Category: Graadmeter

Moss – Simplify It

Waarschijnlijk zou Marien Dorleijn het twintig jaar geleden ook niet hebben geloofd als je had gezegd dat in 2022 misschien wel het beste Moss album van allemaal zou verschijnen. Waar die corona wel niet goed voor is geweest.

Plotseling waren er zeeën van tijd om te schrijven, oefenen en op te nemen. En iedereen was ook beschikbaar. Zo is het gekomen dat er nu zes Moss mannen zijn die volgens het gelijke monniken gelijke kappen systeem aan het zevende Moss album hebben gewerkt. De daaruit volgende diversiteit is een belangrijke reden dat het HX album zo geslaagd is. Waar voorheen het welslagen van een Moss album primair op de schouders van Marien rustte, is het nieuwe album het resultaat van een groepsproces.

Het is moeilijk een favoriet te kiezen van een album met louter hoogtepunten. Dat hebben we dan maar aan de band zelf overgelaten (of hun label). De vierde single van HX is Simplify It geworden, een song met een Velvet Underground beat die mooi contrasteert met de melodieuze leadzang van Marien.

Die Nerven – EUROPA

Een nieuwe week een nieuwe -1!

Zeven weken deed Die Nerven er over om de top van de Graadmeter te bereiken. De grote vraag is nu, hoe lang blijven ze daar staan?

‘Ze zijn de laatste rockband van Europa’, tenminste dat vinden ze zelf. Onzin natuurlijk zeker als je Engeland onder Europa vind vallen. Maar zo’n semi arrogante noodkreet trekt wel de aandacht en aandacht verdient de band uit Stuttgart zeker. Het trio opereert sinds 2010 op het snijvlak van Indie, post-punk en noise.

Die Nerven, de zenuwen zijn een band van weinig woorden, hun albums en bijna al hun singles hebben ultra korte titels. Zo ook Europa, een episch lied waarin Julian, Max und Kevin zich zorgen maken over onze toekomst. En niet zonder reden. Eind dit jaar komt Die Nerven hun stelling persoonlijk toelichten met optredens in Arnhem, Rotterdam, Amsterdam en Groningen.

bdrmm – Three

We hebben een nieuwe -1! Het is de tweede keer dat het Britse bdrmm de lijst aan voert, eerder deden ze dan met Hush.

Three van bdrmm  heeft de zomerse loomheid van mid jaren zeventig Pink Floyd en met zijn speelduur van ruim zes minuten ook de lengte. Maar waar Gilmour en Waters nog wel eens breed wilden uitpakken met ellenlange solo’s houdt bdrmm het relatief bescheiden. Niks geen solo’s of virtuoze uitspattingen, wel een sterk instrumentaal motief dat als een bij door het nummer zoemt.

Three reflecteert de gemoedstoestand van zanger Ryan Smith tijdens de lockdown. Hij zocht zijn heil in drugs, maar vond nog meer ellende. Gelukkig is hij weer bovenjan. bdrmm gaat deze zomer op tournee als supportact van Mogwai. Data volgen.

bdrmm – Three

 

We hebben een nieuwe -1! Het is de tweede keer dat het Britse bdrmm de lijst aan voert, eerder deden ze dan met Hush.

Three van bdrmm  heeft de zomerse loomheid van mid jaren zeventig Pink Floyd en met zijn speelduur van ruim zes minuten ook de lengte. Maar waar Gilmour en Waters nog wel eens breed wilden uitpakken met ellenlange solo’s houdt bdrmm het relatief bescheiden. Niks geen solo’s of virtuoze uitspattingen, wel een sterk instrumentaal motief dat als een bij door het nummer zoemt.

Three reflecteert de gemoedstoestand van zanger Ryan Smith tijdens de lockdown. Hij zocht zijn heil in drugs, maar vond nog meer ellende. Gelukkig is hij weer bovenjan. bdrmm gaat deze zomer op tournee als supportact van Mogwai. Data volgen.

