Category: Breekijzer

Failure – Submarines

Je band Failure noemen is vragen om moeilijkheden. Of juist heel stoer. In geval van de club uit L.A. is het een beetje van alle twee. Ze ogen en klinken als van die gasten die je niet naast wilt hebben wonen, of in de straat of zelfs maar in de buurt. Geheel gespeend van succes is Failure zeker niet, maar rijk zijn ze na dik dertig jaar rammelen zeker niet. Failure is in zware rockkringen vooral bekend als de band waar Troy Van Leeuwen ooit in is begonnen. Hij van Queens Of The Stone Age en A Perfect Circle.

De carrière van Failure is er een van horten en stoten. De eerste versie van de band begon in 1990 en hield het zeven jaar vol. De oogst; 3 albums. De tweede incarnatie is nu ook zeven jaar onderweg. Oogst; 2 albums. Met een 3e op til.

Nieuwe single, Submarines klinkt precies zoals je verwacht van een stel veteranen die de grunge nog aan den lijve hebben meegemaakt: riffs van gesmolten lood, bitterzoete koortjes en een zanger met een stem als schuurpapier. Geen solo’s of andere uitwassen, 3.44 min. ingehouden emotie. Submarine gaat over weer boven komen na lange tijd onder ‘water’ te hebben gezeten. Een allegorie dus, waarschijnlijk geschreven toen het meeste leed geleden leek. Voor de vierde deltagolf dus.

Het nieuwe album volgt begin maart volgende jaar en zal waarschijnlijk weer geen klapper worden, maar wel in zeer goede aarde vallen bij fans, en liefhebbers van zomprock, ruimterock en sluipmetal.

Korn – Start The Healing

4 februari noteer of onthoud die datum, dan verschijnt namelijk Requiem, het nieuwe album van Korn. Aankeiler Start The Healing klinkt op het eerste gehoor als hard core  Korn, zaaggitaren, een zombiekoor en een riff als een stuwdam, maar bij nadere beluistering bespeur je toch wel wat nieuwe subtiliteiten. Zoals de zang van Jonathan Davis die voor zijn doen vrij zacht zingt, zonder aan impact te verliezen. In tegendeel eigenlijk  door het volume te verlagen komen zijn erupties des te harder aan.

Volgens de berichten heeft Korn van de nood een deugd gemaakt (de tour moest worden afgebroken omdat Davis corona kreeg), door langer dan normaal in de studio te vertoeven zodat er op elke i een . kon worden gezet en zout op elke slak. Dat geldt voor het album, dat geldt ook voor de imposante clip die Korn heeft laten maken bij Start The Healing.

Stereophonics – Do Ya Feel My Love?

Het Zuid-Welshe Stereophonics leek de laatste paar jaar de weg een beetje kwijt met -eerlijk gezegd gewoon- suffe nummers. Maar de band rondom Kelly Jones heeft de draad weer opgepakt en weer de weg ingeslagen zoals de we SPH’s graag horen. Behoorlijk stevig en natuurlijk heerlijk rauw met Kelly’s stem. Misschien heeft de pandemie voor nieuwe inspiratie gezorgd bij Stereophonics? We gaan het horen op het aanstaande twaalfde (!) album Oochya! van de Britpoppers. Breekijzer Do Ya Feel My Love? belooft in ieder geval veel goeds, terug naar de hoogtijdagen van Stereophonics met classic songs als Dakota.

She Drew The Gun – Behave Myself

Met ingehouden woede zegt/zingt Louisa Rogan alias She Drew The Gun dat ze het niet langer pikt. Dat het is een lange lijst met politieke en persoonlijk problemen. Eindelijk zijn de schellen van haar ogen gevallen, ‘Now I See The Bars Of My Cage’, zingt/zegt ze.

Louisa houdt haar verhaal met ingehouden woede, wetende dat wie schreeuwt vaak niet wordt gehoord. Dat geldt ook voor de muziek. She Drew The Gun maakt heldere popmuziek, hitgevoelig zelfs, maar wel met een bite. (I Will Not) Behave Myself heeft onheilspellende synthesizers en een venijnige gitaarsolo, maar ook een radiovriendelijk refrein een een vlotte (90’s) beat: een protestsongs in schaapskleren.

Behave Myself is de titeltrack van album 3 van She Drew The Gun uit Liverpool die veel meer aandacht verdient dan ze tot nu toe krijgt.

Porcupine Tree – Harridan

Op hun eerste levensteken in twaalf jaar kiest Porcupine Tree voor de heavy kant van de prog-rck, zij het met een jazzy afdronk. Drummer Gavin Harrison zoekt en vindt een middenweg tussen John Bonham en Billy Cobham, toetsenist Richard Barbeiri toont zich een geslaagde leerling van Keith Emmerson en bandbaas Steven Wilson toont zijn ware aard. Onder eigen naam flirtte hij het met pop. Hier klinkt hij als door de duvel bezetten.

Een funky basloopje blijkt de opmaat naar een net geen acht minuten durend epos dat strak staat van de spanning. Na de zoveelste eruptie volgt een Queen waardig stukje samenzang en keert de rust weder.

