As Alive As You Need Me To Be biedt de vertrouwde NIN mix van rock en electro, van duistere beats en dansbare ritmes, van Alice Cooper en Depeche Mode om het wat botter te zeggen. As Alive As You Need Me To Be, het eerste nieuwe nummer van NIN in vijf jaar is afkomstig van de binnenkort te verschijnen soundtrack van een nieuwe, derde TRON film. Meestal maken Trent en Atticus filmmuziek onder hun eigen naam, maar deze keer wordt het een officiële release van Nine Inch Nails. Als je single hoort begrijp je waarom.
White Lies beklimt deze week de hoogste sport van onze indie-ladder met Nothing On Me, een energieke, gestroomlijnde door elektrobeat voortgestuwde song met breed uitgesmeerde gitaren, heldhaftige zang en een opvallend lang instrumentaal einde. Nothing On Me is de openingstrack van album 7 van het trio uit Ealing/London en het bewijs dat White Lies na bijna 20 jaar nog steeds weet te imponeren.
Hun grootste hit, Don’t Delete The Kisses scoorde Wolf Alice al in 2017, maar de definitieve doorbraak kwam vier jaar geleden met het vrijwel perfecte Blue Weekend album.
De band van Ellie Rowsell is niet in hun hitsound blijven hangen, maar heeft het avontuur opgezocht. Dat hoor je meteen al aan het intro. Bloom Baby Bloom begint met een (funky) piano ipv de gebruikelijke gitaar. Wat volgt is een song die misschien nog wel het meest aan de barokke pop van Kate Bush doet denken. Maar dan geïnjecteerd met naar hard rock neigende breaks en door Ellie gezongen op haar vamp en vampier-igst. De band heeft tijdens het maken van het cinematografische nummer duidelijk veel plezier gehad en niet gedacht aan bijzaken als hitpotentie en radiovriendelijkheid. The Clearing, zo gaat het nieuwe Wolf Alice album heten. De releasedatum is 29 augustus. Chapeau en welkom terug!
Er hangt een synthipop revival in de lucht en het zo zou maar kunnen dat Model/Actriz een van de aanjagers wordt.
De band uit Brooklyn via Boston representeert de industriële tak van de digitale rock stroming. Vaak zijn hun songs nogal opgefokt en uneasy listening, maar met Diva kunnen we wel wat. Frontpersoon Cole Haden zingt over zijn homo-erotische avonturen tijdens een tourtje door West-Europa. Uiteraard werd ook Amsterdam aangedaan. Voor een band die meestal de duistere kanten van de samenleving belicht is Diva bijna lichtvoetig, bijna. Maar dus niet helemaal. Album 2 van Model/Actriz heet Pirouette en is nu uit.
Maak je klaar om op de dansvloer te walsen met een donker, hartstochtelijk nieuw nummer uit Cork. Het Ierse vijftal Cardinals keert terug met “Big Empty Heart”, een intense, melancholische song geïnspireerd op een wals die zowel rauw als verfijnd voelt en waarvan de melodie al is geschreven op een Korg-synthesizer op 12-jarige leeftijd door gitarist Oskar Gudinovic.
Vanaf de eerste maten word je een mix van dansbare bas en weerbare gitaren ingeduwd – geen pompende rock, maar eerder een gracieuze, elegante wals met punk en shoegaze elementen. Daarbovenop schittert de accordeon: charmant, bijna theatrale folkklank die de song in één klap herkenbaar maakt.
Vocalist Euan Manning brengt de emotie in elk woord over: zijn intensiteit geeft die ‘lege hart’-thema’s extra gewicht. “Big Empty Heart is a love song written from beyond the grave”, zegt hij zelf – een liefdeslied dat nog nazindert lang nadat het laatste woord vervaagd is.
De combinatie van donkere, echoënde gitaren, gedempte drums en de nostalgische accordeon bouwt een dramatische spanning op. Het resultaat is een nummer dat prikkelt en kietelt – een moderne heruitvinding van post-punk en indiefolk in één pakkend (leren)jasje.
Met het nummer bouwt Cardinals voort op hun succes na Graadmeterhit “Get It” en legt de band de basis voor een druk najaar: als support van Fontaines D.C. in Finsbury Park op 5 juli, met daarna shows in Dublin met Wunderhorse, een Amerika-tour met The Pogues, en vooral hun eerste headline‑tour in het VK deze september. Ook kan je ze in NL zien: 4 september in Groningen en een dag later in Rotterdam.
Het begint een goede gewoonte te worden van bands om bij de start van een nieuwe tournee een nieuwe single uit te brengen. Als reclame voor de tour maar ook om iets nieuws te kunnen spelen.
