Category: Clip van de dag

Parcels – Comingback

De Australische band Parcels deelt de nieuwe track Comingback met en bijbehorende videoclip. Het nummer werd opgenomen in de La Frette Studios in Parijs, waar de band het nummer zelf produceerde. Het orkestrale arrangement op het nummer is van de hand van de GRAMMY-winnende muzikant Owen Pallett (Arcade Fire) en de eindmix werd gedaan door James Ford (Arctic Monkeys, Depeche Mode, Florence and The Machine).

Comingback is de opvolger van de single Free. Beide nummers zijn de eerste nieuwe nummers die Parcels uitbrengt sinds hun bejubelde debuutalbum uit 2018.

Frank Carter & The Rattlesnakes – Sticky

De Britse punkrock band Frank Carter & The Rattlesnakes heeft hun nieuwe album Sticky aangekondigd. De plaat verschijnt op 15 oktober. Op 25 januari komen ze naar Nederland voor een concert in TivoliVredenburg.

Na de succesvolle eerste single My Town (met Joe Talbot van IDLES) is de track Sticky het tweede voorproefje van wat kan worden verwacht van het album.

Je hoort als vanouds de diepgewortelde ‘shark-sharp-shock’ punkwoede en de grommende ziel van frontman Carter, zonder dat het ontoegankelijk uit de speakers brult.

Big Red Machine – Phoenix (feat. Fleet Foxes & Anaïs Mitchell)

Voordat het tweede album van Big Red Machine, How Long Do You Think It’s Gonna Last?, op 27 augustus uit komt, deelt het steeds veranderende project van Aaron Dessner met Bon Iver’s Justin Vernon, het vierde voorproefje. Een album dat voor 2/3 uit samenwerkingen bestaat, komt nu met “Phoenix”, de track van Dressner, Vernon, Anaïs Mitchell én Fleet Foxes’ Robin Pecknold!

De genereuze geest en het verlangen om muziek vooruit te stuwen is nog nooit zo diep geworteld als op Big Red Machine’s “How Long Do You Think It’s Gonna Last?”, het tweede album van Aaron Dessners steeds veranderende project met Bon Iver’s Justin Vernon.

Bewonderingswaardige collega’s en vrienden verschijnen op het album en zetten de wederzijdse uitwisseling van ideeën voort die hun creatieve gemeenschap hebben bepaald. Nummers bevatten gastvocalen en schrijfbijdragen van bevriende artiesten, waaronder Fleet Foxes’ Robin Pecknold (“Phoenix”); Ben Howard en This Is The Kit (“June’s a River”); Naeem (“Easy to Sabotage’); Sharon Van Etten, Lisa Hannigan en My Brightest Diamond’s Shara Nova (“Hutch”); Taylor Swift (“Birch” and “Renegade”). Swift’s albums “folklore” en “evermore” werden mede geproduceerd door Dessner en haar aanmoediging hielp Dessner te beseffen “how connected this Big Red Machine music was to everything else I was doing, and that I was always supposed to be chasing these ideas.”

“That’s what makes it special,” zegt Dessner. “With everyone that’s on this record, there’s an openness, a creative generosity and an emotional quality that connects it all together.”

James Blake – Say What You Will

Afgelopen donderdag is de nieuwe single Say what You Will van de Britse muzikant/producer James Blake uitgekomen. Het is het startschot van zijn vijfde album Friends That Break Your Heart dat op 10 september uitkomt. Het nieuwe nummer is alles wat je van James Blake verwacht en wil; veel sfeer en mysterieuze synths. James heeft ontzettend veel fans, maar ook uit de muziek zoals Finneas O’Connel, de broer van Billie Eilish die ook al haar beats maakt en bedenkt. Finneas is te zien in deze geestige videoclip, vandaag Clip van de Dag.

