Afgelopen maart bracht New Street Adventure het album Stubborn Sons uit. Op 29 september verschijnt dan een EP van de Britse soulband, die nogal wat klassieke soulinvloeden heeft toegelaten in hun sound, genaamd One And The Same Acoustic EP. Hierop staan vier akoestische versies van tracks die op het laatste album stonden, waaronder One And The Same.
De EP komt digitaal uit en op limited 7″ vinyl dat alleen te verkrijgen is via Acid Jazz.
Metallica heeft bekendgemaakt dat hun derde studioalbum Master Of
Puppets vrijdag 10 november opnieuw wordt uitgebracht op het eigen label,
Blackened Records. De tracks op de heruitgave van het allereerste album van
Metallica dat de platina status behaalde, zijn geremasterd en dankzij de meest
geavanceerde studiotechnieken nu te beluisteren in een optimale geluidskwaliteit. Master Of Puppets kwam voor het eerst uit op 3 maart 1986 en is tot op heden zesmaal bekroond met platina.
Van het album zijn er wereldwijd meer dan 10 miljoen exemplaren
verkocht. Afgelopen jaar, 30 jaar na de verschijningsdatum, werd Master Of
Puppets nog als eerste metalalbum opgenomen in de National Recording
Registry of the Library of Congress. Een eretitel, slechts weggelegd voor
werken, die als ‘culturally, historically, or aesthetically significant’
worden gezien. Fans, die de heruitgave van Master Of Puppets via de website
van Metallica vooraf bestellen, kunnen de geremasterde versie van Disposable
Heroes meteen al beluisteren. Dat geldt ook voor de track The Thing That
Should Not Be (Live at the Aragon Ballroom, Chicago, IL – May 25th, 1986).
Liefhebbers van Metallica kunnen zich bovendien laven aan alle extra’s die de
band met het vieren van deze heruitgave beschikbaar maakt. Zo is er een
108 pagina tellend hardcover boek, met onder andere nog niet eerder vertoond
fotomateriaal en exclusieve interviews. Ook zijn er, in gelimiteerde oplages,
litho’s en handgeschreven songteksten te verkrijgen.
LIVEDATA 04 en 06/09 Ziggo Dome, Amsterdam 01 en 03/11 Sportpaleis, Antwerpen
De Amerikaanse Grammy-genomineerde reggaegroep SOJA (Soldiers Of Jah Army) komt 27 oktober met het nieuwe album Poetry In Motion. Een album met een kritische blik op de wereld.
Social awereness en plezier kunnen en zouden eigenlijk hand in hand moeten gaan volgens de band. Zanger Jacob Hemphill legt het album als volgt uit: “It’s about us, the human race. We’re beautiful. We’re the caretakers of this earth and everything that lives here, calls it home. But something is wrong. Something in us is lost. That’s the focus – how to get back to the beauty and away from… well, this.”
Alessandro Cortini (o.a. Nine Inch Nails) komt 6 oktober met zijn derde soloplaat, Avanti. Een tijd geleden ontdekte Cortini de super-8-films van zijn opa, die een aantal jaar daarvoor was overleden. Grootvader heeft vele familiegebeurtenissen, etentjes en dergelijke vastgelegd. Er ontbrak alleen een cruciaal element: het geluid.
Cortini besloot de beelden te voorzien van muziek. Tijdens dit proces kwamen er vele emoties naar boven. “There’s this melancholia that comes with memories of bygone days, whether they were great or not, they’re gone and you can’t go back to them,” he says. “That’s why I named the record Avanti; it means ‘forward’ in Italian and that’s the only direction you can go.” Luister alvast naar de eerste single Perdonare.
The War On Drugs – A Deeper Understanding (Warner)
Zeker, bandleider Adam Granduciel zelf was niet voorbereid op het enorme succes van Lost In The Dream, het vorige album van vermoedelijk de enige band ter wereld die zich naar een quote van Ronald Reagan heeft vernoemd. De druk voor nieuw materiaal was dan ook hoog, maar de heren lieten zich niet haasten.
Nu bij een grote platenmaatschappij, Atlantic, hebben ze geen enkele concessie gedaan aan een commerciëler geluid. Waarom zouden ze ook, want de nog steeds ongemeen goed uitgewerkte combinatie tussen 80’s synths en gitaarrock is behalve succesvol, ook van een tijdloze kracht. Compositorisch is Granduciel alleen maar meer gegroeid en waagt hij zich op het experimentele pad, in de vreemde wisselingen in Strangest Thing, en in schaamteloos mooie romantiek in de ballad Knocked Down. Op zijn sterkst blijft hij in de uptemporock van Up All Night en Nothing To Find, af en toe Springsteen-achtig, en vooral een combinatie van melancholie en gedrevenheid waarop The War On Drugs het patent lijkt te hebben.