Wunderhorse heeft ook nog een andere reden om met verse muziek te komen. Na zeven trouwe jaren dienst is bassist Peter Woodin afgezwaaid. Zijn vervanger heet Seb Byford en die speelt dus mee op The Rope. Wat zang betreft heeft het nummer wel iets weg van Neil Young. Verder is The Rope een typische Wunderhorse song; compact, geconcentreerd en energiek. De méér dan geslaagde Wunderhorse shows in Paradiso en DTRH zitten erop. Voor de thuisblijvers: het recente optreden van Wunderhorse bij Jools Holland staat online.
Funfact: gitarist Harry Fowler is de zoon van Kim Wilde.
Heel lang geleden dat we nieuwe muziek oppikten van The Raveonettes (de cover My Tornado van The Black Angels daar gelaten in 2023), maar Killer gaat er in als zoete koek. De Deense band is ook lang weggeweest.
Vorig jaar brachten The Raveonettes The Raveonettes Sing… uit, een coversalbum waarop ze onder andere nummers van The Velvet Underground, The Cramps en Buddy Holly onder handen namen. Maar het is pas in april dat de opvolger van hun album Pe’ahi uit 2014 (!) uitkwam, gewoon maar omgedoopt tot Pe’ahi II. Eerst was er de single Blackest, maar met Killer waren wij echt overtuigd van de comeback van The Raveonettes.
Killer is een sfeervolle, hypnotiserende track met dromerige samenzang, een zware laag galm en een bedachtzame pianopartij. De mysterieuze maar emotioneel geladen tekst luidt: “Kill for love but make it so I don’t care / Most of the time I felt so alone.”
Daarnaast maakte de band tourdata bekend ter ere van het 20-jarig jubileum van hun album Pretty In Black. Halverwege december te zien in Trix Antwerpen, De Oosterpoort Groningen, TivoliVredenburg Utrecht en Muziekgieterij Maastricht.
I’ll Be Watching You is de eerste single van het allerlaatste album van Claw Boys Claw. Na ruim 40 jaar vindt de band het wel welletjes. Nog één album en een clubtour en het doek valt definitief voor een van de beste en leukste en meest spraakmakende bands die de Lage Landen hebben voortgebracht.
I’ll Be Watching You is vintage Claw Boys Claw: een smeuïge rocksong met opruiende gitaren en wortels die teruggaan tot de late jaren zestig toen Iggy nog rimpelloos was en punk niet meer dan een scheldwoord. Aan de voordracht van Peter te Bos is niet te horen dat hij eind dit jaar 75 wordt! Titel en releasedatum zijn inmiddels bekend. Fly verschijnt 12 september. Er is een nieuwe single ook uitgekomen, It’s A Thing, die zullen we volgende week wel toevoegen aan de playlist.
Dit zijn de data van de laatste trektocht door Nederland van Claw Boys Claw:
do 18-sep Rotown Rotterdam vr 26-sep Rotown Rotterdam zo 28-sep Patronaat (Haarlem Vinyl Festival) Haarlem vr 3-okt TivoliVredenburg Utrecht za 4-okt Effenaar (Come As You Are Festival) Eindhoven do 9-okt Mezz Breda za 11-okt Metropool (Beerland Festival) Hengelo za 18-okt Bolwerk Sneek do 23-okt FLUOR Amersfoort vr 24-okt 013 Tilburg do 30-okt Victorie Alkmaar za 1-nov Burgerweeshuis Deventer vr 7-nov. Hedon Zwolle za 8-nov. Bibelot Dordrecht vr 14-nov DRU Fabriek ULFT za 15-nov Paard Den Haag vr 21-nov Muziekgieterij Maastricht za 22-nov Doornroosje Nijmegen za 29-nov Vera Groningen za 6-dec Paradiso Amsterdam
En voorts zijn wij van mening dat CBC ook op Lowlands 25 zou moeten staan.
Enige ambitie kan het Amerikaanse Racing Mount Pleasantniet worden ontzegd. De band volgt haar in 2022 verschenen debuutalbum op met een single van precies zeven minuten.
Voor de zekerheid hebben ze er ook een singleknip van vrijgegeven, maar wij gaan natuurlijk voor de hele enchilada. Er zijn zeven bandleden, boys & girls die zo te zien nog vrij jong zijn allemaal. Ze kennen elkander van de universiteit van Michigan. Je zou kunnen zeggen dat Call It Easy hun debuutsingle is, want dat eerste album kwam eerst uit onder de naam Kingfisher. Nu staat de plaat echter online onder de nieuwe naam. En dan de muziek; die is jazzy, want met blazers (saxsolo!), proggy, want best ingewikkeld, meerstemmig gezongen en behoorlijk meeslepend. De ambitieuze compositie en het hoge spelniveau doen vermoeden dat die uni best wel eens het conservatorium van Michigan zou kunnen zijn.
Jungle Full of Ghosts had best een lange aanlooptijd nodig en is via de tips toch nog in de Graadmeter gekomen. En zelfs op -1. Terecht natuurlijk want de fraai verzorgde warme altfolk van de langharige singer/songwriter uit Charleston verdient de credits. Toeval bestaat niet, want hij speelt vanavond in de Oosterpoort, Groningen!