Low – Disappearing

HEY WHAT, het verbluffende nieuwe album van Low, wordt op 10 september 2021 wereldwijd uitgebracht op Sub Pop Records. Met de eerste single “Days Like These” nog vers in het geheugen, of misschien zojuist pas ingedaald, komt Low alweer met een adembenemende video voor de track “Disappearing”. Multidisciplinair kunstenaar Dorian Wood regisseerde de nieuwe video. Wood raakte geïnspireerd door “Disappearing” om ons een kijkje in zijn leven als kunstschool-model tijdens een pandemie-jaar te geven.

“During these long stretches of time, I’d lose myself in thought while delivering poses that best showcased all this fat brown beauty. In my mind, I traveled to places and memories, and in the case of “Disappearing”, I not only visited the ocean in my mind, I became it. Even at its most empowering and meditative, a modeling session was often a reminder of how lonely one can feel when the other humans in the room immediately vanish once the laptop shuts down. And still, a semblance of hope always lingered.”

HEY WHAT is Low’s dertiende volledige release in zevenentwintig jaar, hun derde album met producer BJ Burton. Op het nieuwe album concentreert de groep zich opnieuw op hun ambacht, blijft uit de strijd en houdt vast aan hun geloof om nieuwe manieren te vinden om de discord & delight van het leven tot uitdrukking te brengen, om de dualiteit van het bestaan ​​om te zetten in hymnes die we kunnen delen. De onuitspreekbare, herkenbare harmonieën van Alan Sparhawk en Mimi Parker varen als een reddingsvlot door de chaos. Voor Low blijft het creatieve moment gelden, met een blik op standje vooruit. Voor ons luisteraars is de ontrafeling van de dikke, opbouwende, brekende, kollossale en dan weer ingetogen lagen vervormd geluid begonnen. Eerste reacties van tranen, kippevel en album van het jaar vermeldingen, stromen al binnen, nog voor het album uit komt. Gaan we op 5 mei 2022 een emotioneel weerzien tegemoet bij de enige Nederlandse show in Paradiso? Net als op dit album, plechtige beloftes die alleen maar gefluisterd worden, de tijd om betekenis aan het huidige te geven moet nog komen….

Deerhoof – Department of Corrections

Deerhoof, de herriemakers uit San Francisco die zichzelf uitermate goed omschrijven in één zin: “Keepin it boxy and harsh since 1994.” kondigt nieuw album “Actually, You Can” aan, uit op 22 oktober via Joyfull Noise.

Al in 2017 sloeg Deerhoof alarm met het album ‘Mountain Moves’. Volgens hen bestond de wereld op dat moment simultaan uit twee werelden. Een maniakale, Jan met de pet monocultuur. En eentje die tegen de stroom in zoekt naar oplossingen en vernieuwende ideeën, zeg maar de underground. Deerhoof legde de mainstream wereld naast zich neer en wierp zich ecstatisch op de creatieve subcultuur. “Now is not the time for artists to operate in isolation.” zeiden ze in 2017.

Ook begin 2020, toen de eerste voorproefjes van ‘Future Teenage Cave Artist’ gedeeld werden, lag bezorgdheid aan de basis van het album.
Anderhalf jaar na het delen van deze bezorgdheid, geuit met vele experimentele geluiden en gitaren, zijn we daadwerkelijk in een soort survivers-leven terecht gekomen en is de nieuwe plaat, cd en/of cassette onderweg. Laat je echter niet misleiden door de positieve titel, ook op dit studioalbum “Actually, You Can” blijven de wereldproblemen en vooruitstrevende zorgelijke inzichten aan bod komen. Alleen al de albumopener getiteld “Be Unbarred, O Ye Gates of Hell” is voldoende aanwijzing dat Deerhoof ons op volle toeren blijft confronteren met harde waarheden, te beginnen met de eerste single “Department of Corrections”, wereldwijd gedeeld met video door Jess Joy.

Nog steeds is het niet de tijd voor artiesten in isolatie te opereren, maar juist nu dat niet anders kan, is het tijd op te boxen tegen hoopverlies en krijgen we van Deerhoof met Actually, You Can misschien wel het meest opbeurende album van de groep ooit….?

