FIEP – Same Boat

FIEP heeft een nieuwe single uit en -het wordt saai- die raden we weer van harte, met klem zelfs- aan. Je zou het catchy en aan The B-52’s doen denkende Same Boat een instrumental met zang kunnen noemen. De wederom met Willem Smit van Personal Trainer als copiloot vervaardigde single heeft een punky gitaar, een brombas en een jengelend orgeltje als belangrijkste ingrediënten. Extra opwinding wordt veroorzaakt door een trippy break, hitpotentie verhoogd door een sticky refrein.

Marathon – Shadow Raised A Star

De laatste single voor de release van het langverwachte debuutalbum van het Amsterdamse Marathon is een ballad.

Geen zoetgevooisd aanstekerlied voor jongverliefden, we hebben hier ten slotte te maken met een postpunk annex noiseband. Maar een beschouwende song met een traag tempo waarmee de band laat horen de kunst der suggestie tot in de perfectie te beheersen. Vanaf de eerste tonen wordt er een uitbarsting beloofd en die komt ook, maar cool en beheerst en daardoor indringender dan je had verwacht. Marathon is niet boos, Marathon is bedroefd.

bdrmm – Lake Disappoinment

Nu er een derde single uit is van het nieuwe, eveneens derde album van bdrmm weten we het zeker; de band is van kleur verandert. Of beter van instrumentarium.

Waar eerder de gitaren overheersten, horen we nu voornamelijk instrumenten met toetsen. Ook de songs zijn wat abstracter of zo je wilt wat grilliger geworden. Even wennen dus, maar de moeite loont. Lake Disappointent lijkt opgenomen in een grote ondergrondse ruimte met een drummer die van jazz houdt. De staccato zang heeft meer pit dan we gewend zijn van de bdrmm‘s, die meestal alle tijd nemen om hun punt te maken. Lake Disappoinment is geen dansnummer, maar een dansmix is misschien nog geen eens zo’n slecht idee. bdrmm album 3 heet Microtonic (28/2).

Shannon & the Clams – Wax & String

Vorig jaar bracht Shannon And The Clams The Moon Is In The Wrong Place uit, een album dat rouwde om het onverwachte overlijden van Joe Haener, de verloofde van bandleidster Shannon Shaw. De garage rockband uit Oakland is nu terug met het nieuwe nummer “Wax & String”. En behaalt zelfs de -1 in onze Graadmeter. “Dit nummer gaat over hoe mensen diepe betekenis hechten aan levenloze objecten,” legt gitarist Cody Blanchard uit.Ondanks het emotioneel beladen onderwerp is “Wax & String” aanstekelijke, uitbundige chaos. Luister hieronder.

The Veils – Mortal Wound

Finn Andrews zit in de ballad-mode op het nieuwe album van zijn band The Veils, en dat staat hem goed.

Hij heeft de perfecte stem voor het beschouwende levenslied. Maar daar vertellen we in ieder geval de fans niets nieuws mee. Die van Nick Cave moeten ook even opletten, want de raakvlaken tussen beide tegenvoeters zijn groter dan de verschillen. Mortal Wound is de derde single van het nieuwe album van de Brits-Nieuwzeelandse band, Asphodels dat inmiddels overal te streamen is. The Veils gaven vorige maand hier maar liefst vijf concerten. Die waren zo snel uitverkocht dat het logisch is dat de band in het najaar nog een rondje Holland doet. (zei hij hoopvol). En we gaan ze zien op Dauwpop!

PS: op Youtube staan diverse Nederlandse fanvideo’s van o.a. Mortal Wound.

Heartworms – Just To Ask A Dance

Het langverwachte debuutalbum van Heartworms is nu eindelijk uit. Een eerste kennismaking leert dat de hooggespannen verwachtingen geheel worden waargemaakt.

