The Frights – Crutch

The Frights is een stel sprokkelrockers uit San Diego. Nieuw kan je de band niet noemen, want ze bestaan sinds 2012 en hebben al twee albums op hun kerfstok. Tot nu toe is de faam van het trio echter beperkt gebleven tot de Amerikaanse westkust. In de loop van hun bestaan is The Frights echter zo goed geworden dat er geen houden meer aan is.

Geholpen door een nieuw label, het gerenommeerde Epitaph lijkt nu niets meer in de weg te staan van een mondiale zegetocht. Het eerste wapenfeit van The Frights heet Crutch. Het debuut voor Epitaph is een supersterke single die je zowel als punk, garage of surf zou kunnen bestempelen.

Volgens zanger Mickey Carnevale kwam het idee voor Crutch tot hem terwijl hij stond te douchen.  Met de shampoo nog in zijn haar rende hij de badkamer uit om de tekst op te schrijven. Crutch gaat over zijn ambivalente gevoelens voor de band, die hij tegelijkertijd ervaart als een bron van irritatie en het beste wat hem ooit is overkomen. Te vrezen valt dat beide gevoelens alleen maar zullen toenemen. No problem, zolang het maar topsongs oplevert als Crutch.

Alice In Chains – The One You Know

Alice In Chains tart alle wetten van de natuur door met een uitstekende nieuwe single op de proppen te komen. Het is namelijk niet normaal dat een band die 31 jaar geleden voor het eerst van zich liet horen nog steeds relevante muziek maakt. Of weer eigenlijk, want de grungers hebben in een diep artistiek dal gezeten.

De reden van de wederopleving van Alice In Chains is tweeledig; de band grijpt met The One I Know terug op het befaamde en dus nog lang niet uitgewerkte recept van Dirt en gitarist Jerry Cantrell heeft weer de geest. Het zijn zijn snijdende gitaarpartijen die van The One You Know een feest maken. Cantrell’s inspiratie voor de nieuwe Alice single zal je misschien verbazen, maar ook herkennen. Dat was Fame van David Bowie. Na vijf jaar verschijnt er ook eindelijk weer een nieuw album van de mannen uit Seattle, maar aangezien de plaat nog niet af is, zijn er nog geen titel en releasedatum bekend. Dat zal ook nog wel even duren, want Alice In Chains is momenteel op tournee.

LIVEDATUM: 6/7 Rock Werchter, België

Fidlar – Alcohol

Volgens de geleerden is de eerste alcohol houdende drank zo’n 8 duizend jaar geleden gebrouwen uit honing. Volgens andere geleerden wordt een mensenleven flink bekort door het drinken van alcohol. Het mag dan ook een wonder heten dat de mensheid überhaupt nog bestaat.

Dat heugelijke feit viert het Californische rammelrockkwartet Fidlar uitbundig met de nieuwe single Alcohol. Tenminste, zo zou je de tekst van Alcohol kunnen interpreteren. Een andere lezing is dat de zanger drinkt om te vluchten uit een relatie, die op de klippen loopt. Multiple choice dus.

Als je de tekst even laat voor wat hij is, blijft er een ruig rockend dranklied over met lallende gitaren, een tipsy zanger en een refrein dat zelfs door de grootse alcoholist moeiteloos kan worden meegebruld. Alcohol past in een patroon. Eerder bezong Fidlar de geneugten van Cheap Beer en Cocaine. Waarschijnlijk is Alcohol de voorbode van een nieuw, derde album van Zac, Brandon, Elvis en Max.

 

LIVEDATA: 14/7 Kliko Fest Haarlem. 15/7 Dour Festival, België.

Teenage Wrist – Stoned, Alone

Teenage Wrist is een nieuw trio met als standplaats Los Angeles, dat de geleerden danig in de war heeft gebracht met hun eerste langspeler. De een noemt ze punk, de ander emo, een derde heeft het over shoegaze. Kortom ieder hoort het zijne in de muziek van Kamtin, Marshall en Anthony en iedereen heeft gelijk.