Vocaal is meer en meer duidelijk dat Granduciel zijn inspiratie bij Bob Dylan vindt, waarbij er soms ook een archetypische mondharmonica voorbij komt. De band straalt een zelfverzekerdheid uit die hoort bij de status van een van de belangrijkste bands van dit moment, en het materiaal op dit nieuwe hoogtepunt geeft er ook alle aanleiding toe. Lost In The Dream blijkt geen toevalstreffer, A Deeper Understanding doet er niet voor onder. Tekst Mania | Jurgen Vreugdenhil
LIVEDATA 01/11 en 02/11 AFAS Live, Amsterdam 04/11 Forest National, Brussel
Lukas Nelson & Promise Of The Real (POTR) hebben een zelfgetiteld
nieuw album uitgebracht. Na ruim een decennium te hebben getoerd onder hun eigen naam én als begeleidingsband van Neil Young, heeft de formatie zich ontwikkeld tot een van Amerika’s meest eclatante live-acts van dit moment.
Nelson en de zijnen hebben daarbij een groeiende schare toegewijde fans aan zich weten te binden. Hun, veelal Texaanse, inspiratiebronnen zijn talrijk: van surrogaatooms Kris Kristofferson en Waylon Jennings, tot aan J.J. Cale, The Band, Delaney & Bonnie (Clapton-periode), Neil Young en, uiteraard, Lukas’ vader Willie Nelson. Het album Lukas Nelson & Promise Of The Real wordt internationaal alom geprezen in de media. Zo schrijft het Amerikaanse persbureau Associated Press: “At 28, Lukas is the real deal and deserves to be treated seriously independent of his father’s legacy.” Rolling Stone meldde al eerder: “Lukas Nelson’s live show is a thing to behold, full of frenetic energy and the singer-guitarist’s infectious charisma.” Ofwel, Nelson mag, zoals het
Amerikaanse platform Uproxx het omschrijft, worden gezien als ‘a force to be
reckoned with’.
Het album is opgenomen in beroemde The Village Studios in Los Angeles en geproduceerd door John Alagia (Dave Matthews Band, John Mayer).
Op het album is de band in de nieuwe zesmansformatie te horen: Lukas Nelson
(gitaar, zang), Tato Melgar (percussie), Anthony LoGerfo (drums), Corey
McCormick (bas, zang) samen met nieuwe bandleden Jesse Siebenberg (steel gitaar, Farfisa orgel, zang) en Alberto Bof (piano, Wurlitzer, B3). Zangeressen Jess
Wolfe en Holly Lessig van de indiepopgroep Lucius nemen de backingvocals op
vijf nummers voor hun rekening. Lady Gaga zingt mee op twee tracks:
Carolina en Find Yourself.
En wanneer de muziek in je genen zit, mogen muzikale familieleden eigenlijk niet ontbreken. Op het nummer Just Outside Of Austin is vader Willie Nelson dan ook te horen met een gitaarsolo en speelt Lukas’ 86-jarige tante Bibbi piano.
LIVEDATA 21/10 Arenberg, Antwerpen 23/10 Paradiso Noord, Amsterdam
De exotische one-man-band Témé Tan speelt dit najaar zijn dansbare liveshow in Amsterdam en Utrecht. De optredens volgen op een uiterst succesvolle festivalzomer én de aankondiging van het debuutalbum van Témé Tan, dat 6 oktober verschijnt. Kaarten zijn verkrijgbaar via de websites van de zalen.
Témé Tan (Tanguy Haesevoets) werd geboren in Kinshasa en verkaste al op vroege leeftijd naar België. Hier begon hij te experimenteren met zijn stem, Afrikaanse ritmes en elektronische beats. In 2014 gooide Témé Tan achteloos het swingende Améthys online, dat vanuit het niets werd opgepikt door internationale blogs en in Frankrijk een bescheiden hit werd.
De echte doorbraak van Témé Tan volgde afgelopen zomer, waar zijn swingende liveshow hét onderwerp van gesprek was op festivals als Dour en Pukkelpop.
