Category: De IJsbreker

Eindelijk weer eens een IJsbreker van eigen bodem, nou ja voor twee derde dan. Zanger/gitarist Harmen Ridderbos en drummer Sietse Ros zijn van Dietse bloed, zangeres/violiste Heta Salkolahti komt uit Finland. Town Of Saints is een folkband met een rockhart. Ze deden maar liefst zeven shows op Eurosonic/Noorderslag vorig jaar. Dat viel op. Het trio werd benaderd door een platenbaas, die ze een aanbod deed dat ze onmogelijk konden weigeren. Deze week verscheen het album, volgende week begint de tournee, die wat ons betreft (voorlopig) mag eindigen zo ergens in de tweede helft van augustus 2014 in een polder onder de rook van Biddinghuizen.

Wasting My Young Years van London Grammar hebben we al een tijdje in het vizier. Het wachten was alleen op een goed moment om hem op jullie los te laten. En dat is nu dus. Waarom? Omdat hun debuutalbum eindelijk uit is, omdat de band begin november op London Calling staat (ze zouden naar Lowlands komen, maar moesten cancelen vanwege stemproblemen van de zangeres.) en omdat Wasting My Young Years meer een herfst dan een zomerplaat is. London Grammar komt overigens niet uit de Britse metropool, maar uit het pittoreske Nottingham. Ze zijn met zijn drieën, zangeres Hannah Reid, gitarist Dan Rothman en allespeler Dot Major. Hannah is behept met een Stem, die je niet snel zou vermoeden bij een meisje van haar leeftijd en postuur. De heren houden de begeleiding bescheiden, keyboards en een beat zodat Hannah alle ruimte heeft om te schitteren. En schitteren doet ze.

Nu de derde single van Temples weer raak is, wordt het tijd om de band eens te belonen met een IJsbreker. Bij deze! Bijna een jaar geleden maakten we kennis met de mannen uit Kettering via de topsingle Shelter Song. In juni van dit jaar volgde het minstens zo mooie Colours to Life en nu is er het ijzersterke Keep In The Dark. Deze drietrapsraket maakt Temples tot de nieuwe helden van indie-minnend Engeland. Volgens Johnny Marr en Noel Gallagher is Temples zelfs de beste Britse band van dit moment. Dat kan wat overdreven zijn, maar het lijdt geen twijfel dat Temples het beste is wat de sixties revival beweging van 2013 tot nu toe te bieden heeft. Temples mag dan wel sixties ogen, klinken en ruiken, de manier waarop ze hun muziek wereldkundig maken is helemaal van nu, via Youtube, iTunes en Spotify. Ook eigentijds is dat de band niet wacht tot ze een heel album vol hebben, maar hun songs uitbrengen zodra ze klaar zijn. Als Temples die tactiek volhoudt is hun debuutalbum meteen een Greatest Hits!

Nieuw album, nieuw geluid. Op het eerste gehoor lijkt Arcade Fire met Reflektor in te haken op de door Daft Punk aangezwengelde disco revival. Op het tweede gehoor blijkt de nieuwe single van de Canadese kunstkring weliswaar goed dansbaar, maar toch typisch Arcade Fire, want weer lekker eigenaardig en eigenwijs. Debet aan het dansbare karakter van Reflektor is producer James Murphy van LCD Soundsystem, die gespecialiseerd is in dansmuziek voor denkers. Het is overigens niet bekend of Murphy het hele album heeft overzien. Reflektor is ook het titelnummer van het nieuwe (4e) album van Arcade Fire, dat volgens de laatste berichten op 28 oktober het daglicht zal zien. De albumversie van Reflektor is ruim zeven minuten, de single-edit ongeveer de helft daarvan. Die ga je deze week zeer regelmatig horen, want onze nieuwe IJsbreker!

Het zal je niet ontgaan zijn dat wij fan zijn van The National. Ook al zouden Matt Berninger en de broertjes Dessner en Davendorf het telefoonboek van Rijswijk opdreunen, dan nog zouden wij het draaien. Daarom breken we deze week met de ongeschreven regel dat een band nooit twee keer een IJsbreker kan scoren. Een week of wat geleden riepen we Sea Of Love van The National uit tot IJsbreker, deze week doen we dat met Graceless, van dezelfde band. Sterker nog de twee tracks staan ook nog eens op het zelfde album! Dat is dus dubbel breken met traditie, goede voornemens en omroeppolitiek! Onze excuses, maar soms moet je regels nou eenmaal aan de denkbeeldige laars lappen en Graceless is zo goed dat we het niet vaak genoeg kunnen horen en The National is misschien wel de beste band van dit moment en ze komen binnenkort spelen en….

