Viv – de tweede LP van de Californische rock-‘n-roll-unit SPICE – breidt hun palet van beschadigde volksliederen en verslavingspoëtica uit met een meer bruisend, visceraal geluid, gedestilleerd uit jaren in de loopgraven van bands, splitsingen en pannes. “Viv” staat gepland voor release op 20 mei via Dais Records en hiermee zet SPICE hun opwaartse traject voort vanaf hun titelloze debuut en 2021’s 7inch “A Better Treatment b/w Everyone Gets In”.
“Viv” opent met de knaller “Recovery” en pint SPICE vast op hun stormachtige, verweerde beste zelf, met dreunende drums en East Bay-riffs die door je speakers glijden in een rotsverschuiving van vervoering, spijt en gekneusde melodie. De eerste single van het album, “Any Day Now”, omarmt het versnipperde pop-potentieel van de groep. Wat deze nummers over verschillende energieën en arrangementen verenigt en doet ontbranden, is hun specifieke gevoel voor emotie. Ruwheid verfijnd tot afrekeningen, naderende waarheid, geboren uit koude ochtenden, pech en te veel verkeerde afslagen. Wakker worden waar je niet hoort te zijn, een leven leiden dat je niet herkent. Met de geluidstechniek door Jack Shirley en gemixt/gemasterd door Sam Pura in Oakland, bereikt de mix die zeldzame balans van elk element dat verheven maar duidelijk is, met stemmen, strijkers en drums die elk de ruimte krijgen om parallelle paden te banen. De video geschoten door SPICE, edit door Brian Sowell en geskate door Tony Walker, is nu uit en zie je hier.
Vandaag onthult Sharon Van Etten haar tweede single/video-release van 2022, ‘Used To It’ nadat we vorige maand het krachtige ‘Porta’ te horen kregen. Terwijl “Porta” opzwepend en percussief is, “een stalen uitdrijving van haar angsten” volgens Pitchfork, ontvouwt “Used To It” zich met een weerkaatsende beat en duistere synth, waardoor Van Ettens rokerige intonatie wordt verheven.
Van Etten schreef dit nummer oorspronkelijk toen ze gevraagd werd om te helpen bij het maken van een score voor Baby God, een HBO-documentaire over een vruchtbaarheidsspecialist die het op zich neemt om vrouwen te bevruchten met zijn eigen sperma. “Uiteindelijk veranderde het filmteam hun muzikale richting, maar ik voelde me welkom uitgedaagd om een lied te schrijven over het concept van familie, verbinding door bloed, natuur versus opvoeding, terwijl ik probeerde ideeën over liefde en de complexiteit van wetenschap en technologie”, legt Van Etten uit. “Ik ben dankbaar dat dit lied een nieuw leven kan leiden, meer betrekking heeft op de tijd die we allemaal hebben meegemaakt en de betekenis van dit lied herdefinieert door te focussen op de positieve kanten van het zoeken naar verbinding en begrijpen wat familie voor het individu betekent.”
De video is gemaakt door Van Ettens muzikaal leider en bandlid Charley Damski, en toont de danser en choreograaf Hayden J Frederick. Van Etten vult aan: “Samen hebben ze me geholpen om de gevoelens van innerlijke strijd over te brengen, ruimte voor jezelf vinden terwijl de pijn omarmen om verder te gaan.”
De band LIFE heb je wellicht al eens live gezien in Nederland tijdens hun support tour met IDLES, of in de Casbah op BKS, of tijdens het Rotterdamse Left of the Dial festival. Nu is het tijd om met een nieuw album op zak, “North East Coastal Town”, dat uitkomt bij The Liquid Label op 10 juni 2022, de wereld buiten dat kustplaatsje in het Verenigd Koninkrijk te gaan veroveren. Volgend op de single “Friends Without Names”, deelt de band vandaag samen met de aankondiging het tweede van de plaat, “Big Moon Lake”.
