De internationale, Rotterdamse (met Iraanse roots) artpop zangeres komt heel binnenkort (25 februari) met haar nieuwe EP Raving Dahlia. De single daarvan is de sterke song High Alone. En weer een bijzonder nummer, zoals we haar kennen van haar intrigerende videoclips, markante verschijning en hoe we Sevdaliza vorig jaar beter leerden kennen in het tv-programma Zomergasten. High Alone baseert zich op een elektronische beat, bijna triphop-achtig, die zeer verslavend werkt.
Category: Clip van de dag
Moderat – F4ST LAND
Meer dan zes jaar zijn verstreken sinds het laatste MODERAT-album III (door Pitchfork omschreven als “een must-hear voor gevoelige elektronische soulliefhebbers”) werd uitgebracht. Nadat de band de over de hele wereld de hitlijsten, bestormde en ze in Berlijn een uitverkochte homecoming-show voor voor 17.000 mensen speelden, ging de band in 2017 op pauze. En nu is MODERAT terug. Vandaag lost de band de eerste single FAST L4ND – de eerste nieuwe muziek van de band sinds 2016 – van het aankomende vierde album MORE D4TA, dat uitkomt op 13 mei 2022. Na elkaar meer dan twee jaar niet te hebben gezien gingen Sascha Ring aka Apparat en Gernot Bronsert en Sebastian Szary van Modeselektor terug de studio in en creëerden ze een album dat niet per se dansmuziek is, maar eerder iets dat helder schijnt in het donker van de nacht. ‘FAST L4ND’ zet de toon voor wat je mag verwachten van ‘MORE D4TA’ – een trip in MODERAT’s eigen unieke geluidswereld, een plek waar emotionele pop en uitwaaierende elektronische soundscapes hand in hand gaan.
Dehd – Bad Love
Op 27 mei brengt het uit Chicago afkomstige indie rock trio Dehd hun nieuwe studioalbum Blue Skies uit via Fat Possum. Het album werd in hun thuisstad Chicago opgenomen door de zanger en gitarist van de band Jason Balla. Het album werd gemixt door Craig Silvey (Arcade Fire, Portishead, The National) en gemasterd door Heba Kadry (Björk, Slowdive, Cate Le Bon).
De eerste single Bad Love is nu uit.
Dehd’s vierde album Blue Skies (en de eerste die verschijnt bij Fat Possum) biedt opnieuw een schok van tijdige hoop, maar met twee keer zoveel kracht. De 13 liedjes op het album voelen als zaklampen in het donker, die erkennen hoe moeilijk alles kan zijn, van liefde en seks tot leven en sterven, terwijl ze de inspiratie halen uit hun eigen ervaringen.
Het enthousiaste ontvangst van Flower of Devotion gaf Dehd toegang tot meer middelen – budgetten, studio’s, producenten. Maar in plaats van iets nieuws te zoeken, investeerden ze in zichzelf, hun proces en hun diepe geloof in wat ze altijd al deden. Ze boekten dezelfde studio waar ze Flower of Devotion hadden opgenomen, maar verdrievoudigden hun verblijf, zodat ze de tijd hadden om met arrangementen te spelen en zich te laven aan een wonderland van drummachines en synthesizers.
Jason Balla heeft in de loop van Dehd’s carrière aan zijn sporen als producer gewerkt, dus dit was een kans om zich uit te leven en te verkennen. Eric McGrady dacht na over wat hij als drummer nog meer kon laten horen door lagen toe te voegen aan de dreunen uit zijn verleden. En Emily, die toegeeft dat het maken van platen altijd al een emotioneel slopend proces is geweest, concentreerde zich op het aanwenden van haar ontembare energie, door haar kracht in deze nummers te laten vloeien zonder erdoor te worden overmeesterd. Dehd gaf zichzelf de ruimte om fouten te maken en om een statement te maken. Blue Skies is hun aangrijpende, verlossende en intens grappige testament van vertrouwen in jezelf en jezelf te pushen.
