Antonis Pratsinakis – Blueroom

Antonis nodigt zijn publiek uit mee te gaan op een reis door licht en duisternis, een ultieme ontmoeting met de werkelijkheid. CELLECTRIC roept een sfeer op waarvan emoties en verlangens nauwelijks in woorden uit te drukken zijn: een tocht langs filmische melodieën met verborgen hedendaagse elementen en flarden van verdriet, verlangen, blijdschap en vele andere emoties die het leven zoal ontlokt.

Met zijn muziek vangt Antonis het vergankelijke moment, soms provocatief, vaak verrassend en uitdagend. Hij benadert de cello compositie als een mengpaneel. Zelfs uit de kleinste kiertjes van de klankkast weet hij elektronisch gemoduleerde klanken te verleiden. Het werk van Pratsinakis beslaat grootse synth-achtige cellotonen uit gemanipuleerde tikken van de strijkstok, elektronische percussie-elementen en passages die de marges van neoklassieke experimentele elektronische composities schampen.

Antonis Pratsinakis is een Amsterdamse cellist. Hij houdt zich bezig met het creëren van performances in het speelveld tussen dans, video, theater en kookkunst. Hoogtepunten van zijn recente producties zijn onder meer zijn rol in “Vesalii Icones” van P.M. Davies als solo cellist, danser en in het ensemble, zijn rol als componist en live performer in “The Nonsense Society” (**** recensie in de Volkskrant) met choreograaf Jasper van Luijk en de Autralische première op het Dark MOfo Festival van “Backwards from Winter”. In september 2019 sloeg hij als componist en performer de handen ineen met het traditionele Sushou Kunqu Opera House in China, waarbij hij een nieuwe versie van “Surprising Dream” van Peony Pavilion met de dansers van Groundbreakers.

Hij heeft opgetreden als solist en kamermuzikant in Europa, Australië, Noord-Amerika en China, waar hij zeer goede kritieken kreeg. Hij heeft zowel in Thessaloniki als in Amsterdam gestudeerd en is daarbij ondersteund door een staatsbeurs van Griekenland en het Nederlandse Scholingsfonds.

Gabriel Garzón-Montano – Bloom (Acoustic)

De debonaire leidende man is een voortzetting van de esthetiek die men kent van de vorige albums. Vrouwelijkheid verkennen door middel van mode, maar nog steeds een smeltkroes van geluiden zoals gevonden in Amerika. Het is geïnspireerd door soul / fusion uit de jaren ’70, uitsluitend geproduceerd door Gabriel en ontwikkeld door de analoge goeroes Henry Hirsch en Arun Pandian, opgenomen op 2-inch tape.

Hij heeft een Franse moeder en is beïnvloed door Europa. De weemoedige impressionist is heeft ook wat vrouwelijke trekjes en is een doordachte theatrale verschijning. Geïnspireerd door Bjork, drag, Alexander McQueen en Radiohead. Veel meer Europees in zijn inspiraties en esthetiek.Het is ambient, sfeervol, filmisch en maakt gebruik van een combinatie van analoge en digitale opnamemethoden.

De Latin invloeden van een Colombiaanse vader. De hitmaker van Urbano is Latinx en eigentijds. Hij viert het mannelijke terwijl hij traditionele hiphop en latino machismo-energie ondermijnt. Kritisch maar toch grappig, egocentrisch en beslist ‘un papi’. Het is moderne trap, rap, reggaeton en r & b, digitaal opgenomen en geschreven en geproduceerd door Gabriel alleen.

Delta Spirit – How Bout It

Het is weer goed te horen dat Matthew Logan Vasquez en kornuiten, na 6 jaar een heel nieuw album uitbrengen, het album zou uitkomen bij New West/PIAS op 11 september maar was uitgesteld naar 25 september.  Het album heeft 10 nummers die zijn geproduceerd door de band en Tchad Blake (U2, Black Keys) sie ook de mixer is van het geheel. Het album heet “What Is There”.  Naar verwachting als alles weer meezit in de wereld…Volgend jaar een tour de world!

