Sufjan Stevens en Angelo De Augustine zullen op 24 september een gezamenlijk album uitbrengen, A Beginner’s Mind, op Asthmatic Kitty Records. Twee nummers van het album, “Reach Out” en “Olympus”, debuteren vandaag samen met een video voor “Reach Out”, eerder dit jaar opgenomen door Sufjan en Angelo op VHS-C-camera’s vanaf de East- en Westcoast. Sufjan vanuit New York en Angelo vanuit Californië, met in de hoofdrol hun geliefde honden Joku (een Jindo) en Charlie (een Havanezer).
A Beginner’s Mind begon toen de twee muzikanten en Asthmatic Kitty-labelgenoten naar de hut van een vriend in de staat New York vertrokken voor een songwriting-sabbatical van een maand. Terwijl ze naar een film keken om te ontspannen na elke dag werken, ontdekten ze al snel dat hun liedjes de films weerspiegelden en begonnen ze dit verband serieus te onderzoeken.
Op 3 september verschijnt het debuutalbum Common Sense // Commotion van Jimmy Diamond. Common Sense werd in de Mailmen studio in Utrecht opgenomen met Martijn Groeneveld en Arjan Miranda (Black Mountain) verzorgde de mix. Commotion werd eigenhandig opgenomen en gemixt met bevriende geluidstechnicus Sipke Woudstra in hun studio aan de voet van de Lemelerberg. Wessel van Oltheten (DeWolff, Anne Soldaat, Blaudzun) deed de master van het album. De nieuwe single Elephants is nu uit, de video gaat vandaag bij ons in première.
De leden van Jimmy Diamond vormen de Europese linker- en rechterhanden van Tim Showalter’s Strand of Oaks. Als Jimmy Diamond staan ze op eigen benen, maar stroomt er een soortgelijk DNA door de muzikale bloedbanen. Jimmy Diamond vervoert ons naar de americana en roots rock van de seventies die samengesmolten is met hedendaagse indie rock.
Quote over de clip:
Wat is er beter dan een clip schieten 100 meter van de studio waar de song is opgenomen. Onderaan de Lemelerberg, al helemaal als het dan ook nog in een bowlingbaan is. De neon lichten, kleding en algehele schwung van bowling is alles wat een clip nodig heeft. Voor ‘Elephants’ was dit een uitgelezen kans. Bowlen is een zeer serieuze wedstrijdsport, en kan een mentaal spel worden wanneer je jezelf in de weg gaat zitten. Elephants leert ons dat je kan blijven genieten van wat je doet zodat winnen of verliezen een bijzaak wordt, als je positief blijft in het moment. Het is allemaal niet zo erg als je denkt..
De mannen van Jimmy Diamond komen van oorsprong uit een riff/rock georiënteerde hoek. Na een aantal tours met Strand Of Oaks in de bus doorgebracht te hebben, en zijn bijbehorende playlists, kwamen hele nieuwe invloeden omhoog. De No Show Tour in augustus 2020 was het ideale startschot voor de nieuwe richting. Zeven dagen door Europa rijden en achterin de bus nieuwe muziek schrijven terwijl Duitsland, België, Frankrijk en Tsjechië aan je voorbij flitsen. De pandemie leek even niet te bestaan, het leek weer even op een normale tour, na een week kwam de band terug met een handjevol nieuwe liedjes en een frisse kop. De passie en honger om onderweg te zijn en de avonturen die daarbij horen komen terug in de nummers.
Voor Common Sense // Commotion is er gekozen om elke kant (van de LP) zijn eigen tijdsgeest te geven. Midden in de pandemie was een ticket naar Amerika nog geen optie, dus heeft de band de eerste 5 liedjes van Common Sense opgenomen in Nederland om deze te laten mixen door Arjan Miranda in New York. Begin 2021 besloot de band hun oefenruimte aan de voet van de Lemelerberg te verbouwen naar een studio, een eigen plek om je compleet in de muziek te kunnen verliezen. Daarom is er totale anarchie opgezocht voor de 5 liedjes op Commotion, die volledig zelf is geproduceerd.
De teksten zijn de gemene deler op beide kanten, die zijn geschreven vanuit specifieke persoonlijke situaties, waarin onderwerpen als prestatiedrang, moed, twijfel, onrust en trots aan bod komen. Wat opvalt is het contrast. Hoe tevreden Dreams vertelt over liefde, vertelt Commotion gefrustreerd over het willen weglopen van de chaos in de maatschappij. Contrasten in onderwerpen worden versterkt door contrasten in sound.
Elephants is de nieuwe single en is ontstaan in de camper op weg naar Tsjechië: “We hadden besloten een No Show Tour te plannen, even weg uit de pandemie sleur in Nederland. Die sleur was killing voor ons. In de eerste weken vonden we het moeilijk ons aan te passen en te dealen met het feit dat we niet meer konden doen wat we het liefst deden. Maar we zijn slecht in stil zitten. We hebben ons gestort op het schrijven en produceren van muziek met het doel om ervan te leren. Het begin was moeizaam, maar later ging het ‘vanzelf’ en we kwamen erachter dat het vooral aan je mindset ligt, en dat geldt ook voor heel veel andere situaties. Maak van een mug geen olifant, het is allemaal niet zo erg als je denkt.” – zegt voorman Jim Zwinselman.