De teksten zijn scherper en slimmer op Blue Skies. De harmonieën en ritmes zijn verfijnder en doordacht. De sfeer is dieper, de schommelingen ertussen inspirerender. Maar dit is nog steeds Dehd, alleen wilder en wonderbaarlijker dan ooit tevoren. ‘This is all we get,’ schreeuwt Emily in de laatste regels van de plaat, tijdens een lied over dingen in perspectief zien om ons aan te moedigen om meer in het nu te leven, ‘Best to take the risk.’
De triomfantelijke eerste single Bad Love is een golf van zelfbevrijding, Emily die de leiding neemt in een anthem over het toegeven van je fouten, het zoeken naar vergeving, en het vinden van een weg vooruit. “Bad Love is about recovering from love addiction and making a decision to stop choosing and aligning with people who aren’t your energetic match. I wrote it for myself and for everyone who needed to hear a song about choosing new forms of love. it’s about chasing a relationship with oneself rather than an unhealthy one, one that just doesn’t quite fit, or a codependent one. everyone experiences loneliness and everyone needs connection. i wished to reclaim loneliness for myself and others as something not embarrassing or to be a kept dark secret. i wanted to embrace loneliness and being alone, alchemizing it with friendship and behaviors with self that don’t involve romance or sex.” Bekijk die video hieronder.
Afterpartees – Family Names
Family Names is de nieuwe single én de titeltrack van het nieuwe Afterpartees-album en laat daarmee de band in optima forma horen. Het derde album van de Limburgers verschijnt op 25 maart. In April presenteert Afterpartees het album met vier release-shows; in EKKO Utrecht, Rotown Rotterdam, Stroomhuis Eindhoven en De Bosuil in Weert.
De nieuwe single van Afterpartees is een opbeurend en catchy popliedje over een onontkoombaar feit van het leven: iedereen heeft familie. Want familie is voor altijd, en dat is fijn of verschrikkelijk of ergens daartussenin. Qua tekst en thema ligt het liedje in het verlengde van Life Is Easy track Call Out Your Name, niet dat de band nu aan arrogante conceptalbums of word-building werkt, maar dit is eerder een logisch vervolg: waar het ene liedje ging over de voornaam, gaat Family Names over de achternaam, familie, kinderen en de de soms vreemde gewaarwording van verjaardagen, familiedagen, ooms, tantes en het bij elkaar horen.
Maar laat deze emotionele bagage je enthousiasme voor dit liedje alstublieft niet temperen: er is namelijk genoeg te waarderen aan deze vrolijke popsong – van de catchy riffs tot de marcherende drums, het sferische (red: sferisch betekent bolvormig, je bedoelt mysterieus of zo) intermezzo en het panisch einde vol uit de bocht vliegt, Family Names is een liedje voor je zondagmiddagwandeling of de zenuwinzinking na een vaderlandse kringverjaardag.
Geniet er van, de band is er trots op.
Voor hun derde album hebben Afterpartees de touwtjes zelf in handen genomen. Geen managers, geen deadlines, geen niks. Vijf broers die samen muziek maken. Ze bouwden een studio in een paardenstal (lees: blokhut) ergens in de bossen van Horst en zetten daar in drie weken het album op tape.
Family Names is een ode aan saamhorigheid, vriendschap en eten. Mooie liedjes over de onmogelijke dingen in het leven, zoals optochten die nooit ophouden en het voor altijd bezoeken van je stamkroeg. Met klanken van de Limburgse zandgrond catchy powerpop uit de jaren 80, met juichende koortjes en killer gitaarriffs (aldus de gitarist). Een album voor de zomer en de herfst, voor familiebijeenkomsten en eenzame wandelingen.
Afterpartees komt uit Horst, Limburg. Door vrienden en vijanden bestempeld als de leukste liveband van het land. Nooit beschreven als de best geklede band van Nederland, maar dat daargelaten. Ze speelden op elk denkbaar festival (waaronder Pinkpop, Best Kept Secret, Into The Great Wide Open en Lowlands) en hebben bijna altijd goede zin.*
Muzikaal schuilt Afterpartees ergens tussen Iggy Pop, The Strokes, Parquet Courts, Jonathan Richman en Blondie. Melodieuze powerpop met een goed oor voor hooks. Soms onbeschaamd mooi of onbesuisd hard. Liedjes voor festivals en gesloten rookhokken. Zingend de kerk in. Afterpartees zijn terug.