Vlaams dagblad De Standaard bombardeert Témé Tan, na zijn zegetocht op Dour, zelfs tot de nieuwe Stromae. De vergelijking is snel gemaakt: een vrolijke Brusselaar met Afrikaanse roots en een gigantische gunfactor, druk in de weer met drumcomputers en loopstations, maar vooral: een wervelende liveshow met soul, hiphop, Latijns-Afrikaanse vibes en ijzersterke elektronische beats. Stilstaan is geen optie.
LIVEDATA 18/10 Sugar Factory, Amsterdam, 25/10 Stathe/TivoliVredenburg, Utrecht 07/12 Paradiso, Amsterdam
Grizzly Bear – Painted Ruins (SONY)
Nooit makkelijke albums gemaakt en nu ook niet en misschien is dat wel zo lekker aan Grizzly Bear. Het blijft een band die je tot op het bot uitdaagt. Die slechts met flink wat inspanning is te doorgronden. Luister nou maar eens goed, lijken ze steevast te zeggen, en dan komen de juwelen vanzelf wel op je af. En jawel hoor, die schoonheid is ook weer te vinden op het vijfde studioalbum van de band: Painted Ruins. Niet alle klappen zijn raak, maar met acht uit elf zijn we dik tevreden.
Neem een wat stroperige song als Four Cypresses, met dat repetitieve drumgeroffel, de plotselinge oprisping ergens in het midden en de daaruit voortvloeiende tempoverhoging. Het is Grizzly Bear ten voeten uit. Zoals ze zelf zeggen in het nummer: It’s chaos, but it works. Ook als de versnelling weer van vijf naar drie gaat, weten de vier de aandacht vast te houden.
Three Rings, een single, is net zo caleidoscopisch als de videoclip bij het nummer. Engelachtig gezongen door Edward Droste en met een refrein om in te lijsten. Drums, gitaar en synthesizer lijken elkaar geen voorrang te willen geven; ze jagen elkaar op in de finale van de song en dat pakt geweldig uit.
Met het uptempo, zelfs wat rusteloze Mourning Sound, wijkt de band af van de door henzelf zo sterk geëffende paden, hoewel de wat subversieve synths dan toch weer kenmerkend zijn en de dansbaarheid net weer niet ten goede komen.
Painted Ruins is een intrigerend album, met een paar verslavend fijne liedjes aan boord. Zoals Glass Hillside, dat met een beetje fantasie ook op een plaat van XTC had kunnen staan.
Prijsnummer is het melancholische Neighbors, dat niet vraagt, maar schreeuwt om de repeatknop. Net zo zalvend als verslavend. Al met al is Painted Ruins geen plaat om op elk moment van de dag op te zetten. Hij komt het sterkst binnen aan het eind van de avond, als de zon al even onder is. Luistertip: koptelefoon. Tekst Pieter Visscher
LIVEDATA 13/10 TivoliVredenburg, Utrecht 14/10 Ancienne Belgique, Brussel
Julien Baker brengt 27 oktober haar nieuwe album Turn Out The Lights uit op Matador en kondigt dit aan middels haar nieuwe single Appointments. Julien Baker is tot op de dag van vandaag 23 lentes jong en afkomstig uit Memphis, Tennessee.
De jonge singer-songwriter heeft inmiddels haar thuis gevonden bij Matador en bracht in 2015 haar debuutalbum Sprained Ankle uit op 6131 Records. In november is Baker live te bewonderen in zowel Nederland als België.
LIVEDATA 03/11 Crossing Border 2017, Den Haag 04/11 Ekko, Utrecht 12/11 Autumn Falls Festival, Brussel
Chris Hillman, een van de oprichters van zowel The Byrds als Flying Burrito Brothers, Manassas en Desert Rose Band, is zeker een van de architecten van naoorlogse Amerikaanse rootsmuziek. Collaborateurs en bewonderaars van zijn loopbaan komen veelvuldig terug op dit album, zoals Tom Petty, Byrds-bandmaten David Crosby en Roger McGuinn, The Heartbreakers’ Benmont Tench, Mike Campbell en St. Rockeve Ferrone, Desert Rose Bands John Jorgenson, Herb Pedersen en Jay Dee Maness, contrabassist Mark Fain, zanger/gitarist Josh Jove, en violist Gabe Witcher.
Bidin’ My Time, ook geproduceerd door Tom Petty, vangt een zeldzaam iets: een icoon van de Amerikaanse muziek die zelden zo goed klonk, tijdens het maken van muziek met oude vrienden, puur uit liefde. 22 september verschijnt Bidin’ My Time.
