Album van de Dag: Living Colour – Shade

living colourLiving Colour – Shade (Bertus)

Vrienden voor het leven zijn ze, de vier van Living Colour: Vernon Reid, Corey Glover, Doug Wimbish en Will Calhoun. Sinds 1984 onafscheidelijk en het is nauwelijks voor te stellen dat Shade pas het zesde studioalbum is van de Amerikanen, die dus al 33 jaar samen muziek maken. Vooral tijdens de eerste vijf jaar van hun carrière waren de mannen productief (drie albums). Daarna werd een pauze van acht tot tien jaar tussen twee platen usance. Geen jongens die stilzitten overigens. Zo ging gitarist Vernon Reid diverse samenwerkingen aan met de meest uiteenlopende muzikanten en is hij op minstens 13 andere albums naast die van Living Colour te vinden. Bassist Doug Wimbish doet daar qua muzikale uitstapjes niet voor onder. Hij leverde bovendien twee soloplaten af. Zanger Corey Glover en drummer Will Calhoun hebben beiden ook aangetoond erg goed op eigen benen te kunnen staan, met onder meer diverse soloalbums en hebben ook een indrukwekkend cv opgebouwd naast Living Colour.

Maar Living Colour is dus altijd in stand gebleven en met Shade valt een nieuwe mijlpaal in hun toch al imposante carrière te noteren. Geen plaat die je meteen bij de strot grijpt, en dat is logisch, want hapklare brokken heeft de band nooit voorgeschoteld.

Shade betekent geen stijlbreuk met de metal die Living Colour op plaat heeft gezet. Wel is het een album met meer blues dan we van het kwartet gewend waren. Dat heeft te maken met een gezamenlijk bezoek aan een concert opgedragen aan blueslegende Robert Johnson in 2012.

Shade is een plaat die een band in grootse vorm laat horen. Met enkele tracks als absolute uitschieters, waaronder Program, met een knallende rap van Darly ‘Malachi’ Thomas Jr. in de finale. Het van Robert Johnson gecoverde Preachin’ Blues heeft een moddervette Living Colour-saus eroverheen gekregen, waardoor het origineel zo goed als onherkenbaar wordt. Johnson zou er trots op zijn geweest, niettemin, omdat je de waardering voor zijn werk duidelijk proeft. Prijsnummer is het fantastisch swingende Whose That, met Big Sam Williams op trombone, Roosevelt Collier op lapsteelgitaar en Marc Cary op toetsen. Alle registers gaan open. Tekst Pieter Visscher

LIVEDATA 08/09 City Rock Festival, Eindhoven 09/09 City Rock Festival, Leeuwarden

Marmozets – Play

Voornaamste wapen van de Britse hardcoreformatie Marmozets is blikvangster Becca Macintyre, niet vies van een tatoeage en sowieso al een stoere meid. Haar familieleden Becca, Sam en Josh zitten ook in de band en er is meer familie: Jack en Will Bottomley zijn broers.

Marmozets is op tournee geweest met de heren van Muse, omdat die fan zijn, en dan weet je het wel, dan kan het nog weleens snel gaan met een carrière. Zo ook met die van Marmozets. Ze speelden al op Rock Werchter en Pukkelpop.

Play is een door Gil Norton (Foo Fighters, Maxïmo Park, Pixies) geproduceerde track, een voorloper van het nieuwe album, dat eerdaags moet verschenen. De opvolger van het grappig getitelde debuut The Weird and Wonderful Marmozets uit 2014.

Play is knallend en beukend en tegelijkertijd zo dansbaar en catchy als de pest en heeft eigenlijk alles in zich om een hit te worden. Kan zomaar eens een doorbraak betekenen in ons land. Momenteel is de band op tournee door Groot Brittannië.

Reggae-punkband Starfish​ naar Patronaat voor releaseshow EP

De Heemskerkse reggae-punkband Starfish​ staat donderdag​ ​26​ ​oktober​ in Patronaat​ in Haarlem voor de release van hun hun nieuwe EP Sonic​ ​Fire​ op het nieuwe label Sunny​ ​Vibes Records​.