What Is There is de vijfde plaat van het Californische kwintet Delta Spirit en verbreekt een stilte die zes jaar in beslag nam. ‘We zijn een soort van familie,’ legt zanger en blikvanger Matthew Logan Vasquez uit. ‘En familieleden hebben soms een tijdje een hekel aan elkaar.’ Het gaf de groepsleden tijd voor solocarrières en sessiewerk, maar uiteindelijk kwam de familie gelukkig weer bij elkaar met What Is There als overrompelend resultaat. Popmuziek die soms zonnig is, maar die toch vooral dezelfde diepgang en dat onbenoembare mysterie heeft dat een band als Wilco kenmerkt. Geweldige groep, geweldige plaat.

Ben Harper kondigt nieuwe single London aan

Ben Harper heeft zijn nieuwe single “London” uitgebracht, als voorloper op zijn aanstaande album Winter is For Lovers (ANTI-Records). Het nieuws valt samen met de aankondiging van de releasedatum van zijn album die valt op 23 oktober 2020. Het album is Harper’s allereerste volledig instrumentale project, en in vele opzichten een samenvatting van waar Harper in zijn carrière naartoe heeft gewerkt. De solo-opname, met alleen Harper en zijn Monteleone lap steel gitaar, bestaat uit 15 tracks met originele instrumentale composities, gepresenteerd als een symfonie.

 

De eerste persing van een vinyl in beperkte oplage is al uitverkocht, maar fans kunnen hier nog steeds zowel digitale als extra fysieke versies van Winter Is For Lovers pre-orderen.

 

In onderstaande link laat Harper een live uitvoering zien van “London” die zojuist is opgenomen in The Folk Music Store, de invloedrijke instrumentenwinkel in Californië die zijn grootouders in de jaren vijftig openden.

“Het nummer ‘London’ is voor mij beïnvloed door de grote Britse gitaristen, zoals Richard Thompson, Nick Drake, John Martyn, Jimmy Page. Het heeft die stuwende Britse ‘push & pulse’ en het doordenderende ringelende geluid dat voor mij specifiek aanvoelt als London.” zegt Harper over het nummer.

 

De muziek met meditatieve invloeden op het instrumentale album Winter Is For Lovers zit diepgeworteld in het DNA van Harper en leidt terug naar The Folk Music Store, die onderdak bood aan beroemdheden van alle niveaus, waaronder Sonny Terry, Brownie McGhee, Rev. Gary Davis, Doc Watson en John Fahey. Toen Harper in zijn jeugd in de winkel werkte, ontmoette hij al iconische gitaarspelers als Leonard Cohen, Taj Mahal, David Lindley en Jackson Browne.

 

Winter Is For Lovers verkent op filosofische wijze de American Primitive movement, ooit opgestart door Leo Kottke en John Fahey. Harper combineert het met de muziek die hij hoorde toen hij opgroeide, luisterend naar de blues-, Hawaiiaanse en klassieke gitaarmeesters in de platencollectie van zijn moeder. Hij werd al vroeg aangetrokken door het onderscheidende en kenmerkende geluid van de slide gitaar, leerde fingerpicking van slide-master Taj Mahal en studeerde later bij Chris Darrow van Nitty Gritty Dirt Band – een lap steel-virtuoos die grote invloed had op Harper’s levenslange liefde voor het instrument.

 

Sinds zijn debuut in 1994 heeft Harper muzikale grenzen verlegd waarbij zijn lap steel gitaar gedurende zijn hele carrière een grote rol heeft gespeeld in zijn uitgesproken sound. Maar nooit eerder heeft hij een album gemaakt dat zo puur zijn bewondering voor het instrument en de beheersing ervan laat horen.