‘Big Moon Lake’ speelt zich af rond de studio van de band aan de rivier de Humber. De video, geregisseerd door vriend Luke Hallett, is een eerbetoon aan de Top of The Pop’s uit de jaren 80 en verwijst in het bijzonder naar de output van de collega-Hull-cultband The Red Guitars. De band zegt over de nieuwste single: “We wilden dat Big Moon Lake het lyrische sociale commentaar zou erkennen dat in onze eerste twee platen was verspreid, terwijl we het experimentele en persoonlijke geluid dat je op de nieuwe plaat zult horen uitbreidt. De track is speels en plaagt alledaagse thema’s als missen, gevoelloosheid, drinken, roken en slecht eten en over het algemeen meer voor jezelf willen in het leven. Het besluit is dat in-hindsight alles voor je ligt als je de deur uit stapt en in dit geval was dat het wonderbaarlijke graafschap Yorkshire.”
LIFE is stevig verankerd in hun geboorteplaats; de geografie, geschiedenis en gemeenschap zijn altijd de inspiratie geweest achter hun creativiteit en op hun derde LP brengt de band een eerbetoon aan Hull en haar inwoners. North East Coastal Town is volwassen; het vindt de band op het hoogtepunt van hun kunnen, alsof ze een breedbeeld, broeierige oeuvre uitsnijden dat doordrenkt is van een gevoel van verbondenheid en reflectie, maar nog steeds op indrukwekkende wijze hun kenmerkende branie en oor voor popgevoeligheden en gitaarhaken handhaaft.
“Hull en omgeving zit in ons DNA en heeft ons gevormd, doorstaan, kracht gegeven, omarmd en heeft ons het gevoel gegeven geaccepteerd te worden.North East Coastal Town is onze liefdesbrief aan de stad.
Het album is een ode aan verwantschap en relatie met de muzikale en lyrische ruggengraat die thema’s als liefde, verlangen, schoonheid, horror, chaos, trots en vooral het gevoel erbij te horen uitpikt.
Bij het schrijven en opnemen van dit album was het belangrijk voor ons dat dit gevoel van verbondenheid ook tot uiting kwam in het ambacht van het album en daarom gebruikten we lokale studio’s, apparatuur, uitrusting en de gemeenschap om ons heen om vast te stellen wat het betekent om in een Noordelijke oostkuststad te behoren.”
Sinead O’Brien is een Ierse dichteres/schrijfster, kunstenares en singer-songwriter. Zoomen we in op het muzikale aspect van deze multi-disciplinaire artiest, dan kan haar geluid worden omschreven als poëzie meets spoken word meets postpunk.
Met haar unieke sound trekt ze al geruime tijd de aandacht van veel internationale toonaangevende media. Op 10 juni verschijnt haar debuutalbum Time Bend And Break Bower. De nieuwe single Holy Country is hiervan afkomstig.
De Belgische band Intergalactic Lovers brengt op 18 februari hun nieuwe album Liquid Love uit. Hierop laten ze een frisse met elektronische invloeden verrijkte indiepop vol aanstekelijk melodieën en natuurlijk de prachtige stem van frontvrouw Lara Chedraoi horen. Na de singles Bobbi en Crushing is nu de track Lost uit. En die is de Popwarmer op Pinguin Pop deze week!
In maart staat er een Nederlandse clubtour gepland. Ze zijn o.a. te zien in Paradiso, Tivoli De Helling, Rotown en Doornroosje.
Nick Mulvey kondigt vandaag zijn nieuw album New Mythology aan. Het derde studioalbum van de Britse artiest en songwriter verschijnt op 10/06. Bij de aankondiging van het album deelt Nick Mulvey ook de single Star Nation en een bijhorende video met ons. De clip is een ode aan zorgeloos opgroeien op een eiland.
