Category: De IJsbreker

“Alsof Led Zeppelin en The Band een kind hebben, dat is opgegroeid in de Joshua Tree woestijn luisterend naar Ryan Adams die nummer speelt van Sticky Fingers van The Stones”. Zie hier de vrije vertaling van de openingsregels van de bio van The Wild Feathers. Je kan het ook korter zeggen. The Wild Feathers maken country. Geen oubollige Nashville country en ook geen lolita country pop zoals Miley, maar country zoals Mumford & Sons folk maken. Eigentijds en traditioneel tegelijk. The Ceiling is zes minuten lang, bruist van de energie en eindigt in een orgie van elektrische gitaren. Like! Over The Wild Feathers. Ze komen uit Tennessee (uiteraard) zijn met zijn vijven: bas, drums en drie gitaren!(net als Lynyrd Skynyrd). Vier van de vijf zingen (net als The Eagles). The Ceiling komt van een debuutalbum, dat een jaartje geleden in de VS uitkwam en nu ook bij ons te koop is. We hebben een aantal namen laten vallen, die hebben gemeen dat ze live erg goed zijn/waren. Dat geldt dus ook voor onze gevederde vrienden. Op 19 maart kan je dat zelf gaan zien in de Paradiso. Wij hebben al tickets. Yeehaw!

De nieuwe single van The Bohicas is er een met een dubbele a-kant. In de clip zijn XXX en Swarm aan elkaar gelast wat ruim zes minuten toppop oplevert, intelligente gitaar muziek vol verrassende wendingen. Helaas zijn de nummers alleen los te downloaden, dus moesten we kiezen. We zijn eerst voor Swarm gegaan, want een minuutje langer. Die hebben we een paar keer gedraaid. Tot we op het lumineuze idee kwamen om XXX ook binnen te halen en de twee songs gewoon aan elkaar te plakken net als in de clip. Zo gezegd zo gedaan. Los zijn het twee sterke tracks, maar samen vormen ze een bescheiden meesterwerkje. IJsbreker materiaal. The Bohicas is een verse band uit Essex, Engeland, die net is gestrikt door het label van Arctic Monkeys en Franz Ferdinand. XXX/Swarm is hun debuutsingle op basis waarvan we durven te beloven dat we nog heel veel van The Bohicas gaan horen. Te beginnen hier op Pinguinradio.

Grote kans dat je de IJsbreker van deze week al eens hebt gehoord. Bij ons. We draaien Whispers Under The Moonlight van ALB namelijk al een paar weken. Maar elke keer als hij voorbij komt denken we, jee wat een goeie plaat! Volgens ons zijn we niet de enigen die dat denken, dus waarom geen opwaardering tot IJsbreker? Bij deze. ALB is de nom de plume van Clément Daquin. Clément komt uit Reims, de hoofdstad van de Champagne streek. Als ALB maakt hij symfonische electro pop. Dat doet hij al sinds 2006. Een debuutalbum verscheen in 2010. Op die plaat, Mange-Disque staat een flinke hit, Golden Chain, dat door Peugeot in een commercial werd gebruikt. Alles wijst er op dat ALB met Whispers Under The Moonlight ook buiten Frankrijk gaat scoren, net als Phoenix, Air en Daft Punk, Franse acts die verwant zijn aan ALB. De heren lijken elkaar ook te kennen. Jean Benoit Dunckler van Air heeft bijvoorbeeld een remix gemaakt van Whispers net als DJ Alex Gopher. De beste versie is en blijft echter het origineel.

Alpha Bravo Charlie Disco, de nieuwe single van Wooden Saints lijkt een open sollicitatie naar een plek op Lowlands 2014. Zo te zien maakt het de band niets uit waar ze staat, als ze maar mogen komen. Dat zouden wij een goed idee vinden, want het tweede album van de bigband uit Huis Ter Heide staat bol met pareltjes als ABCD. Voor wie Wooden Saints nog niet goed kent; ze zijn met zijn tienen, soms met wat meer soms met wat minder. Het zijn ook niet de eerste de besten, die in de band zitten. Bijna allemaal hebben ze er een band (of twee) bij: zangeres Tessa Douwstra is de voorvrouw van Orlando, zanger Chris Kok de baas van Civil Union. De ene gitarist speelt ook bij Sophie Winterson, de andere heeft een band die Letters For Elijah heet. De bassist zit in Sunday Sun, de drummer speelt ook in de Amsterdam Klezmer Band en zo kunnen we nog wel even doorgaan. En dan hebben we de belangrijkste bandleden nog niet eens genoemd. Dat zijn toetsenist Arjen de Bock en multi-instrumentalist Victor van Woudenberg. Zij zijn de band begonnen een paar jaar geleden. Uiteraard doen ook zij de nodige dingen naast Wooden Saints. Victor zit ook in Orlando en Arjen speelt bij GEM. Mocht dat optreden op Lowlands onverhoopt niet doorgaan, moet Wooden Saints gewoon zelf een festival organiseren met alle bevriende bands. Werknaam Woodenstock.

