LCD Soundsystem – American Dream

lcd soundsystemLCD Soundsystem – American Dream (SONY)

James Murphy (47) is een kind van de jaren 80 en meer dan ooit weerklinkt dat decennium op een album van de Amerikaan, die met zijn geesteskind LCD Soundsystem opnieuw laat horen dat hij een van de belangrijkste namen is in de wereld van de elektronische muziek.

Murphy liet die wereld vertwijfeld achter toen hij niet lang na This Is Happening (2010) bekendmaakte te stoppen met LCD Soundsystem. Tijdens het hoogtepunt, zei hij toentertijd. Gelukkig is-ie er op teruggekomen. “Opeens kreeg ik spijt”, vertelt hij aan The New York Times. Hoewel de twijfel bleef, want waren hij, en zijn band, nog wel in staat een relevant album te maken? Het antwoord is gekomen in de vorm van American Dream. Tien songs en het is zeven keer raak. Een cijfer waar we vroeger op school hartstikke tevreden mee waren.

Murphy laat er op American Dream muzikaal geen gras over groeien dat hij in de loop der jaren beïnvloed is geraakt door Joy Division, Depeche Mode, The Cure en Talking Heads. Bands die zonder meer hun stempel drukken op deze (pas) vierde worp van Murphy en consorten. Een album dat hijzelf produceerde en heeft afgemixt. Het tekent de kwaliteiten van de alleskunner uit New York.

Het intro van How Do You Sleep? is bijna plagiaat, zo sterk schuurt het tegen Joy Division aan. We zien het maar als eerbetoon. De negen minuten durende song is een van de indrukwekkendste stukken op de plaat, met een gitzwarte tekst over het cocaïnegebruik van een vriend. “One step forward, and six steps back”, laat weinig aan duidelijkheid te wensen over. Na de drieënhalve minuut durende ‘ode’ aan Joy Divisions Atmosphere neemt een beukende synthesizer de regie over en worden de drums een stuk agressiever. De song is plots zo dansbaar als de neten en die donkere tekst zijn we dan allang vergeten.

Er kan wel vaker gedanst worden, zoals op het tekstueel vrij kolderieke Emotional Haircut, met zijn ADHD-achtige drumritmes, overstuurde synths en beukende gitaarpartijen, tijdens een explosieve finale. Wat een fantástische track en opnieuw is Joy Division in de buurt. Opgejaagde postpunk, waarmee Murphy laat horen in absolute bloedvorm te steken. Dat belooft nog wat voor de concerten van 11 en 12 september in Paradiso. Tekst Pieter Visscher

LIVEDATA 1112/09 Paradiso, Amsterdam (sold out)

 

 

 

Britse punkrockers Bloody Knees grootser, beter en harder op nieuwe EP

Punkrockband Bloody Knees brengt 13 oktober zijn nieuwe EP getiteld Maybe It’s Easy uit via Distiller Records. De titeltrack Maybe It’s Easy kwam afgelopen week uit.

Bloody Knees is alles wat je verwacht. Het is harde, intense poppunk met vuige riffs. Het klinkt wild, extatisch en roerig, maar toch uitgebalanceerd. Of zoals Stereogum de band omschreef: “Sort of like Blue Album era Weezer if they’d hewed closer to Nirvana than Pavement.’’

Bloody Knees is een jong en eigenwijs viertal uit Cambridge (UK) bestaande uit Bradley Griffiths, Sam Conway en de broers Tom en Christian Wilkes. Ze kennen elkaar van de basisschool en begonnen al vroeg muziek te maken. In 2013 brachten zij hun eerste gelijknamige EP uit waarna ze door heel Engeland toerden en het podium deelden met bands als Wolf Alice, Swim Deep, The Magic Gang en Honeyblood.

De titelsong en tevens de nieuwe single Maybe It’s Easy werd onlangs uitgebracht. Bradley Griffiths zegt hierover: “I wrote Maybe It’s Easy when I was at work looking out of my window, watching the Thames rise and fall with the tide. For me it’s a song about natural beauty and those who notice it and those who don’t.”

In juli bracht de band de eerste single afkomstig van de nieuwe EP Not Done uit. Met de EP Maybe It’s Easy klinkt Bloody Knees grootser, beter en harder dan voorheen.

Dream Wife next big thing in Engeland

Engeland heeft er met de jonge gitaarband Dream Wife een kersvers next big thing bij. Niet alleen in eigen land, maar ook buiten de landsgrenzen worden de Londense dames uit verschillende hoeken al beschouwd als een nieuwe belofte binnen de indie/punkscene. En dat kan ook bijna niet anders met die heerlijk aanstekelijke en speelse liedjes vol melodieuze refreintjes en pakkende gitaarlijnen.

