Tame Impala

1 juni 1967 is een belangrijke datum in de popmuziek. Op die dag verscheen Sgt. Pepper’s Lonely Hearts Club band. The Beatles waren niet de eersten die onder invloed een album opnamen, maar omdat ze nou eenmaal The Beatles waren, vond hun voorbeeld enorm veel navolging. Iedereen die jong was en wat wilde, ging aan de dope. Dat heette toen geen drugs gebruiken maar experimenteren met geestverruimende middelen. Sindsdien is er altijd een psychedelische stroming geweest in de popmuziek. Meestal bleef die onder de oppervlakte, maar de laatste tijd komt hij aardig boven borrelen. Jacco Gardner, Foxygen en natuurlijk Tame Impala zijn drie van de succesvollere psychedelische rockacts, oftewel paddopoppers. Mind Misschief komt van het recente Lonerism album, maar had niet misstaan op Sgt Pepper.

 

Snoop Lion

Snoop is serieus. Zijn naamsverandering van Dogg naar Lion is geen marketingtruc om zijn reggae album aan de man te brengen. Snoop is rastafari geworden. Ja mon. De voormalige gangsta rapper is toegetreden tot het geloof waar blowen een belangrijk religieus ritueel is, een manier om dichter tot Jah te komen. Hij heeft ook een documentaire gemaakt over zijn bedevaart naar Trench Town, de sloppenwijk in Kingston, Jamaica waar de reggae is geboren bijna 50 jaar geleden. De film heet Reïncarnation en gaat op 15 maart in premiere. Tegen die tijd zal ook de soundtrack uitkomen met daarop deze eh…psalm.

Youth Lagoon

Misschien moet je niet naar de tekst luisteren van Dropla, de nieuwe single van Youth Lagoon. Tenzij je erg geïnteresseerd bent in het metafysische universum en de rol van de menselijke psyche daarin. Trevor Powers, het enige lid van Youth Lagoon houdt zich dus bezig met Grote Zaken. Zijn muziek is gelukkig een stuk aardser. Dropla en de rest van het tweede album van Youth Lagoon vallen onder de noemer droompop: een niet al te strakke mix van Britse shoegaze en Amerikaanse West-Coast pop met een heleboel galm. Het effect is hypnotisch waarmee we weer terug zijn bij het onderzoekstrrein van Youth Lagoon, het raakvlak van de psychische en fysieke wereld.

Dexters

All you need is lef. Dexters heeft het. En een verdomd goede eerste single. We draaien hem sinds vorige week, maar vinden dat de debutanten uit Oost-Londen meer aandacht verdienen dan een paar plays per week. Ergo, Recover is onze nieuwe IJsbreker! Behalve door een goed kapsel vallen Britse bands ook op door een hoge mate van lef of bluf. The Stones zijn er ooit mee begonnen, doen alsof je de beste band ooit bent -‘swagger like Jagger’-, Oasis heeft er een kunst van gemaakt. Waar onze bands voorzichtig vragen of ze even je aandacht mogen hebben, eisen Britten je attentie en als je het niet bevalt dan is dat jouw probleem. Thuis en backstage zijn het vast lieve jongens, die Dexters, maar op de bühne zijn het arrogante beesten. Dat is rock& roll. And we like it.

Jan Douwe Kroeske

Jan Douwe Kroeske mag zich de hele week Stationschef noemen van Pinguïnradio. Waarom die eer hem ten deel valt hoeven we nauwelijks uit te leggen. Voor de aller jongste luisteraars toch maar een korte samenvatting van zijn staat van dienst. Kroeske is een allround programmamaker met zijn hart op een muzikale plaats. Veel mensen kennen hem als avontuurlijke presentator van programma’s als Jules Unlimited, maar het zijn z’n radioprogramma’s en dan vooral zijn 2 Meter Sessies die hem eeuwige roem hebben gebracht in Nederland en daarbuiten.

Uitzending van JDK bij Bazz in de buzz zaterdag tussen 19.00 en 21.00 uur. Eerdere edities van De Stationschef staan in onze backstage.

Dit zijn 25 Kroeske Classics..