Shows:
5 sept – Bruis Festival, Maastricht
24 sept – Willem Twee, Den Bosch
8 okt – Little Devil, Tilburg
14 okt – Left Of The Dial festival, Rotterdam
16 okt – Burgerweeshuis, Deventer
21 okt – Merleyn, Nijmegen
De Australische band Parcels deelt de nieuwe track Comingback met en bijbehorende videoclip. Het nummer werd opgenomen in de La Frette Studios in Parijs, waar de band het nummer zelf produceerde. Het orkestrale arrangement op het nummer is van de hand van de GRAMMY-winnende muzikant Owen Pallett (Arcade Fire) en de eindmix werd gedaan door James Ford (Arctic Monkeys, Depeche Mode, Florence and The Machine).
Comingback is de opvolger van de single Free. Beide nummers zijn de eerste nieuwe nummers die Parcels uitbrengt sinds hun bejubelde debuutalbum uit 2018.
De Britse punkrock band Frank Carter & The Rattlesnakes heeft hun nieuwe album Sticky aangekondigd. De plaat verschijnt op 15 oktober. Op 25 januari komen ze naar Nederland voor een concert in TivoliVredenburg.
Na de succesvolle eerste single My Town (met Joe Talbot van IDLES) is de track Sticky het tweede voorproefje van wat kan worden verwacht van het album.
Je hoort als vanouds de diepgewortelde ‘shark-sharp-shock’ punkwoede en de grommende ziel van frontman Carter, zonder dat het ontoegankelijk uit de speakers brult.
Aaron Maine – aka Porches – laat met nieuwe single en video ‘Okay’ weten dat op 8 oktober zijn nieuwe album ‘All Day Gentle Hold!’ zal uitkomen op Domino Records. Het klinkt weer als een zeer fijne alternatieve synthpopproductie van de Amerikaan.
Voordat het tweede album van Big Red Machine, How Long Do You Think It’s Gonna Last?, op 27 augustus uit komt, deelt het steeds veranderende project van Aaron Dessner met Bon Iver’s Justin Vernon, het vierde voorproefje. Een album dat voor 2/3 uit samenwerkingen bestaat, komt nu met “Phoenix”, de track van Dressner, Vernon, Anaïs Mitchell én Fleet Foxes’ Robin Pecknold!
De genereuze geest en het verlangen om muziek vooruit te stuwen is nog nooit zo diep geworteld als op Big Red Machine’s “How Long Do You Think It’s Gonna Last?”, het tweede album van Aaron Dessners steeds veranderende project met Bon Iver’s Justin Vernon.
Bewonderingswaardige collega’s en vrienden verschijnen op het album en zetten de wederzijdse uitwisseling van ideeën voort die hun creatieve gemeenschap hebben bepaald. Nummers bevatten gastvocalen en schrijfbijdragen van bevriende artiesten, waaronder Fleet Foxes’ Robin Pecknold (“Phoenix”); Ben Howard en This Is The Kit (“June’s a River”); Naeem (“Easy to Sabotage’); Sharon Van Etten, Lisa Hannigan en My Brightest Diamond’s Shara Nova (“Hutch”); Taylor Swift (“Birch” and “Renegade”). Swift’s albums “folklore” en “evermore” werden mede geproduceerd door Dessner en haar aanmoediging hielp Dessner te beseffen “how connected this Big Red Machine music was to everything else I was doing, and that I was always supposed to be chasing these ideas.”
“That’s what makes it special,” zegt Dessner. “With everyone that’s on this record, there’s an openness, a creative generosity and an emotional quality that connects it all together.”
Afgelopen donderdag is de nieuwe single Say what You Will van de Britse muzikant/producer James Blake uitgekomen. Het is het startschot van zijn vijfde album Friends That Break Your Heart dat op 10 september uitkomt. Het nieuwe nummer is alles wat je van James Blake verwacht en wil; veel sfeer en mysterieuze synths. James heeft ontzettend veel fans, maar ook uit de muziek zoals Finneas O’Connel, de broer van Billie Eilish die ook al haar beats maakt en bedenkt. Finneas is te zien in deze geestige videoclip, vandaag Clip van de Dag.
HEY WHAT, het verbluffende nieuwe album van Low, wordt op 10 september 2021 wereldwijd uitgebracht op Sub Pop Records. Met de eerste single “Days Like These” nog vers in het geheugen, of misschien zojuist pas ingedaald, komt Low alweer met een adembenemende video voor de track “Disappearing”. Multidisciplinair kunstenaar Dorian Wood regisseerde de nieuwe video. Wood raakte geïnspireerd door “Disappearing” om ons een kijkje in zijn leven als kunstschool-model tijdens een pandemie-jaar te geven.