Fire is de nieuwste single van het Britse drietal en is afkomstig van de gelijknamige tweede EP die 29 september verschijnt via het gerenommeerde label Lucky Number (o.a. Gotye, Hinds, Darwin Deez). Eind januari ’18 wordt het debuutalbum verwacht. De internationale pers loopt inmiddels weg met de drie dames.

“A well-oiled machine worthy of the Strokes but performed with the righteous indignation of Bikini Kill… snappy, punk-informed rock ‘n’ roll.” – Stereogum

“The girl gang proving there’s force in femininity. Dream Wife create pop anthems for the Instagram generation” – Dazed

“Icelandic-Brightonian three-piece with the attitude of New York punks and pizazz of disco queens” – The Guardian 

Eerder dit jaar toerde Dream Wife met The Kills door de VS, waar ze maar liefst 10 optredens gaven op het grootste showcasefestival SXSW.

NPR Music schreef hierover: “Dream Wife is a perfect example of what makes SXSW special, the discovery and excitement of seeing something real that has feeling and meat to it, and makes you grateful you were there to witness it.”

En Entertainment Weekly: “The tunes are something to behold.”

Ook Red Fang en Lords Of Altamont naar Helldorado 2017

​​​​Volgens de evenementenbranche worden dit jaar in Nederland zo’n 865 festivals georganiseerd. Om daar als nieuwkomer nog tussen op te vallen, moet je natuurlijk van goeden huize komen.

Helemáál als je als ook nog eens een volstrekt origineel en uniek festival wil neerzetten waar zelfs de meest verwende blasé festivalganger met grote ogen en open mond rondloopt. Bijvoorbeeld om zich te vergapen aan de vandaag vier nieuw toegevoegde acts aan HelldoradoRed Fang (US), Kid Congo And The Pink Monkey Birds (US), Lords Of Altamont (US) en Dead Elvis And His One Man Grave (NL).

Het gloednieuwe heavy rockfestijn Helldorado-The Incredible Rock & Roll Freakshow, dat zaterdag 18 november zijn eerste editie beleeft in het Klokgebouw in Eindhoven, valt op door zijn buitengewone programma met flink wat adrenaline opwekkende bands waarvan het merendeel niet vaak in Nederland optreedt; met freaky circus sideshow-acts én met stand-up-comedy. Daarnaast zal de sfeer op Helldorado dankzij aparte decors, het eigenaardige randprogramma en door de veelal excentrieke bezoekers zélf ook uniek zijn.

Line-up tot nu toe (meer namen volgen spoedig)

Bands: Big Business (US), Birth Of Joy (NL), Dead Elvis And His One Man Grave (NL), Dead Lord (SWE), Fifty Foot Combo (BE), Imperial State Electric (SWE), Kid Congo And The Pink Monkey Birds (US), La Muerte (BE), Lords Of Altamont (US), Monomyth (NL), Nashville Pussy (US), Orange Goblin (UK), Red Fang (US), The Urban Voodoo Machine (UK), Tigre Blanco (NL), The Darkness (UK), Triggerfinger (BE).
(Circus) side-show acts: Captain Catastrophy (BE), Cunning Stunts Cabaret (UK), The Death Do Us Part Danger Show (UK), The Rock ‘n’ Roll Wrestling Bash (D).
Stand-up comedy (in de Cockroach Comedy Chapel): Bob Slayer (UK), Dennis & Denvis (NL), Jeroen Leenders (NL), Lucy Hopkins (UK), Bramedy (NL).

Helldorado is een wild toevluchtsoord voor liefhebbers van het niet-alledaagse die los willen gaan bij internationale grootheden uit de metal, stoner/psychedelica, surf, rock-‘n-roll, heavy trash, country-, hard- en garagerock. Naast deze muzikale entiteiten kunnen liefhebbers van bizarre en wilde stunts (o.a. degenslikkers, messenwerpers, worstelaars en vuurspuwers) hun hart ophalen bij onder meer stripsters, waarzeggers als ook bij stand-up-comedians.

LIVEDATUM 18/11 Helldorado, Klokgebouw Eindhoven

50 jaar jong Ten Years After met nieuwe plaat naar Metropool

Vijftig jaar na de release van hun gelijknamige debuutalbum brengt het legendarische Ten Years After 20 oktober een volledig nieuw album uit, A Sting In The Tale getiteld. Naast de oorspronkelijke leden Ric Lee (drums) en Chick Churchill (keys) bestaat de band sinds 2014 uit bas-icoon Colin Hodgkinson (Peter Green, Spencer Davis, Chris Rea) en meervoudig British Blues Award-winnaar Marcus Bonfanti (Van Morrison, Ginger Baker, Ronnie Wood) op gitaar en zang.