De drie vooruitgestuurde singles, Jacked, Warplane en Extraordinary Wings blijken niet eens de beste nummers te zijn. Dat is (waarschijnlijk) Just To Ask A Dance. Alleen het intro al, dat klinkt als de heroïsche titeltrack van een sciencefictionfilm. De song zelf heeft  wel iets Kate Bush achtigs, vooral in het refrein waarin ze klinkt als een heks. En wat kan ze zigen!  In den beginne kreeg Heartworms nog wel eens het postpunkstempel opgeplakt. Just Ask To Dance is pure en superieure pop. Muzikaal dan, tekstueel is de wereld van Jojo Orme een stuk donkerder dan de muziek hier doet vermoeden. Just Ask To Dance gaat over de dunne scheidslijn tussen liefde en obsessie. De eerste kandidaat voor de eindejaarslijstjes is binnen!

Grandmas House – Slaughterhouse 

Vrouwenkwartet Grandmas House uit Bristol ontwikkelt zich razendsnel. Op oudere singles klinkt de band (trio toen nog) als een stel punky rauwdouwers dat het vooral moest hebben van hun agressieve attitude.

Op nieuwe single Slaughterhouse horen we een band die haar emoties weet te doseren en kanaliseren in een gestroomlijnde song. Dit met behoud van de oude energie. Poëtisch zijn ze ook. De tekst van Slaughterhouse is geïnspireerd door strofe uit een gedicht van de Amerikaanse dichter Richard Siken. Die luidt, ‘I’ll Be Your Slaughterhouse, Your Killing Floor, Your Morgue and Final Resting’. Ietwat morbide inderdaad, maar dat heb je met (voormalige) punks. Grandmas House is zeer geschikt om niet te zeggen een must voor fans van bands als Porridge Radio, HotWax en Lambrini Girls.

Nieuwe EP, Anything For You volgt op 11 april.

Marathon – For The Better

Nieuwe Marathon single For The Better is weer een overtuigend staaltje noiserock (v/h postpunk): sterk van opbouw, overtuigend gezongen met als klap op de vuurpijl een proteïnerijke gitaarsolo.

De opvolger van de -1 Graadmeter hit Out Of Depth komt van het in april te verschijnen debuutalbum van de Amsterdammers. De releaseparty van Fading Image, zoals de plaat heet, vindt plaats op 12 april in Bitterzoet. Dat is al lang en breed uitverkocht. Het zou dus logisch zijn als het hele feest wordt verplaatst naar een grotere gelegenheid, de Tolhuistuin bijvoorbeeld, of beter nog naar de grote zaal van Paradiso!

 

Lord Huron – Who Laughs Last (ft. Kristen Stewart)

‘Ik wist niet dat Kristen Stewart kon zingen!’. Dat kan ze ook niet, of dat doet ze in ieder geval niet op Who Laughs Last, de nieuwe single van Lord Huron.

De actrice heeft hier de rol van verteller of voice over om de juiste term te gebruiken. Met haar aangename timbre verhaalt ze van een lange nachtelijk autorit, vlucht eigenlijk. Van wie of wat wordt niet helemaal duidelijk, maar we vermoeden dat er liefde in het spel is. Bandbaas Ben Schneider horen we in de refreinen. De muziek is typisch Lord Huron; groots en redelijk meeslepend. We wisten overigens wel dat Kristen van muziek houdt. Ze is te zien in video’s van o.a. Interpol en The Stones en heeft zelf clips geregisseerd van Chvrches en boygenius.

Show: 14/9 in Utrecht. 16/9 Brussel.

Attic Ocean – Lilies and Sea

Lilies and Sea van Attic Ocean uit Dusseldorf is een schaap in wolfskleren. Als je heel goed luistert is het gewoon een lief liedje. Maar de song is diep weggestopt onder een dikke laag van galmende gitaren. Zangeres Hanni Nasirat worstelt maar komt nauwelijks boven het lawaai uit. De keren dat ze wel verstaanbaar is zingt ze,  ‘I’m Going Under’. Da’s vast geen toeval. Van bovenstaande zou je de indruk kunnen krijgen dat Attic Ocean meer geschreeuw dan wol produceert, maar dat is dus niet zo. Integendeel juist.