Het album Family Names komt 25 maart uit via AT EASE. Vanaf nu beschikbaar als pre-order op cd en vinyl.
Sharon Van Etten – Porta
Vandaag brengt Sharon Van Etten “Porta” uit, een krachtige nieuwe single met video en haar eerste nieuwe solo-release sinds herfst 2020. Geproduceerd door Van Etten (zang, synths, drummachines) en Daniel Knowles (synths) en ondersteund door haar live band van Jorge Balbi (drums), Charley Damski (gitaar), Devin Hoff (bas), zingt Van Etten door heel “Porta” over het zenuwslopende gevoel jezelf en je veiligheid te verliezen: “Want to hold head up, don’t want to stay down // I want to live my life // But you won’t allow.” Maar zoals te zien is in de video van het nummer, neemt Van Etten, naarmate ‘Porta’ vordert, de teugels over en bereikt het een nieuwe vorm van purificatie: “Think straight. Get by // Gotta think straight to get by // Think straight. Get by // Want to be myself.”
In de woorden van Van Etten werd “Porta” in 2020 geschreven “op een van mijn diepste dieptepunten. Het grootste deel van mijn volwassen leven heb ik geworsteld met periodes van depressie en angst en coping-mechanismen, en soms laat ik die donkere momenten de overhand krijgen. Gedurende deze tijd voelde ik me erg gedissocieerd. Niet verbonden met mijn lichaam en ik had het gevoel de controle te verliezen.”
Uiteindelijk zocht Van Etten contact met haar vriendin Stella Cook, die Base Pilates runt in North Carolina. “Ik was op zoek naar een vriend, iemand om mee te praten die begrijpt wat het vinden van de kern betekent, maar ook weet wat mijn zwakke punten zijn en die me kan helpen om daar omheen te werken en mijn andere sterke punten te vinden. Ik wist dat ik een zone zonder oordeel betrad en ik moest verantwoordelijk worden gehouden voor mijn acties en Stella hielp me op te staan. We ontmoetten elkaar een keer per week op Zoom, praatten bij over het leven onder het genot van een kopje koffie en gingen dan aan het werk. Dan, een dag of twee later zou ze nog een video mijn kant op sturen, zodat ik tegen het einde van de week iets had om aan te werken. Ze was bemoedigend, maar niet opdringerig. Als het leven in de weg stond, had ik niet het gevoel dat ik haar teleurstelde – maar ik hield van onze sessies. Ik keek uit naar hen. Ik begon me dichter bij haar te voelen, en dichter bij mezelf, en het hielp dingen hoopvol te lijken. En dat wilde ik gewoon met de wereld delen”, zegt Van Etten.“In plaats van de duisternis. In plaats van mijn angsten. Mijn boodschap is om er doorheen te werken. Ook als het moeilijk is. Ook als het pijn doet. Reach out. Reik uit naar die vriend die je helpt om de toenadering naar jezelf te vinden.”
Dit voorjaar begint Sharon Van Etten aan de Darkness Fades Tour of Europe voordat ze op pad gaat met Angel Olsen, Julien Baker en Spencer. op de The Wild Hearts Tour deze zomer. Op 14 juni staat ze samen met L’Rain in de Grote Zaal bij TivoliVredenburg.
Clipprimeur: Get Well Soon – One For Your Workout
Get Well Soon zal zijn langverwachte nieuwe studioalbum Amen op 25 maart 2022 uitbrengen via Virgin Music. Konstantin Gropper’s zesde full-length markeert het begin van een nieuw hoofdstuk. Amen werd bij Kleine Audiowelt in Sandhausen, Duitsland opgenomen en geproduceerd met Marcus Wüst. De tweede single One For Your Workout is nu uit.
Waar het in 2018 verschenen The Horror de Duitse songwriter’s kijk belichten op wat voelde als een vrij donkere en giftige situatie, ziet het aankomende album Amen de 39-jarige artiest terugkeren naar een betere en meer hoopvolle plek – ondanks de huidige staat van de wereld.
