg 04/11 Paradiso, Amsterdam 06/11 Hedon, Zwolle 07/11 Podium Victorie, Alkmaar 09/11 De Effenaar, Eindhoven

“Vliegende start voorverkoop Mañana Mañana 2018”

De Feestfabriek Alles Komt Goed B.V. spreekt van een “vliegende start” van de voorverkoop voor Mañana Mañana 2018. Het festival verkocht een maand na de start van de voorverkoop alle passe-partouts (incl. toegang camping). Inmiddels is de helft van alle beschikbare tickets verkocht, nog voor er een programma bekend is gemaakt.

De voorverkoop van Mañana Mañana startte 7 oktober en de hele oktobermaand gold vroegevogelkorting. Festivalgangers  kwamen in groten getale in actie om te profiteren van de gereduceerde ticketprijzen voor het festival dat 14, 15, 16 en 17 juni 2018 wordt gehouden.

“De voorverkoop voor de aankomende zesde editie verloopt voorspoediger dan ooit tevoren. Vorig jaar verkocht Mañana Mañana één maand na de start van de voorverkoop net geen driekwart van de campingtickets, nu zijn ze uitverkocht”, meldt de organisatie. De camping van Mañana Mañana  zal net als afgelopen zomer 4000 kampeerders tellen. Behalve de passe-partouts (incl. toegang camping) zijn alle andere ticketsoorten nog verkrijgbaar, maar ook die die gaan vlotter van de hand dan tijdens voorgaande voorverkoopperiodes. Zo staat de teller voor de zaterdagkaart al op 85 %, vorig jaar stond die na één maand op 39 %. In totaal is inmiddels ruim de helft van alle beschikbare tickets verkocht. Afgelopen zomer verkocht Mañana Mañana de laatste tickets aan de poort en daarmee was de editie van 2017 met 26.848 bezoekers bijna uitverkocht. Als de ticketverkoop in dit tempo doorzet zal Mañana Mañana 2018 nog voor het einde van het jaar uitverkopen.

Eerste programmanamen 7 december bekend
Van het muziek- en theaterprogramma maakt de festivalorganisatie nog dit jaar de eerste geboekte acts bekend: 7 december komt Mañana Mañana naar buiten met de eerste boekingen. Mañana Mañana stelt opnieuw de beproefde mix van muziek, theater, cultuur en bourgondisch eten en drinken samen voor het festival, dat in 2018 wederom plaatsvindt in en rondom Kasteel Vorden en het landgoed van Geldersch Landschap & Kasteelen.

Mañana Mañana
14-15-16-17 juni 2018
www.mananamanana.eu

Melkweg en Mezz ontvangen Young Gun Silver Fox

Young Gun Silver Fox. Zet hun muziek op en al na de eerste maten waan je je op Highway 1, in een auto met open dak rijdend langs de Stille Oceaan en de wuivende Californische palmen. Waar zouden Andy Platts, frontman van de Engelse band Mamas Gun, en Amerikaan Shawn Lee, bekend van zijn eigen Ping Pong Orchestra en als producer van onder anderen Jeff Buckley, Amy Winehouse en Lana Del Rey naar hebben geluisterd toen ze die welluidende softpop van 40 jaar geleden reconstrueerden?

Onmiskenbaar naar The Doobie Brothers, Steely Dan, Loggins & Messina, Hall & Oates, Gallagher & Lyle, Seals & Crofts, America en The Eagles.

Het eind 2015 verschenen debuutalbum West End Coast bracht een eerbetoon aan de zo geliefde westcoastmuziek met warmbloedige Amerikaanse radiopop en een uitgekiende productie met passionele vertolkingen en stijloefeningen waarvan het spelplezier aanstekelijk is. Slimme poparchitectuur, maar vooral een hartverwarmende liefdesbrief! De Nederlandse radio heeft hun muziek zeer goed ontvangen wat resulteerde in een reeks van radiohits met You Can Feel It, See Me Slumber, het prachtige emotionele Long Way Back en Lolita.

Momenteel werken Andy en Shawn aan een opvolger die 23 maart 2018 het levenslicht zal zien en krijgt de band veel airplay met hun laatste single Midnight In Richmond.

Liefhebbers van Young Gun Silver Fox luisteren natuurlijk naar Pinguin Grooves en Pinguin Pluche!

LIVEDATA 21/04 Mezz, Breda 22/04 Melkweg, Amsterdam 23/04 AB Club, Brussel