Er wordt de laatste tijd wel geklaagd over het gebrek aan goede gitaarbands. Nou ze zijn er wel hoor, met The Vaccines voorop. De band wordt per release beter en heeft met Melody Calling een nummer in handen dat ze wel eens de dik verdiende doorbraak zou kunnen opleveren in de lage landen. Het is de titeltrack van een EP met drie nieuwe nummers en een remix. Op dit nieuwe werk klinkt het Londense kwartet, relaxter, melodieuzer ook dan op de twee albums. Of dit een voorteken is van een nieuwe richting zal de toekomst leren, het geeft echter wel aan de The Vaccines een band in ontwikkeling is, en daar houden we van.

Texaans en experimenteel zijn twee woorden die je niet vaak tegenkomt in één zin. Tenzij het over The Octopus Project gaat. The Octopus Project is al sinds 1999 actief. Dat je waarschijnlijk nog nooit van ze hebt gehoord, komt omdat ze zich altijd in artistieke kringen hebben opgehouden. Dat je nu wel van ze hoort, komt omdat ze een nieuw (5e) album uit hebben dat hun meest toegankelijke tot nu toe is. Okay, de kans dat je Sharpteeth op 3FM gaat horen is zo goed als nihil, maar het nummer is te goed en bijzonder om ongehoord te laten. Enter pinguinradio! De stijl die The Octopus Project beoefend, wordt indietronica genoemd, dat is een parapluterm waaronder uiteenlopende bands vallen als Devo Stereolab en Dirty Projectors. Op hun nieuwe album, Fever Forms is het roer dus om. Gedeeltelijk. Onveranderd is de eigenzinnigheid, nieuw is de toegankelijkheid. Is het licht epische Sharpteeth naar je zin, dat ligt er een bijzonder album op je te wachten. Van een bijzondere band dus.

Bij de titel Wise Blood gaat bij de filmkijker en bij de lezer een belletje rinkelen. Het is namelijk een roman uit 1952 van Flannery O’Connor die in 1979 is verfilmd. De muziekliefhebber krijgt bij Wise Blood er een nieuwe associatie bij. Namelijk de muziek van de jongeman Chris Laufman uit Pittsburgh. Hij maakt zeer boeiende popsongs met samples uit allerlei verschillende soorten stijlen; funk, indie, hiphop, electro. Eigenlijk is de stem van Chris de enige consistente. Van Wise Blood kwam in 2010 uit een EP uit, nu is de eenling toe aan het grotere werk. Alarm dient letterlijk en figuurlijk op te vallen, mede door een goede clip. Wij helpen de Amerikaan een handje door zijn nieuwe werk om te dopen tot IJsbreker!

De IJsbreker is deze week van een typische Pinguinband; TV On The Radio! Met Mercy zijn de mannen uit Brooklyn terug sinds het album Nine Types Of Light uit 2011. Gelukkig maar, want 2011 was een moeilijk jaar voor de groep rondom frontman Tunde Adebimpe. Bassist en toetsenist Gerard Smith overleed aan de gevolgen van longkanker. De nummer twee van de band is ook niet de minste; Dave Sitek. De multi-instrumentalist is ook producer van zijn eigen project Maximum Balloon, maar ook van platen van Foals, Yeah Yeah Yeahs, Beady Eye, Santigold, CSS en Kelis. TV On The Radio staat bekend om het slim combineren van verschillende stijlen tot één typische TVOTR-stijl; post-punk, electro en soul. Mercy is meer een kindje van de post-punkkant. Rock, up-tempo en stevig; een perfecte IJsbreker dus! Een nieuwe, vijfde album laat alleen nog op zich wachten.. de band is namelijk van plan om voortaan individuele singles uit te brengen op het eigen label van Dave Sitek, Federal Prism.

Nieuw werk van ex-Libertine Pete Doherty! Daar worden we bij Pinguin Radio natuurlijk blij van, niet alleen dat de Engelsman weer muziek maakt, maar des te meer dat hij alive and kicking is. We weten natuurlijk allemaal dat Pete maar moeilijk af kan blijven van heerlijk snoepgoed, helemaal in het gezelschap van Kate Moss en wijlen Amy Winehouse. Dat het goed met hem gaat bewijst single Nothing Comes To Nothing, het eerste wapenfeit van het derde Babyshambles album, Sequel to the Prequel, dat begin september zal uitkomen.