One For Your Workout biedt zinderende up-tempo pop waarvan de drums in de smaak zullen vallen bij degenen die zich Pat Benatars ‘Love Is A Battlefield’ herinneren.” Het draait om de vraag of hoop op een beter leven hetzelfde is als ‘zelfoptimalisatie’.
“Making the best of yourself is the basic idea of coaching. ‘It’s not how good you are, it’s how good you want to be’ is a classic career advice book, especially in advertising by Paul Arden. It gathers quite a few cliché motivational sayings. As the title suggests, however, the main point is to invent an ideal image of oneself. Since nowadays, more than ever, everyone can and must invent an ideal image of oneself. Since nowadays, more than ever, everyone can and must invent their ideal image you can chase after it for the rest of your life” – grijnst Gropper.
Of popmuziek het geschikte forum is om over deze diepzinnige kwesties te debatteren, is voor sommigen misschien een betwistbaar punt. Niet voor Gropper, echter: “What are songwriters if not the untutored social scientists of the little man?” vraagt hij, zij het misschien met een wenkbrauw stilletjes opgetrokken. “These days inspiration is on the streets, so why not scoop it up?” – aldus Konstantin Gropper.
Shows:
30 april – Rotown, Rotterdam
01 mei – Paradiso, Amsterdam
Rolling Blackouts Coastal Fever – The Way It Shatters
Het Australische Rolling Blackouts Coastal Fever is zeer verheugd om hun nieuwe album, Endless Rooms, uit 6 mei op Sub Pop aan te kondigen en dat is in hun eigen woorden… Crickey! Bovendien delen ze de eerste smaakmaker van het album, “The Way It Shatters ” De band – bestaande uit Fran Keaney, Joe White, Marcel Tussie en de broers Tom en Joe Russo – keert terug na 2020’s Sideways To New Italy met hun meest naturalistische en uitgebreide album tot nu toe, een bewijs van de samenwerkingsgeest en live-kracht van Rolling Blackouts C.F. Zoals ze zelf zeggen is Endless Rooms de band “die doet waar we goed in zijn: samen liedjes najagen in een kamer.”
Lead single “The Way It Shatters” begon eenvoudig als een thuis opgenomen MIDI-jam voordat hij uitgroeide tot de zinderende oorwurm die het nu is. Het bevat veel synth, een instrument dat zelden te horen was op eerdere releases van Rolling Blackouts C.F. Verder legt de band over deze single uit: “Het gaat erom hoe het belanden in jouw specifieke situatie in het leven het resultaat is van absolute willekeur. Of je nu in het welvarende Australië bent geboren of in een oorlogsgebied in Syrië bent geboren. That is the way it shatters.” Dus wanneer dit geluk wordt aangezien voor een gevoel van trots op zichzelf of hun land, raken ze in de war en afgeleid van wat belangrijk is. Het is wanneer degenen aan de andere kant van de geluksschaal volledig anders zijn en als niet waardig worden beschouwd. In de begeleidende video, geregisseerd door frequente medewerker Nick Mckk, speelt Joe White een man die wakker wordt op de kust en een verjaardagsfeestje binnen rolt, bijgewoond door de rest van de bandleden.
Terwijl de eerste ideeën voor Endless Rooms online werden verhandeld tijdens de lange periodes die de band los van elkaar hebben doorgebracht, gescheiden door de strikte lockdowns in Australië, werd het album echt geboren tijdens kleine vensters van vrijheid waarin de band samen optrok naar een lemen huis in de bush, ongeveer twee uur ten noorden van Melbourne gebouwd door de grote familie Russo in de jaren 70. Daar kregen de 12 nummers vorm, geoefend met, en op de hoogte van de akoestiek en sfeer van het creepy huis aan het meer dat ze besloten het album daar op te nemen (en het huis op de albumhoes te zetten). Voor de eerste keer produceerde de band de plaat zelf (samen met ingenieur, medewerker en oude vriend, Matt Duffy). Het resultaat is een verzameling liedjes die doordrongen zijn van de geest van de plaats; onderbroken door veldopnames van regen, vuur, vogels en wind. “Het is bijna een anticonceptalbum”, zegt de band. “De titel Endless Rooms weerspiegelt onze liefde voor het creëren van werelden in onze liedjes. We behandelen elk van hen als een kale kamer die moet worden opgebouwd met oneindige mogelijkheden.”