De IJmonders hebben de afgelopen tijd stad en land afgereisd met hun energieke liveshow en zorgen deze avond voor een explosieve party waarbij de zomer weer even helemaal terug is.

Na een succesvol jaar met clubshows met onder meer TenTemPies​, Patchanka​, Caravãna​ ​Sun​ en Ocean​ ​Alley​, festivals als Young​ ​Art​ ​Festival​, Pleuropsonic​ en Zandstock en shows in Londen en Zuid-Frankrijk, zijn de mannen weer de studio in gedoken voor een tweede EP. Sonic Fire​ bestaat uit vijf fijne tracks vol relaxte reggae, zonnige ska en knallende punk, omgesmolten in een meer gelaagde sound met meer percussie, meer dub, meer gitaren en zelfs achtergrondzang van Charlotte Admiraal,​ het zusje van zanger Mats.

De eerste single Another​ ​View​ kwam in de lente uit en tikt al bijna de 5.000 plays aan op Spotify. In september verschijnt de tweede single Dangerzone‘ en een dag na de releaseshow komt de EP officieel uit – het startschot van wederom vele energieke liveshows in binnen- en buitenland

LIVEDATA 02/09 Timboektoe Beach, Velsen-Noord 10/09 Sugarfactory., Amsterdam 16/09 Beverwijk uit de Kunst 2017, Beverwijk 26/10 Patronaat, Haarlem

Check de Paradiso-kraam op Onafhankelijke Labelmarkt

In het Skatecafé in Amsterdam-Noord vindt zondag 27 augustus de Onafhankelijke Labelmarkt plaats. Paradiso en de Paradiso Vinyl Club zijn aanwezig met een kraam, net als vele andere platenlabels, bands en dj’s. Tussen 12.00 en 18.00 uur heb je de kans voor zeer fijne prijzen vinyl en andere merchandise te kopen. Het complete programma vind je in het Facebook-evenement.

Exclusief akoestisch soloconcert Alex Vargas op 7 Layers Festival 2017

Na een prachtig optreden van Alex Vargas op 7 Layers Festival 2017 met band, keert de Deen zondag 1 oktober terug voor een nieuw optreden op het singer-songwriterfestival. Deze keer verzorgt hij een exclusief akoestisch soloconcert, iets wat hij nog maar zelden doet. Een cadeautje voor het 7 Layers-publiek dus, dat hem vanaf het prille begin omarmde.

Met bijna veertig singer-songwriters of het affiche, verspreid over twee dagen en podia als Paradiso, De Duif, de Vondelkerk en People’s Place, komen liefhebbers van het genre aan hun trekken op zaterdag 30 september en zondag 1 oktober.

Justin Nozuka, Lisa Hannigan, Seafret, Luke Sital-Singh en Lucy Rose is zomaar een greep uit het programma. Alle weekendkaarten zijn uitverkocht, maar er zijn wel nog dagkaarten te koop voor zowel de zaterdag als de zondag.

LIVEDATA 30/09 en 01/10 Paradiso, Amsterdam 

Wéér nieuwe namen voor jubilerend London Calling

Nog twee maanden te gaan en dan begint de ontdekkingstocht naar ‘the next big thing’ weer. Het begint er steeds meer op te lijken dat London Calling het grootste aantal bands ooit gaat halen in het weekeinde van vrijdag 27 en zaterdag 28 oktober.

Daar zijn onlangs aan toegevoegd: Weaves en Gold Connections, welke op vrijdag een plekje in de line-up krijgen. Slow Dancer, Matt Maltese (foto), Superorganism en Chastity vullen het zaterdagprogramma aan. En het einde is nog niet in zicht: London Calling 25 Jaar krijgt een zeer speciaal tintje met dit uitgebreide programma dat daardoor op de zaterdag al om 14.00 uur van start zal gaan. Dag- en weekendkaarten zijn op de website te koop.