La Luz – Watching Cartoons

La Luz is altijd een band met een visie geweest. Kijkend naar hun discografie zien we dat het een onderzoek is naar het balanceren van zowel hemelse als angstaanjagende geluiden voor een weelderige stijl van rockmuziek die helemaal van hen is. Op hun titelloze vierde album lanceert La Luz zichzelf onbevreesd in een nieuw rijk van emotionele intimiteit met een verzameling liedjes doordrenkt van de mysteries uit de natuur gegrepen en de magie van de menselijke muzikale chemie die tot uiting komt tussen gitarist en songwriter Shana Cleveland, bassist Lena Simon en toetsenist Alice Sandahl.

Om het onderzoek van La Luz vorm te geven, vond de band een geestverwant in producer Adrian Younge. Younge, vooral bekend vanwege het werken met hiphop-, soul- en jazzacts, zag in La Luz een muzikale verwantschap die het genre overstijgt. “They are never afraid to be risky and their style is captivating. I don’t work with many bands, but I love taking chances on people that share the same vision. We both love to be ourselves, and it was an honor to work with them.” Het album is opgenomen in de Linear Labs Studio in Los Angeles.

Na La Luz’s eerder gelanceerde single ‘In the Country’ deelt de groep vandaag een nieuwe video voor ‘Watching Cartoons’. Dit mixed media-avontuur volgt de band terwijl ze de hele dag tekenfilms kijken, maar het wordt duidelijk dat er iets niet klopt! Nadat de band een mysterieuze tv cadeau krijgt, wordt Lena meegezogen in een van hun favoriete tekenfilms. Lukt het Shana en Alice haar te redden voordat het te laat is? Stem je schermtijd af op de de video en ontdek het antwoord…

Orla Gartland – You’re Not Special, Babe

Orla Gartland maakt alternative pop in de lijn van o.a. Stevie Nicks, St. Vincent, Regina Spektor en HAIM. Ze is geboren en getogen in Dublin en begon liedjes te schrijven toen ze 14 jaar oud was. Inmiddels heeft ze meer dan 55 miljoen streams achter haar naam staan (waaronder de Pinguinhits Pretending en Zombie!) en luisteren ruim 750.000 Spotify luisteraars maandelijks naar haar muziek. Op 20 augustus verschijnt haar debuutalbum Woman On The Internet. De nieuwste single heet You’re Not Special, Babe.

Colleen Green – It’s Nice to Be Nice

Colleen Green is altijd cool geweest, maar op I Want To Grow Up uit 2015 voelde ze het niet per se. Te jong om vrij te zijn van onzekerheden, maar oud genoeg om het beu te zijn dat deze haar leven bepalen, Green beleefde een existentiële crisis. Vijf jaar en een nieuw album later ontdekken we dat ze ontdekt wat het betekent om volwassen te zijn – en zich realiseert dat dit eigenlijk best Cool is – de titel van het album dat op 10 september uit komt bij Hardly Art.

Burnt out door de negatieve gevoelens tijdens de crisis en klaar om echt plezier te hebben met melodieën en beats, schakelde Green producer Gordon Raphael (The Strokes) in om haar liedjes naar een hoger niveau te tillen terwijl haar lo-fi-esthetiek intact bleef. Raphael, die een show in L.A. had gezien van deze coole dame, was naar eigen zeggen “struck by how confident and powerful she looked, even though she was the only one onstage.” Al fan zijnde, stemde ermee in om Cool te nemen en samen met drummer Brendan Eder en hiphopproducer Aqua was het nieuwe album gedurende een paar weken in Los Angeles in elkaar gezet.

Vorige maand kwam Colleen Green al met het voorproefje “I Wanna Be a Dog” waarmee het album Cool werd aangekondigd. Nu deel ze de anthemische track waarop de thema’s van het album samen komen, “It’s Nice to Be Nice”, is Green’s herinnering aan zichzelf dat je krijgt wat je geeft, dus het is belangrijk om te proberen de beste persoon te zijn die je kunt – een zwaarbevochten maar essentiële les in de emotionele volwassenheid die Cool definieert. Green zegt over de video “A nice video for a nice song.”