Een bijna eindeloze hoeveelheid lege zalen in N-Amerika, Australië, UK en Europa krijgen de endless-rooms-behandeling, met de support van Stella Donnely, kunnen we die wereld bezoeken op 22 juni bij Doornroosje, 23 juni bij Paradiso!
Kae Tempest – More Pressure (feat. Kevin Abstract)
The Line Is A Curve is het nieuwe album van Kae Tempest, dat op 8 april 2022 zal verschijnen. Het is het vierde studioalbum van de artiest uit het Zuid-Londense Lewisham, die tijdens de aankomende tour ook Down The Rabbit Hole zal aandoen. Het album komt in navolging van het veelgeprezen toneelstuk Paradise, dat vorige zomer in première ging in het National Theatre. De aankondiging gaat gepaard met de release van de eerste single More Pressure feat. Kevin Abstract. Het was niemand minder dan Rick Rubin die Kae Tempest en Kevin Abstract (BROCKHAMPTON) bij elkaar bracht, nadat de hiphopartiest begeesterd raakte van het werk van Kae.
Na het uitbrengen van het vorige studioalbum, The Book of Traps and Lessons, realiseerde Kae Tempest zich dat het nieuwe album een communicatieve plaat moest worden. Het concept manifesteerde zich onder andere in de gastbijdragen die op het album te vinden zijn (onder meer Grian Chatten van Fontaines DC, Lianne La Hava en Confucius MC). Ook voerde Kae Tempest deze visie door tijdens het opnameproces, toen werd besloten om drie vocale takes op één dag te doen voor drie verschillende generaties mensen: een onbekende man van 78, de 29-jarige dichter Bridget Minamore en drie jonge tienerfans die hadden gereageerd op een social media post.
Naast begeleidend artwork van de welbekende fotograaf Wolfgang Tillmans, wordt het album door Kae Tempest als volgt beschreven:
“The Line Is A Curve is about letting go. Of shame, anxiety, isolation and falling instead into surrender. Embracing the cyclical nature of time, growth, love. This letting go can hopefully be felt across the record. In the musicality, the instrumentation, the lyricism, the delivery, the cover art. In the way it ends where it begins and begins where it ends.I knew I wanted my face on the sleeve. Throughout the duration of my creative life, I have been hungry for the spotlight and desperately uncomfortable in it. For the last couple of records I wanted to disappear completely from the album covers, the videos, the front-facing aspects of this industry. A lot of that was about my shame but I masked it behind a genuine desire for my work to speak for itself, without me up front, commodifying what felt so rare to me and sacred. I was, at times, annoyed that in order to put the work out, I had to put myself out. But this time around, I understand it differently. I want people to feel welcomed into this record, by me, the person who made it, and I have let go of some of my airier concerns. I feel more grounded in what I’m trying to do, who I am as an artist and as a person and what I have to offer. I feel less shame in my body because I am not hiding from the world anymore. I wanted to show my face and I dreamed of it being Wolfgang Tillmans who took the portrait.”
Kae Tempest is een bestseller auteur, dichter en muzikant. In 2013 won Kae Tempest de Ted Hughes Award, werd hen genomineerd voor een Costa Book Award en een BRIT Award, stond hen twee keer op de shortlist voor de Mercury Prize en hen werd genomineerd voor twee Ivor Novello Awards. Ook werd Kae Tempest benoemd tot een Next Generation Poet door de Poetry Book Society, een tienjaarlijkse onderscheiding. In 2019 bracht Kae Tempest het studioalbum The Book of Traps and Lessons uit, dat werd geproduceerd door Rick Rubin.
De Staat – Look At Me
Vandaag deelt De Staat de nieuwe clip van Look At Me, de recentste videoclip van het eerste drieluik. De track valt onder de kleur rood en hoort bij de allereerste gebundelde release van Red, Yellow, Blue. Net als bij de eerder uitgebrachte videoclips, Numbers Up en What Goes, Let Go, komt de video van Look At Me uit de creatieve koker van Torre Florim, met BlackMetalDeath als regisseur. Ook in het nieuwe jaar worden er nummers uitgebracht in bundels van drie.