Het opwindende L’objectif uit Leeds brengt hun gloednieuwe single (en video) uit genaamd ‘Same Thing’. L’objectif zijn klasgenoten Saul Kane (zang, gitaar) en Louis Bullock (drums) – die op 12-jarige leeftijd voor het eerst een band vormden – Ezra Glennon (bas) en Dan Richardson (gitaar). ‘Same Thing’ laat een nieuwe, robuuste kant zien van L’objectif. De jonge vrienden – geen van allen ouder dan 18 jaar – hebben een gedeelde liefde voor jazz, funk, hiphop, punk, postpunk, en bijna alles daartussenin. De band krijgt in de UK al veel support van o.a. The Sunday Times (Breaking Act), The Observer (as a One to watch), BBC Radio 1 Next Wave, NME First On en diverse radio dj’s.
Het New Yorkse drietal Sunflower Bean oogstte veel succes met hun laatste album Twentytwo In Blue uit 2018. Ze scoorden hitjes met o.a. Twentytwo, Come For Me en Moment In The Sun.
Op 6 mei komt hun 3e album Headful Of Sugar uit en tegelijk met de aankondiging is de 1e single Who Put You Up To This verschenen.
Bridie Monds-Watson, alias SOAK, heeft onlangs hun derde album If I Never Know You Like This Again aangekondigd. Het wordt uitgebracht door Rough Trade Records op 20 mei 2022. Luister naar een nieuwe track “last july” en bekijk de bijbehorende video die is gemaakt door Ellius Grace, met in de hoofdrol Bridie en hun partner. “If I Never…” is het vervolg op Grim Town uit 2019 en SOAK’s voor Mercury genomineerde debuutalbum uit 2015 Before We Forgot How to Dream.
Bridie Monds-Watson (hen/hun) van SOAK heeft hun leven vanaf jonge leeftijd onophoudelijk in foto’s en video vastgelegd. “Ik haat het idee om ouder te worden en te vergeten, of een gezin te hebben en niet in staat te zijn om een herinnering of een gevoel perfect uit te leggen. Ik wil me altijd precies herinneren hoe ik me op een bepaald moment voelde’, legt Bridie uit. Het is dan ook volkomen logisch dat If I Never Know You Like This Again bestaat uit wat Bridie ‘song-memories’ noemt. Na veel van het nieuwe album te hebben geschreven tijdens de pandemie, toen de tijd op zijn langzaamst voelde, maakte Bridie’s obsessieve behoefte om elk hoofdstuk van hun leven te documenteren als een wonder van het alledaagse.
Naast Tommy McLaughlin (hij/hem) die al lang samenwerkt met Bridie, schreven de twee het grootste deel van het album samen terwijl ze obsessief luisterden naar indiebands als Broken Social Scene en Pavement en het klassieke album The Bends van Radiohead. Ze werkten aan dit nieuwe, door riffs geleide geluid uit het midden van de jaren 90, “nerding out on guitars and pedals like moronic bros” voordat ze het met de rest van de band opnamen in Attica Studios in Donegal. Eerdere SOAK-albums waren ofwel op afstand opgenomen of door slechts twee mensen, maar “If I Never…” ziet alle leden van SOAK tegelijkertijd in de studio. Na het grootste deel van de pandemie van elkaar weg te zijn geweest, was het belangrijk om de plaat als band te maken, en de vreugdevolle energie om iedereen weer in dezelfde ruimte te hebben is voelbaar.
Op If I Never… worden de briljante melodieën van SOAK volledig in de schijnwerper gezet. De lead single ‘last juli’ bevat een meesterlijk afwijkende vocale set tegen bezwijmende gitaren, waardoor een weelderig popnummer ontstaat dat niet zou misstaan in de aftiteling van een coming-of-age-film uit de jaren 90. Tekstueel slaagt Bridie erin zowel speels als zelfbewust te zijn. Het idee van identiteit staat centraal in de plaat en Bridie’s teksten zijn even persoonlijk als universeel. “Dit album is het meest accurate beeld van mij. Ik voelde helemaal geen druk, het was bijna alsof ik aan het razen was terwijl ik aan het schrijven was. Toen ik naar het verleden keek, was het alsof ik een grote bingomolen had van al mijn recente herinneringen, de willekeurige selectie die daar uit kwam rollen, zou ik oppakken. Het heeft me geholpen om mijn verleden te verwerken.” Door gebruik te maken van hun specifieke ervaringen, is het resultaat een plaat die diep herkenbaar en sprankelend is, terwijl het de ups en downs van hun reis doorkruist om een volledig gerealiseerd persoon te worden.