Ten Years After brak in 1969 bij het grote publiek door na hun optreden op het legendarische Woodstock-festival. Hun unieke combinatie van jazz, blues en rock zorgde ervoor dat ze een van de populairste bands van begin jaren 70 werden. De band ging in 1974 uit elkaar, maar in de decennia erna gaven zij nog enkele reünieoptredens. In eerste instantie maakte de enigmatische frontman Alvin Lee nog deel uit van de line-up, later werd de rol van de vroegtijdig overleden zanger en gitarist door anderen overgenomen.

De huidige line-up toert sinds 2014 de wereld over en heeft inmiddels ruim 150 shows op haar conto staan. Om het hervonden vuur vast te leggen heeft de band 12 fonkelnieuwe tracks opgenomen in de Londense studio van Bonfanti. Thema’s lopen uiteen van herinneringen aan het opgroeien in het naoorlogse Groot-Brittannië, tot de verliezen die geleden worden door het rock-’n-rollleven, maar ook wordt tevreden teruggekeken op de levens die geleefd zijn. Hoewel de band de nodige bezettingswisselingen heeft gekend en zij zich op muzikaal vlak al 50 jaar aan het ontwikkelen zijn, is de sound van de band onherroepelijk gefundeerd op de stijl die de band al sinds het einde van de jaren 60 bezigt. A Sting In The Tale wordt door Butler Records uitgebracht. De lp verschijnt via Music On Vinyl. De gelimiteerde eerste oplage wordt door hen op goudkleurig vinyl geperst.

Ten Years After is de nieuwste aanwinst van Butler Records, het label waarop zowel internationale artiesten (Lamb, Felice Brothers, Lori Lieberman) als nationale artiesten (Batmobile, Anneke van Giersbergen, Donnerwetter, Mercy John, Ruben Hoeke) albums hebben uitgebracht.

Liefhebbers van Ten Years After luisteren uiteraard naar Pinguin Classics.

LIVEDATA 11/11 Zomerloos, Gistel 08/12 Metropool, Hengelo

Bruno Merz steekt ambities niet onder stoelen of banken

Softspoken singer-songwriter Bruno Merz heeft aangekondigd dat hij 4 oktober een nieuwe single, Whisper Turn, verspreidt. Dit is tevens de titeltrack van het album dat begin 2018 wordt verwacht. Beïnvloed door Gillian Welch, Bob Dylan, Sufjan Stevens, Iron & Wine, Paul Simon, Julee Cruise, Ron Sexsmith, Gabriel Yared en Nick Drake probeert Merz degenen die verloren lijken te laten te ontdekken wat er ontbreekt, en te vertrouwen dat het er zelfs al is. Merz steekt zijn ambities niet onder stoelen of banken.

Bruno bracht zijn jeugd in de bossen van Nieuw Zeeland door, opgevoed door zijn Nederlandse ouders. Zijn huis lag vol instrumenten en klassieke platen. Tiener Bruno en zijn broers en zussen waren enthousiaste songwriters, die bands vormden met namen die dagelijks veranderd werden.

Tegen de tijd dat hij twintig was, kreeg Merz een diploma in 2D-animatie, een grote studentenschuld en een diep verlangen om de wereld te zien. Met een goedkope gitaar op zijn rug verhuisde hij naar Frankrijk.

Vandaag de dag woont Merz in het Verenigd Koninkrijk met zijn Canadese ballerina en besteedt zijn dagen aan het schrijven en opnemen van zijn folky liedjes. Zijn populariteit is wereldwijd gegroeid na het succes van debuutalbum Highways in 2014.

 

Starsailor – All This Life

starsailorStarsailor – All This Life (Cooking Vinyl)

Na acht jaar is Starsailor terug met een nieuwe plaat. Negen maanden na de release van het teleurstellende All The Plans kondigde zanger en liedjesschrijver James Walsh in november 2009 aan zich voortaan te concentreren op zijn solocarrière, en dat er dus geen plaats meer was voor de band die in 2001 het prachtige album Love Is Here uitbracht, en zowaar ook met het tweede album nog volop meedeed middels single Four To The Floor, hun grootste hit tot op heden.