Look At Me verwijst naar houdbaarheidsdatum van roem en het ego. Het nummer behoort tot de categorie Red, die duidt op de expressieve, duistere kant van de band. Torre Florim eist dan ook met zijn bezwerende en felle stem de aandacht op, terwijl de stevige productie extra body geeft aan het geheel.
Torre Florim: “Deze video, gemaakt met de altijd enigmatische regisseur BlackMetalDeath, is een koortsdroom. Het is een duister kijkje in onze ego’s, al reizend door de tijd, over rode lopers, van circle pit naar circle pit, op zoek naar het antwoord: kijk je nog steeds naar mij over 50 jaar?”
Op 4 november gaf De Staat het startsein van een nieuwe periode. De komende tijd brengt de band nummers uit in bundels van de drie primaire kleuren – rood, geel en blauw. Vooralsnog betekent dit geen album, maar een open traject totdat de band voelt dat er een hoofdstuk klaar is.
The Kooks – Connection
The Kooks kondigen hun zesde studioalbum ‘10 TRACKS TO ECHO IN THE DARK’ aan. Het album verschijnt op 22 juli 2022 via AWAL Recordings. Het nieuws komt niet meer als een complete verrassing: afgelopen week brachten The Kooks de eerste single ‘CONNECTION – ECHO IN THE DARK PART 1’ van het album uit, inclusief video.
‘10 TRACKS TO ECHO IN THE DARK’ voelt als een frisse wind, waarbij de band het iconische geluid van hun muziek heeft geëvolueerd met een elektronische tint. Dat is niet het enige vernieuwende aan deze release: het album zal in drie delen uitgebracht worden. De eerste twee delen komen als een 3-track EP, waarvan deel één al op vrijdag 28 januari uitkwam. Het derde en laatste deel bestaat uit 4 tracks die daarmee het album compleet maken.
Na een wereldwijde arenatour domineerde The Kooks met hun UK top 10 album ‘Let’s Go Sunshine’ (2018) ook de Europese festivalaffiches. Na thuiskomst van deze tour beloofde frontman Luke Pritchard zichzelf een break. Maar in plaats daarvan zat hij binnen mum van tijd alweer in de studio.
“I started going to Berlin for three or four days at a time. I was really affected by Brexit and I wanted to make a bit of a statement by creating a European record. We’re a European band, we practically lived out there and have so much love for Europe, so we wanted to keep that connection.”
Gearmd met een nieuw mantra -het niet overdenken van alles maar gewoon een plaat maken waar Luke zelf thuis graag naar zou willen luisteren- kwamen de ideeën vrij gemakkelijk. In samenwerking met Tobias Kuhn (co-writer en -producer) ontstond de eerste single ‘CONNECTION’ al binnen een paar uur. Ook vijf andere track ontstonden al snel, maar in maart 2020 maakte COVID een einde aan Pritchard’s Europese droom. Hij werd geforceerd terug te gaan naar de UK en de rest van de schrijfsessies te doen via Zoom, totdat Tobias weer in de gelegenheid was naar Londen te vliegen. Daar nam het duo samen met de rest van de band, Hugh Harris (lead gitaar/synthesizer/bas) en Alexis Nunes (drum), de plaat op.
‘10 TRACKS TO ECHO IN THE DARK’ laat een nieuwe Pritchard horen -hij trouwde en werd voor de eerste keer vader- waarbij hij zijn demonen achter zich laat en optimistisch naar de toekomst kijkt.
“I really hope that sense of inner peace comes across. I really want to have fun with my life at this point. But also – it’s kinda a reflection of what I was feeling in real-time in a pre-and-post COVID world. I was reading a lot of sci-fi – like Philip K. Dick, Azimov and surreal stuff like Boris Vian – which is obviously really distracting from what’s going on in the world, but helped me be imaginative with the songs.”
Luke concludeert: “In the pandemic I had a good amount of time to look over our albums and feel proper proud and lucky. This album is a real thank you to our fans for sticking by us for so long, we hope you love it”