“During these long stretches of time, I’d lose myself in thought while delivering poses that best showcased all this fat brown beauty. In my mind, I traveled to places and memories, and in the case of “Disappearing”, I not only visited the ocean in my mind, I became it. Even at its most empowering and meditative, a modeling session was often a reminder of how lonely one can feel when the other humans in the room immediately vanish once the laptop shuts down. And still, a semblance of hope always lingered.”
HEY WHAT is Low’s dertiende volledige release in zevenentwintig jaar, hun derde album met producer BJ Burton. Op het nieuwe album concentreert de groep zich opnieuw op hun ambacht, blijft uit de strijd en houdt vast aan hun geloof om nieuwe manieren te vinden om de discord & delight van het leven tot uitdrukking te brengen, om de dualiteit van het bestaan om te zetten in hymnes die we kunnen delen. De onuitspreekbare, herkenbare harmonieën van Alan Sparhawk en Mimi Parker varen als een reddingsvlot door de chaos. Voor Low blijft het creatieve moment gelden, met een blik op standje vooruit. Voor ons luisteraars is de ontrafeling van de dikke, opbouwende, brekende, kollossale en dan weer ingetogen lagen vervormd geluid begonnen. Eerste reacties van tranen, kippevel en album van het jaar vermeldingen, stromen al binnen, nog voor het album uit komt. Gaan we op 5 mei 2022 een emotioneel weerzien tegemoet bij de enige Nederlandse show in Paradiso? Net als op dit album, plechtige beloftes die alleen maar gefluisterd worden, de tijd om betekenis aan het huidige te geven moet nog komen….
Deerhoof, de herriemakers uit San Francisco die zichzelf uitermate goed omschrijven in één zin: “Keepin it boxy and harsh since 1994.” kondigt nieuw album “Actually, You Can” aan, uit op 22 oktober via Joyfull Noise.
Al in 2017 sloeg Deerhoof alarm met het album ‘Mountain Moves’. Volgens hen bestond de wereld op dat moment simultaan uit twee werelden. Een maniakale, Jan met de pet monocultuur. En eentje die tegen de stroom in zoekt naar oplossingen en vernieuwende ideeën, zeg maar de underground. Deerhoof legde de mainstream wereld naast zich neer en wierp zich ecstatisch op de creatieve subcultuur. “Now is not the time for artists to operate in isolation.” zeiden ze in 2017.
Ook begin 2020, toen de eerste voorproefjes van ‘Future Teenage Cave Artist’ gedeeld werden, lag bezorgdheid aan de basis van het album.
Anderhalf jaar na het delen van deze bezorgdheid, geuit met vele experimentele geluiden en gitaren, zijn we daadwerkelijk in een soort survivers-leven terecht gekomen en is de nieuwe plaat, cd en/of cassette onderweg. Laat je echter niet misleiden door de positieve titel, ook op dit studioalbum “Actually, You Can” blijven de wereldproblemen en vooruitstrevende zorgelijke inzichten aan bod komen. Alleen al de albumopener getiteld “Be Unbarred, O Ye Gates of Hell” is voldoende aanwijzing dat Deerhoof ons op volle toeren blijft confronteren met harde waarheden, te beginnen met de eerste single “Department of Corrections”, wereldwijd gedeeld met video door Jess Joy.
Nog steeds is het niet de tijd voor artiesten in isolatie te opereren, maar juist nu dat niet anders kan, is het tijd op te boxen tegen hoopverlies en krijgen we van Deerhoof met Actually, You Can misschien wel het meest opbeurende album van de groep ooit….?
La Luz is altijd een band met een visie geweest. Kijkend naar hun discografie zien we dat het een onderzoek is naar het balanceren van zowel hemelse als angstaanjagende geluiden voor een weelderige stijl van rockmuziek die helemaal van hen is. Op hun titelloze vierde album lanceert La Luz zichzelf onbevreesd in een nieuw rijk van emotionele intimiteit met een verzameling liedjes doordrenkt van de mysteries uit de natuur gegrepen en de magie van de menselijke muzikale chemie die tot uiting komt tussen gitarist en songwriter Shana Cleveland, bassist Lena Simon en toetsenist Alice Sandahl.
Om het onderzoek van La Luz vorm te geven, vond de band een geestverwant in producer Adrian Younge. Younge, vooral bekend vanwege het werken met hiphop-, soul- en jazzacts, zag in La Luz een muzikale verwantschap die het genre overstijgt. “They are never afraid to be risky and their style is captivating. I don’t work with many bands, but I love taking chances on people that share the same vision. We both love to be ourselves, and it was an honor to work with them.” Het album is opgenomen in de Linear Labs Studio in Los Angeles.
Na La Luz’s eerder gelanceerde single ‘In the Country’ deelt de groep vandaag een nieuwe video voor ‘Watching Cartoons’. Dit mixed media-avontuur volgt de band terwijl ze de hele dag tekenfilms kijken, maar het wordt duidelijk dat er iets niet klopt! Nadat de band een mysterieuze tv cadeau krijgt, wordt Lena meegezogen in een van hun favoriete tekenfilms. Lukt het Shana en Alice haar te redden voordat het te laat is? Stem je schermtijd af op de de video en ontdek het antwoord…