In onze wekelijks strooptocht langs de internetten stuitten we op Guns + Ammunition van het ons onbekende July Talk. Nader onderzoek leverde de volgende informatie op. Zanger-gitarist Peter Dreimanis zat in een muzikantenbar in Toronto. Daar ging een oude akoestische gitaar van hand tot hand. Op een gegeven moment kwam het instrument in handen van Leah Fay. Toen zij begon te zingen, viel de mond van Peter open. Hij had niet verwacht dat er zo’n geluid uit het frêle meisje zou komen. Die avond deed hij niks, maar de volgende dag ging hij op zoek naar de vreemdelinge met een eerbaar voorstel, zullen we een band beginnen? Dat werd dus July Talk. Nog in het zelfde jaar van hun muzikale huwelijk, 2012 namen ze een debuutalbum op dat vorig jaar het licht zag. Daarop staat Guns + Ammunition, een liefdesduet voor ruwe heer en blanke dame. Die wilden we dus graag draaien. Helaas de track is niet uit in Europa. Wat te doen in zo’n geval. July Talk opzoeken op Facebook en een berichtje sturen. Nog geen uur later hadden we een mp3 binnen. En nu is hij IJsbreker, hopelijk het begin van een successtory in de oude wereld. Europa stond al op het verlanglijstje van de band, maar eerst gaan ze in maart de pannen van het dak spelen op South By South West in Austin, zeg maar het Eurosonic/Noorderslag van Amerika.

Terwijl we nog lang niet klaar zijn met Carry Me is alweer een nieuwe single van Bombay Bicycle Club. Of Luna net zo lekker is, mag je zelf bepalen. Hij is in ieder geval heel anders dan Carry Me en daar houden wij van: bands die verrassen i.p.v. op repeat gaan. Opvallend aan Luna is de gastrol van Rae Morris, een mooier dan mooie dame die ook nog eens kan zingen. En liedjes schrijven. Op haar site kan je haar nieuwe single gratis downloaden. Terug naar de Club. Carry Me en Luna staan allebei op het vierde album van de BBC uit Noord Londen, So Long See You Tomorrow. Die plaat komt op 3 feb. uit. Precies een week later staan de Bombay’s in de Max/Melkweg in A’dam. Dat lijkt voorlopig hun enige optreden hier, dus.

De nieuwe IJsbreker is van onze favoriete band uit Kendal in Noord Engeland, misschien is het wel de enige band uit Kendal, een stadje dat in Engeland bekend is vanwege de Kendal Mint Cake en van weinig anders. Wild Beasts is bij ons geen onbekende, maar beroemd kunnen we de band ook weer niet noemen. Hun grootste succes tot nu toe is de single The Devil’s Crayon uit 2008. Maar wat niet is lijkt te gaan komen. Wanderlust heeft de band een sterke troef in handen.Het nummer komt van het vierde Wild Beasts album Present Tense, dat niet lang meer op zich zal laten wachten. Ander goed nieuws is dat Wild Beasts komt spelen. Op 3 april Melkweg staan ze in de oude zaal van de Melkweg en een dag later op Motel Mozaique in Rotterdam.

De nieuwe IJsbreker is van Augustines. Er is wat onduidelijkheid over de naam. We leerden de band kennen drie jaar geleden als We Are Augustines, maar dat We Are lijken ze nu te hebben gedropt. Alleen heet hun site nog wel We Are Augustines net als hun soundcloud. Maakt niet uit, het is dezelfde band, die beroemd werd met Chapel song en het bijbehorende album, Rise Ye Sunken Ships. Ze zijn met zijn drieën: Billy McCarthy, Eric Anderson en Rob Allen en zetelen in Brooklyn. Je zou denken dat er een diepere gedachte zit achter de bandnaam, maar dat valt mee. Of tegen. De naam heeft niks te maken met de Heilige Augustinus uit Algerije. Twee van de drie bandleden zijn in augustus geboren, dat is alles. Nieuwe single betekent ook nieuw album. Het langverwachte tweede album van Augustines gaat gewoon Augustines heten en verschijnt op 3 februari.

We luiden het oude jaar uit en het nieuwe jaar in met een knal! Laten we daar gelijk een voorspelling aan vastknopen. 2014 wordt het jaar van de gitaar. Het is de wet van actie en reactie. Na een lange periode vol digitale disco, moeilijke mannenmuziek en minderjarige marketingsensaties gaat de klok weer op rock. Er komt weer vraag naar eerlijke muziek, met zorg en zweet bereid en opgediend in ruime porties. Ja het mag een beetje meer zijn. We zullen proberen het proces te beïnvloeden en versnellen,te beginnen met de laatste IJsbreker van 2013 en meteen ook de eerste van het nieuwe jaar, Blood Like Cream van Red Fang. De nieuwe single van de stonerrockers uit Oregon is onvervalste festivalkraker, een plaat die je aanzet tot stagediven, het beklimmen van meubilair, het oprekken van stembanden en het spelen van luchtgitaar. Red Fang (en wij) geeft het goede voorbeeld, dat er meer mogen volgen.

Pacifier (=speen) is de derde track, die we oppikken van Catfish & The Bottlemen. En de beste. De band van zanger/gitarist Van McCann komt uit Wales, uit Llandudno om precies te zijn. Ze zijn bezig met een album, dat wordt geproduceerd door Ian Gimble die ook met de Peppers, Daughter en Manic Street Preachers heeft gewerkt. De band is gecontracteerd door Communion Records, het label van o.a. Half Moon Run, Ben Howard en Deap Valley en ze hebben het zelfde management als Radiohead en Nick Cave. Kortom er wordt wel wat verwacht van Catfish & The Bottlemen. Gelukkig kunnen de mannen het waarmaken, de singles zijn top een live rocken ze als een malle. Kortom die gaan we wel tegenkomen op een groot festival volgend jaar.