Clipprimeur: YoungRubbi – Verdrinken In Het Zwembad

YoungRubbi is een 22-jarige rapper en producer. Met persoonlijke en maatschappijkritische teksten probeert hij zijn publiek aan te zetten tot nadenken. YoungRubbi geeft een complete live ‘art show’ waarbij performance, videoprojecties, muziek, een maatschappelijke missie en een persoonlijk verhaal naadloos op elkaar aansluiten. Zijn nieuwe single is lekker punky.
“Toen de corona crisis net uitbrak en ik een maand daarna met vele anderen op de dam stond voelde ik dat er wat aan de hand was. Ik merkte dat ik minder goed in slaap kon komen, omdat ik energie van alle kanten voelden. De overvloed aan informatie die we voorgeschoteld krijgen in deze tijd is waar ‘Verdrinken In Het Zwembad’ over gaat. Soms is het beter om je voor sommige dingen bewust af te sluiten, anders ga je kopje onder. Ik wil met deze track een tegengeluid geven in de meest letterlijke vorm. Een schreeuw voordat ik verdrink. “Nog een demonstratie tocht, nog een keer m’n kapje op. Breaking News flikker op! Neem een duik ga door het stof!” Zo ben ik voor deze single nog meer de punk kant opgegaan qua sound en aanpak. In de videoclip die ik zelf heb gemaakt zie je hoe een ‘normale zakenman’ verdrinkt in een babyzwembadje met allemaal krantenkoppen erin, en hoe zijn gezicht uiteindelijk zelf ook veranderd in een krantenkop!”
Afgelopen juni bracht YoungRubi de Kristallen EP uit met de bijbehorende korte film.

Sufjan Stevens – Sugar

Elke ochtend om acht uur is het tijd voor een verse Clip van de Dag. Met vandaag te beginnen met zoete woorden van Sufjan Stevens die ons nog 1 single brengt voor de release van The Ascension!

“‘Sugar’ is ultimately about the desire for goodness and purity (and true sustenance),” says Sufjan. “On the surface, it’s just a string of clichés, but the message is imperative: now is the time to gather what is good and pure and valuable and make it your own, and share it with others. Feed your soul and speak new life into those around you. Give each other love, respect and sacrifice. Relinquish all the old habits, all the old ways of thinking and doing, all former practices—‘business as usual’—and bring new life to the world. This is our calling.”

Benedict – When We Were Young

Benedict is een Amsterdamse Indie Pop/Rock band. Eerder kregen zowel nationale als internationale band in het vizier, o.a. door hun deelname aan Popronde als OOR Talent. Dit jaar kregen de singles ‘Finish The Wine’ en ‘Talking ’bout Roses’ al airplay op 3FM en NPO Radio 2 en verschenen er interviews in Parool en Telegraaf. Op vrijdag 11 september verscheen een deluxe versie van het album ‘You Can Tell Me Nothing That I Should’ op vinyl in samenwerking met Kroese Records. De videoclip van ‘When We Were Young’ werd ook opgepikt in Engeland, Duitsland en zelfs in Zuid-Afrika.

The Blue Stones – Let It Ride

Aan het rijtje van Royal Blood, The Black Keys en Death From Above, kan gerust de Canadese band The Blue Stones worden toegevoegd. Het duo debuteerde in 2018 en volgend jaar wordt hun tweede album verwacht. Hiervoor zijn ze de studio ingedoken met producer Paul Meany (Mutemath, Twenty One Pilots). Eerder verschenen alvast de singles Careless en Shakin’ Off The Rust. Nu is er de nieuwe single Let It Ride.

Still Corners – The Last Exit

Kijk je ook zo hoopgevend uit naar volgend jaar? Het komt dichterbij met releases in de agenda, dromend gaan we op weg naar 2021 met Still Corners en de titeltrack van het album dat 22 januari verschijnt bij Wrecking Light Records.

‘The Last Exit’ is het laatste hoofdstuk van de Still Corners ’Road Trilogy. Wat begon met ‘The Trip’ en werd gevolgd door ‘The Message’, eindigt met het verbluffende ‘The Last Exit’. Tessa legt uit – “In een wereld waarin iedereen denkt dat alle hoeken van de kaart zijn ingevuld, suggereren we graag dat er iets verder is, iets eeuwigs in het landschap en in onze psyche. Misschien zie je het niet elke dag, maar het is er en dat is wat we proberen verbinding te maken. ”

Met een galopperende beat, traanvocalen en de zilverkleurige gitaar waar de band bekend om staat, raast ‘The Last Exit’ over een eenzame snelweg naar een the great unknown. Elegant en zoekend met een vleugelpiano-einde, wil ‘The Last Exit’ je herinneren aan het onzichtbare universum. Het enige dat je hiervoor hoeft te doen is je ogen sluiten en luisteren. Still Corners zet het welbekende geluid van glinsterende desert noir door en neemt je op The Last Exit mee op een hypnotiserende reis, een reis vol vervallen steden, mysterieuze vormen aan de horizon en lange trips die de grens vervagen tussen wat er wel en niet is.