Maar ondanks een aantal pogingen kwam de solocarrière van Walsh nooit echt van de grond, en onder invloed van het aanbod om op tournee te gaan als voorprogramma van James, een van Walsh’ helden, en de release van het greatest hits-album Good Souls, begon het toch weer te kriebelen.
Dus is er nu het fonkelnieuwe All This Life, een album dat Starsailor weer volledig op de kaart zet, en door de fans van de band als een glorieuze terugkeer op het hoogste podium zal worden gezien.

Heel veel is er niet veranderd aan de sound van de Britten, maar wat is Walsh gegroeid als liedjesschrijver. All This Life opent met twee typische uptempo Starsailor-songs, Listen To Your Heart en de titeltrack, laat de luisteraar een dansje maken met Take A Little Time en pure soultrack Caught In The Middle, om vervolgens met BloodBreak The Cycle, en met name het bloedstollend mooie Sunday Best klassiekers als Lullaby en Love Is Here van de troon te stoten. Maar ook het groots opgezette, a-typische Fallout verdient een vermelding.

James Walsh is niet alleen gegroeid als liedjesschrijver. Ook als zanger is hij volwassen geworden, en schakelt met zijn stem moeiteloos van diepe klanken naar loepzuivere falsetto’s.  Dat alles bij elkaar opgeteld maakt de nieuwe Starsailor simpelweg, en tegen alle verwachtingen in, tot een heel goede plaat.

Tekst Muzine | Ronald Renirie

 

Onder anderen Kamasi Washington present op nieuwe plaat Ibeyi

Het nieuwe album Ash van Ibeyi verschijnt 29 september op XL Recordings. Het tweede album van de Frans-Cubaanse tweeling zussen is wederom geproduceerd door Richard Russel, producer en eigenaar van XL Recordings. Ash is de opvolger van het debuutalbum Ibeyi dat in 2015 verscheen.

De nieuwe en tweede single van Ibeyi voorafgaand aan de release van Ash is het nummer Deathless, met Kamasi Washington op saxofoon. De video voor Deathless is geregisseerd door Ed Morris, waar Ibeyi al eerder mee heeft gewerkt voor River.

Ash werd opgenomen in november 2016 in Londen met producer Richard Russell in zijn studio The Copper House. Het album bevat twaalf nieuwe nummers, waaronder Away Away, dat in juni werd uitgebracht en bevat gastbijdragen van niemand minder dan Kamasi Washington, Mala Rodriguez, Chilly Gonzales, Meshell Ndegeocello. Ibeyi komt 5 december naar Paradiso-Noord, A’dam voor een live-optreden.

LIVEDATA 05/12 Paradiso-Noord, Amsterdam 07/12 Het Depot, Leuven

Lee Ann Womack speelt met country, soul, gospel en blues

De Grammywinnende countryzangeres Lee Ann Womack komt 27 oktober met haar nieuwe album The Lonely, The Lonesome And The Gone. Op dit album – geproduceerd door Womacks man Frank Lidell – speelt Womack met invloeden uit country, soul, gospel en blues.

Voor het album ging Womack op zoek naar de echte sound van Texas. “I wanted to get out of Nashville, and tap the deep music and vibe of East Texas. I wanted to make sure this record had a lot of soul in it, because real country music has soul.  I wanted to remind people of that.” Luister alvast naar de eerste single All The Trouble.

Iron Chic verwerkt dood bandlid met nieuwe plaat

De vijfkoppige alternatieve rockband Iron Chic komt met het nieuwe album You Can’t Stay Here dat gemaakt is naar aanleiding van de onverwachtse dood van een van de oprichters Rob McAllister. Het derde album van de band verschijnt 13 oktober via Side One Dummy.

“I’ve dealt with loss before in my life,’’ vertelt zanger Jason Lubrano. ‘I lost my dad when I was 21, but he was sick and we kind of saw it coming, and I was able to process it in thatsense. Rob was a unique thing because it was one of the first times a close friend had died, and someone my age.”

You Can’t Stay Here behandelt de grote vragen die de punkgroep uit Long Island al vanaf het begin al dwarszitten: angst, depressie, relaties, drugs, leven, dood en waarom we dit allemaal ervaren. Ondanks dat dit bekende concepten zijn, brengt de band extra wanhoop en de realiteit van deze onderwerpen in het album.

Die duisternis is rechtstreeks af te leiden uit de titel het nummer You Can’t Stay Safe. Het is een manifestatie van angst en een tekort aan rust. “No matter what you do in this world, there’s always some danker or something lurking there for you”, vertelt Lubrano in een zucht. “Even when you kind of think you’re okay, you might not be. That was just sort of like a despreration there: you can’t really be safe anywhere.”