Waar geen discussie over is, is over de potentie van de band. Teenage Wrist heeft alles heeft om heel groot te groeien. Stoned, Alone is het prijsnummer van het debuutalbum van Teenage Wrist, dat de schone titel Chrome Neon Jesus heeft meegekregen. Stoned, Alone is een net niet ballad met introverte zang en uitbundige gitaren. De man die de tomeloze energie van de jonge honden in goede banen leidde is Carlos De La Garza die eerder wonderen verrichtte voor o.a. Jimmy Eat World en Paramore.

Ghost – Rat

Ghost is een behoorlijk maffe doemmetal band uit Zweden, die er vervaarlijker uitziet dan ze klinkt. Terwijl de songs bij tijd en wijle dus behoorlijk poppy zijn, ogen de bandleden als extra’s in een horrorfilm. De zanger gaat/ging door het leven (of is het de hel?) als Papa Emeritus (I,II, III). Meestal draagt hij een soort mijter en andere pauselijke parafernalia. Hij verandert per album van indentiteit. Zijn echte naam is Tobias Forge. Dat was geheim tot hij vorig jaar door oud bandleden tijdens een proces gedwongen werd zijn ware indentiteit te onthullen.

De rest van de band mag geen naam hebben, zij staan bekend als de Nameless Ghouls. Theater dus. De kostuums passen bij de occulte en satanische songteksten, die vaak refereren aan bekende horrorverhalen en collectieve angsten. Zoals die voor ratten.

Het is even stil geweest rond Ghost. Hun laatste album stamt uit 2015, maar op juni zal plaat 4 verschijnen. Prequelle is de titel en Cardinal Copia de nieuwe naam van de zanger. Het album is geproduceerd door Tom Dalgety, die zijn sporen verdiende middels zijn werk voor o.a. Pixies, Royal Blood en OPETH. 

LIVEDATUM: 14 juli Dynamo, Eindhoven.

The Outfit – Soldier Boy

Nieuw en ook weer niet is The Outfit. De naam is nieuw, maar de vier muzikanten hebben een flinke staat van dienst. De gebroeders Nawara verdienden hun sporen in het clubcircuit van Chicago. Mike Gorman schreef geschiedenis als lid van powerpop-legende, Pezband en de uit Phoenix, Arizona afkomstige zanger-songwriter Andy Mitchell maakte kilometers als lid van 9 Volt en Verona.

Het kwartet komt dus beslagen ten ijs en dat hoor je. Begin dit jaar debuteerde The Outfit met een naar de band genoemd album. De plaat is geproduceerd door Ulrich Wild, die eerder hand en spandiensten verrichtte voor o.a. Deftones, White zombie en Pantera.

Soldier Boy is de eerste single van het album. Een goede keuze, want representatief voor wat The Outfit in de melk te rocken heeft: riff-rijke rock, hard maar niet al te heavy. En maatschappijkritisch. Soldier Boy is een aanklacht tegen de militaire macht van V.S. die vaak meer kwaad doet dan goed. Zware jongens, maar geen domme jongens die Outfit.

DMA’s – For Now

DMA’s maakte naam als de beste Britpopband van Australië. Een paar jaar nadat de gebroeders Gallagher elkaar de band uit hadden gejaagd, debuteerde het trio uit Sydney met een track zoals Noel ze al een tijdje niet meer had geschreven.

Dat was vier jaar geleden, sindsdien heeft DMA’s hun palet aan invloeden uitgebreid met andere bands uit Manchester, of eigenlijk moeten we zeggen Madchester, want het zijn de mannen, die een brug sloegen tussen house en indie die DMA’s tot voorbeeld strekken, te weten Happy Mondays, Prima Scream en niet op de laatste plaats Stone Roses.