Moon Moon Moon – Forest Ln. 16

Ook de nieuwe -1 is Made in Holland, Forest Ln. 16 van Moon Moon Moon. Zoals
veel eigentijdse bands is Moon Moon Moon feitelijk een eenmanszaak, maar om
praktische redenen uitgebreid tot een meerkoppige band. Zo’n praktische reden is dat de man achter Moon Moon Moon, Mark Lohman maar één paar handen heeft. Hij kan zijn songs best alleen met een gitaar ten gehore brengen, maar ze komen pas echt tot leven met een band, herstel orkest. Wel jammer dat Moon Moon Moon momenteel schittert door afwezigheid in het livecircuit. We kunnen alleen maar hopen dat dat is omdat hij werkt aan een vervolg van zijn Silly Symphonies album.

The Haunted Youth – Broken

The Haunted Youth begint op stoom te komen. Vielen er vorig jaar nog gaten van meerdere maanden tussen releases, Broken is verschenen terwijl Shadows nog aan het klimmen is in de Graadmeter.

Het feit dat je dit leest betekent dat ook Broken weer een schot in de roos is. Wederom getuigt Joachim Liebens van een verlangen naar een tijd die hij alleen van horen zeggen kent; de roemruchte jaren tachtig toen men bepaald niet zuinig was met een galmpje hier of een echootje daar. De beat is up dit keer, dat maakt Broken dansbaar zonder echt een dansnummer te zijn. De spannende opbouw vindt zijn apotheose in een door gitaren gedomineerd eindspel. De fade out suggereert dat er ook een album versie bestaat.

Fontaines D.C. – Roman Holiday

Alweer een nieuwe single van Fontaines D.C.? Yep. Overdaad schaadt inderdaad en er zou zelfs sprake zijn van een overdosis FDC als Roman Holiday niet zo totaal anders zou zijn dan zijn voorgangers. Wat zo anders is, is dat frontman Grian Chatten serieus probeert te zingen. Een Pavarotti zal hij nooit worden, maar zijn poging wordt gewaardeerd. Ook de rest van de band zoekt het dit keer in harmonie en melodie en dus niet in de postpunkpraatstijl waarmee ze furore maakten.

De gezamenlijke inspanning levert een geloofwaardige rockballad op inclusief gitaarsolo. Kortom Fontaines D.C. waakt er voor een one trick pony te worden. Verstandig. En F.D.C. fans; vrees niet. De cross-over naar Radio 2, of erger Sky is nog heel ver weg.

Coach Party – Nothing Is Real

Jess Eastwood, de gangmaker van Coach Party mag zich nog weleens kwaad maken (FLAG), of haar partner het leven lastig (Weird Me Out). Op nieuwe single Nothing is Real laat ze horen ook een zachte kant te hebben, een dromerige zelfs. Maar terwijl Jess mijmert dat ze net als haar vriendinnen best wel wat zorgelozer zou willen, hakken de gitaren er weer stevig in. Het contrast tussen zang en gitaren geeft Nothing Is Real nummer wel wat shoegazerigs. Nothing Is Real is het titelnummer van de derde EP van Coach Party dat net als Wet Leg van het eiland Wight komt.

The Haunted Youth – Shadows

Na slechts drie singles heeft Joachim Liebens a.k.a. The Haunted Youth zich al gevestigd als een van de beste Belgische bands sinds de befaamde Belga pop golf van een kwart eeuw geleden. Nieuwe single Shadows sterkt ons alleen maar in die overtuiging. Knap is ook dat The Haunted Youth al zo snel een eigen, herkenbaar geluid heeft ontwikkeld. Die sound is diep geworteld in de klassieke new wave, maar van wie nou precies de kunst is afgekeken is niet zo 123 te zeggen. Shadows is wat weemoediger dan de voorgangers dat komt mede door de breekbare zang, die perfect past bij de thema’s van de song, angst en eenzaamheid.

Of er al plannen zijn voor een debuutalbum kunnen we nog niet vertellen. In principe moet er genoeg materiaal zijn, want The Haunted Youth treedt regelmatig op, en speelt dan meer dan vier liedjes nemen we aan.