Calexico’s Joey Burns en John Convertino keren in 2022 terug met hun lumineuze tiende studioalbum, El Mirador; een hoopvol, caleidoscopisch baken van rock, bluesy overpeinzingen en Latijns-Amerikaanse klanken, dat op 8 april via City Slang wordt uitgebracht. De band deelt de eerste single en titeltrack van de plaat, samen met een geanimeerde video van regisseur Elefanto en MERO ESTUDIO.
Het album schommelt tussen beklijvende woestijnnoirs en uitbundige impulsen van cumbia en Cubaanse hints. Het is doordrongen van verlangen, hypnotiserende baslijnen en zorgvuldig opgebouwde percussie zorgen voor een onweerstaanbare aantrekkingskracht. Het titelnummer “El Mirador” roept beelden op van een vuurtoren, die in de nacht naar verloren zielen wenkt, zoals je in de video terug ziet.
De band zal dit voorjaar voor het eerst sinds 2018 door Europa touren, op 3 mei treffen we Calexico in Nijmegen bij Doornroosje, op 10 mei bij Paradiso in Amsterdam, het nieuwe album op zak. El Mirador kwam samen in de thuisstudio van oud bandlid Sergio Mendoza in Tucson, Arizona, en werd opgenomen in de zomer van 2021. Het blijkt een van hun meest meeslepende en grillige producties tot nu toe te zijn geworden.
Burns en Convertino treden al meer dan 30 jaar samen op, delen een diepe liefde voor jazz en bouwen meestal nummers op bas en drums. Zoals we van Calexico gewend zijn, benadrukt de band de unieke sociale en taalkundige kruispunten aan de grens tussen de VS en Mexico en de prachtige mogelijkheden van een grenzeloze wereld. Maar al die jaren later bewandelt Calexico nog steeds nieuwe wegen. El Mirador laat een zonniger kant van de band zien en snijdt door twee jaar pandemische mist met een explosie van dansbaar optimisme. Het album, dat samen met Sergio Mendoza (toetsen, accordeon, percussie) is geschreven en opgenomen, borduurt voort op langlopende invloeden van cumbia, mariachi, ranchera’s, corridos en de overvloed aan diaspora-geluiden die in het zuidwesten floreren.
“Ik speel al ongeveer 15 jaar met Calexico en ik bewonder de constante zoektocht van Joey en John naar nieuwe geluiden”, zegt Mendoza, wiens nieuw gebouwde thuisstudio een toevluchtsoord voor de band werd. “Na zoveel albums,” voegt hij eraan toe, “ben ik echt trots dat we samen iets zo fris hebben kunnen bereiken.”
De rijke mengelmoes van invloeden, met complementerende bijdragen van dichter Pieta Brown en achtergrondzang door Sam Beam van Iron & Wine, voeren de luisteraar op El Mirador mee naar een met papel picado versierd achtertuinfeest, vertelt een universeel verhaal van veerkracht. El Mirador is zowel een uitkijkpunt als een baken in het donker; een kans om te reflecteren, na te denken over onze verbindingen met de aarde en haar mensen, en hopelijk een pad voorwaarts te verlichten. Na tientallen jaren onderweg is Calexico’s muziek grenzeloos en romantisch, nog steeds starend naar de horizon op zoek naar hun volgende avontuur.
“El Mirador is toegewijd aan familie, vrienden en de gemeenschap”, zegt Burns; zanger, multi-instrumentalist en medeoprichter van Calexico. “De pandemie benadrukte alle manieren waarop we elkaar nodig hebben, en muziek is mijn manier om bruggen te bouwen en inclusiviteit en positiviteit aan te moedigen. Dat gaat gepaard met verdriet en melancholie, maar muziek zorgt voor verandering en beweging.”