Samen met deze comebacktrack komt het nieuws dat er een compleet nieuw album aan zit te komen. PC plaat # 11 heet Closure/Continuation en verschijnt op 24 juni 2022, ruim op tijd dus voor het optreden in de Ziggo op 7 november.

Blood Red Shoes – Morbid Fascination

Een synthesizer zo vet als een Texaans olieveld Miss Laura Mary Carter als Cleopatra op haar verleiderlijkst. Dat zijn de werkzame bestanddelen van nieuwe Blood Red Shoes single Morbid Fascination.

De vierde single van het Britse duo dit jaar is weer net even anders dan de voorgangers. Blood Red Shoes is duidelijk niet van het stilstaan. De nevenfunctie van Morbid Fascination is opwinding veroorzaken van erotische aard. En dat kan je aan Laura overlaten. Zij krolt zich een weg door het elektronische woud dat partner in crime, Steven Ansell uit zijn keyboards tovert.  En ze komen spelen; op 4 feb in Vera, Gruun, op 5 feb in de Melkweg en de 6e in Pandorra, Utrecht.

Slash – The River Is Rising (Feat. Myles Kennedy and the Conspirators)

Slash en Myles partyen alsof het 1969 is op The River Is Rising. Met de nieuwe single kondigen de bloedbroeders de komst aan van de opvolger van Living The Dream uit 2018. Het nog titelloze album is zo goed als live in de studio opgenomen door Slash en Myles en de Conspirators. Precies zoals ze vroeger deden.

Volgens Slash is dit vierde album dat hij maakte met Myles en The Conspirators de beste tot nu toe. Hij zou natuurlijk gek zijn als hij anders beweerde, maar afgaand op de bruisende energie van The River Is Rising zou hij best wel een gelijk kunnen hebben.

Wie meer wil weten/horen of zien kan zijn/haar hart ophalen op Youtube. Daar zijn diverse clips te zien over het nieuwe project van Slash Hudson en co.

 

Johnny Marr – Receiver

Johnny Marr is de laatste tijd in het nieuws omdat hij het een gotspe vindt dat Rick Astley aan de haal gaat met nummers van The Smiths. Begeleid door The Blossoms toert Astley momenteel door de UK met een show waarin ze alleen maar nummers van The Smiths zingen, composities dus van Morrissey en Marr. Voor Johnny Marr is Astley artistiek gezien de vijand. Hij voelt dus echt ge-rick rolled. Uiteraard vindt Morrissey het allemaal prachtig. Als die iets kan doen om zijn oude maat dwars te zitten zal hij het niet nalaten.

Hopelijk krijgt Marr’s nieuwe EP net zoveel aandacht als zijn tirades tegen de in zijn optiek heiligschennis van de zanger van ‘Never Gonna Give You Up’. Het prijsnummer van de Fever Dream Pt 1 EP is Receiver, een grootstedelijke rocksong met lekker veel gitaarwerk van de misschien wel beste gitarist van de new wave generatie. Dat Pt 1 duidt er op dat er meer nieuwe muziek van Johnny Marr in de pijplijn zit.

Misschien moet Rick Astley eens een van Marr’s nieuwe composities coveren. Wie weet krijgt hij dan eindelijk weer eens een hit. Of zou Marr dat ook niet zien zitten?

The Mysterines – Hung up

The Mysterines, onthou die naam, dan kan je over een paar maanden zeggen dat je de band uit Liverpool al lang kent, want gehoord op Pinguin On The Rocks. Dat het kwartet onder de strenge leiding van Lia Metcalfe hoge ogen gaat gooien  staat na twee EP’tjes en een paar losse liedjes wel vast.

Het vers van de pers gerolde Hurry Up is Mysterines in optima forma; een schurende rocksong met een punky randje en poppy afdronk. Het zijn de krachtige songs, de poeha waarmee er wordt gerockt, maar vooral de bij vlagen angstaanjagend duistere stem van miss Metcalfe die de band boven de massa uittillen. Lia ziet er superlief uit met haar melancholieke blik, maar als je haar hoort zingen blijkt ze het type waarvoor je de gordijnen dicht en de deur op het nachtslot doet.

Twee jaar na het eerste levensteken is het eerste album is in zicht. Het debuut van The Mysterines heet ‘Titled, wat zo iets betekent als van adel’ en komt  maart volgend jaar uit.

Volbeat – Shotgun Blues

De vikingen komen! 5 jaar lang is het stil geweest rond de Deense geweldenaren, maar nu verbreekt Volbeat de stilte met een bak pleurisherrie die zich nog het best laat omschrijven als een inval van de Noormannen.

Shotgun Blues is een van de 17 nieuwe tracks die Volbeats hebben klaargemaakt voor release. 13 op het nieuwe album, en vier in de bonus. Album nummer 8 van Volbeat is ‘Servant of The Mind’ gedoopt. Hij komt begin december uit. Daar gaat je stille Kerst (en die van de buren!