Even leek DMA’s het pad bijster. De vorige single was een mierzoete ballad, die de schrik om het hart liet slaan, maar met zijn lekker dreinende zang, calorierijke gitaren en jungle drums is For Now een uitstekende smaakmaker van het eveneens For Now gedoopte tweede album, dat eind deze maand uitkomt.

LIVEDSATUM: 12 mei Paradiso, Amsterdam.

Parkway Drive – The Void

Parkway Drive is niet alleen de best metalcore band van Australië, maar volgens mensen die het kunnen weten de beste metalcore band ooit. Goed nieuws dus dat de luidruchtige tegenvoeters na drie stille jaren weer eens een teken van leven geven.

Die pauze hadden de mannen overigens wel verdiend, want sinds hun eerste kik in 2003 zijn ze behoorlijk tekeer gegaan. Parkway Drive komt dus uit Australië, uit Byron Bay om precies te zijn, maar hun fans vind je in alle hoeken van de wereld. In 2005 verscheen Killing Met A Smile, hun eerste wapenfeit. Over een kleine maand zal langspeler nummer zes het licht zien. De plaat gaat Reverence heten en zal net als de voorgangers uitkomen op het kwaliteitslabel Epitaph.

Vooruit gestuurd om alvast stemming te maken is The Void, een poppy, maar gepeperde track, die de oude fans zeker zal bekoren, maar ook best wel eens nieuw volk over de streep zou kunnen trekken.

 

LIVEDATUM: 1 juni Forta Rock, Nijmegen.

Stone Temple Pilots – Middle Of Nowhere

Je zou Jeff Gutt, de nieuwe zanger van Stone Temple Pilots een dapper man kunnen noemen. Met zijn twee voorgangers Scott Weiland en Chester Bennington is het namelijk niet goed afgelopen. Ook de rest van de band getuigd van moed en vertrouwen. Het is namelijk maar weinig bands gegeven om een succesvolle doorstart te maken met een nieuwe zanger. Bands worden vaak vereenzelvigd met de frontman. In geval van STP is dat een vergissing. Na acht albums en drie zangers is het wel duidelijk dat het de gebroeders DeLeo en hun trouwe metgezel Eric Krezt de gangmakers zijn.  Niet dat de zanger niet belangrijk is, maar tot nu toe blijkt zijn rol ondergeschikt aan die van de instrumentalisten.

Stone Temple Pilots heeft er niet voor gekozen om hun successound een op een te kopiëren. Zoals een fan opmerkt in de Youtube comments lijkt Middle Of Nowhere meer op Velvet Revolver dan op oude Pilots. Jeff Gutt (ex Dry Cell) houdt zich prima staande in een wervelwind van drums en gitaren, zijn stem is wat nasaler dan die van zijn voorgangers maar niet minder overtuigend. Middle of Nowhere is een sterk begin van het nieuwe STP album 8, dat dus beter is dan je misschien had verwacht.

Pearl Jam – Can’t Deny Me

2018 blijkt een goed jaar voor fans van Pearl Jam. Niet alleen komt de band eindelijk weer eens onze kant op voor een aantal optredens, binnenkort verschijnt er ook een nieuw album!

Eindelijk mogen wel wel zeggen, wan tussen Lightning Bolt en de nieuwe gaapt een gat van vijf jaar. We weten nog niet wanneer de plaat uit komt en ook niet hoe hij gaat heten. Het zou logisch zijn als het elfde studioalbum van de grunge-pioniers voor de zomer uit gaat komen, want dan is de band in Europa voor een serie optredens.

Can’t Deny Me laat horen dat we geen grote verandering hoeven te verwachten. De nieuwe single is een niet heel erg opvallend, maar wel hard rockend nummer waarin Eddie lekker van leer trekt tegen de huidige president van de Verenigde Staten.

LIVEDATA 12 juni Ziggo Dome, Amsterdam. 15/06 Pinkpop, Landgraaf 05/07 Rock Werchter