LIVEDATA 27-28/10 Paradiso, Amsterdam

Album van de Dag: Steven Wilson – To The Bone

steven wilsonSteven Wilson – To The Bone (Caroline)

De afgelopen maanden liet Steven Wilson via zijn website al diverse tracks van zijn nieuwe plaat los. In mei werd het spits afgebeten door Pariah, waarop het hese stemgeluid van Ninet Tayeb te horen is. Bij de aankondiging van To The Bone gaf Wilson aan geïnspireerd te zijn door progressieve popplaten uit zijn jeugd als The Colour Of Spring van Talk Talk en So van Peter Gabriel. Het dna van die platen is zeker hoorbaar op Pariah. De tweede track die aan de wereld toevertrouwd werd, de dynamische rocker The Same Asylum As Before, zou zo op een Porcupine Tree-plaat van begin deze eeuw kunnen staan. Kort daarop volgde Song Of I: een pulserend, broeierig duet met Sophie Hunger. De kaken vielen echter pas echt van elkaar bij de lancering van het laatste voorproefje: de uitbundige popsong Permanating, een meezinger van de bovenste plank, compleet met mamma mia refrein. Met deze vier volstrekt uiteenlopende puzzelstukken in de hand, was het nauwelijks mogelijk een goede indruk te krijgen van wat To The Bone ging bieden. Pas na het beluisteren van het volle uur wordt het totaalbeeld wel scherp. De vier langste composities, die bol staan van de epische rock en geen pre release kregen, vormen de ruggengraat van de plaat. Het titelnummer, Refuge en Detonation zijn stuk voor stuk de glinsterende progressieve parels die je van Wilson verwacht. Maar juist de combinatie met de meer experimentele songs, in een uitgekiende volgorde geplaatst, tilt To The Bone op het niveau van de rest van zijn oeuvre. Of misschien daar nog net iets boven. Het diep melancholische Song Of Unborn, met een slepende gitaarsolo die rechtstreeks uit het paradijs lijkt te komen, is ook nog eens de perfecte afsluiter. To The Bone is verkrijgbaar als CD, BluRay en op limited wit vinyl. Tekst Mania | Martin Kikkert

LIVEDATA 07/03 AFAS Live, Amsterdam 09/03 Ancienne Belgique, Brussel

Ogen volop gericht op Britse jongeling Sam Fender

In Engeland zijn de ogen van de muziekindustrie al volop gericht op de 21-jarige Sam Fender. Met z’n eerste single Play God scoorde hij reeds goed in eigen land. Nu is er z’n tweede: Greasy Spoon. Onder meer BBC Radio 1 en BBC Radio 2 hebben zich al achter deze track geschaard.

De komende tijd gaat Sam Fender als support mee op tournee met Bear’s Den. In Nederland was er op Down The Rabbit Hole een eerste kennismaking. Van Sam Fender gaan we de komende tijd meer horen.

LIVEDATUM 17/11 (support Bear’s Den) Lotto Arena, Antwerpen

Muzikale identiteitscrisis basis nieuw album Nosaj Thing

Parallels is het vierde album dat Jason Chung onder zijn alias Nosaj Thing uitbrengt. Het is het meest afwisselende en vitale album van de in Los Angeles woonachtige producer, verzot op elektronica en experimentele hiphop.

Zijn ondefinieerbare geluid komt op dit album naar eigen zeggen voort uit een persoonlijke en muzikale identiteitscrisis. Zijn creatieve partner Kazu Makino (Blonde Redhead) is wederom van de partij alsook Steve Spacek & Zuri Marley.

Parallels verschijnt 8 september.

 

 

 

 

David Ramirez avontuurlijker dan ooit

De half Amerikaanse, half Mexicaanse singer-songwriter David Ramirez weet de gespleten toestand in zijn thuisland Amerika goed te vangen in zowel zijn indie americana als zijn teksten. Zijn meest avontuurlijke album tot nu toe, We’re Not Going Anywhere, is geproduceerd door Sam Kassirer (Josh Ritter, Lake Street Dive & Bhi Bhiman) en opgenomen in Kassirers studio in een 18e-eeuwse boerderij op het platteland van Maine.

Ramirez werd muzikant nadat hij een album van Ryan Adams beluisterde. Hij ontdekte bovendien Bob Dylan. Die twee invloeden hoor je terug op We’re Not Going Anywhere. De plaat verschijnt 8 september.