  1. The Sound – Missiles
  2. Eno & Byrne – Jezebel
  3. Cuby & The Blizzards – Window Of My Eyes
  4. U2 – Bullet The Blue Sky
  5. Jimi Hendrix – All Along The Watchtower
  6. REM – The One I Love
  7. Radiohead – Karma Police
  8. Talking Heads – Once In A Lifetime
  9. Bob Marley – Redemption Song
  10. Nirvana – Where Did You Sleep Last Night
  11. My Morning Jacket – Touch Me I’m Gonna Scream Pt2
  12. David Sylvian – Red Guitar
  13. Prince – The Cross
  14. Tom Waits – 16 Shells From A Thirty Ought Six
  15. Bob Dylan – Man In The Long Black Coat
  16. Urban Dance Squad – Demagogue
  17. The Nits – In The Dutch Mountains
  18. The Veils – Lavinia
  19. dEUS – Instant Street
  20. Johnny Cash – The Beast In Me
  21. Elliott Smith – Pretty (Ugly Before)
  22. Fatal Flowers – Good Enough
  23. Lou Reed – Dirty Boulevard
  24. Echo & The Bunnymen – Killing Moon
  25. Spearhead -People In The Middle (2Meter Sessie)

Sinkane

Het is niet verstandig je album eind november of in december uit te brengen. De jaarlijstjes zijn dan al gemaakt en ingeleverd en radio en tv zenden alleen nog maar kerstonzin uit. Daarom kan het gebeuren dat een van de mooiste albums van 2012 tot nu toe zo goed als onopgemerkt is gebleven.

Het album heet Mars en is de tweede langspeler van multi-instrumentalist, die zich Sinkane noemt. In het eggie heet hij Ahmed Gallab. Net als Obama is hij een echte Afro-Amerikaan. Dwz hij is geboren Soedan, maar getogen in de VS. Sinkane heeft live en op plaat met o.a. Yeasayer, Caribou en Of Montreal gewerkt. Zijn hoofdinstrument is de dwarsfluit. Op zijn eigen album speelt hij (bijna) alles zelf.

Het Mars album is uit op DFA, het label van LCD Sound System man James Murphy. Dat betekent dat er gedanst kan worden. Sinkane maakt idd muziek met een groove. Je hoort zijn Afrikaanse roots, maar ook zijn liefde voor Sly, Curtis en al die andere funkmeisters uit de early seventies. Runnin’ is een prima introductie en een track die ook helemaal niet zou misstaan op een soundtrack van Tarantino.

Frightened Rabbit

Zou het er nou toch nog van komen? Krijgt Frightened Rabbit alsnog loon naar werken? Als het aan ons ligt wel. De Schotse band bestaat tien jaar, heeft drie sterke albums uit, maar is na een veelbelovende start weer bijna terug bij af. Vorig jaar kon Frightened Rabbit nog geen eens de kleine zaal van de Paradiso vol krijgen.

Hun optreden op Eurosonic was wel afgeladen, maar dat zegt niet zoveel want daar is het altijd en overal druk. De getuigen van dat optreden zagen wel een sterke show van een band, die zich niets lijkt aan te trekken van de schommelingen in hun populariteit. Wat ook kan, is dat Scott Hutchinson, de baas van de band, weet dat zijn nieuwe album beter is dan de voorgangers.

Verschil tussen Pedestrian Verse en de vorige albums is dat de band de songs eerst live heeft uitgetest en bijgeschaafd en daarna pas de studio is indoken. Dat was dus een slimme zet, die meteen zijn vruchten heeft afgeworpen. De eerste single van het nieuwe album, State Hospital was een stevige hit en de nieuwe, The Woodpile lijkt een nog groter succes te worden. Dus. Wees niet verbaasd als Frightened Rabbit bij hun volgende bezoek de grote zaal van de Paradiso uitverkoopt.

Cold War Kids

Eigenlijk komt de nieuwe single van Cold War Kids pas over een paar weken uit en het album in april. Maar we hebben Miracle Mile via niet geheel illegale wegen weten te bemachtigen en zijn zo enthousiast dat we niet kunnen wachten met draaien. Sterker nog, we hebben hem meteen maar tot IJsbreker gebombardeerd!

Nog even voor de archieven. Cold War Kids komt uit Long Beach/Californië. We volgen de band sinds 2006, toen ze met We Used To Vacation op de radar verschenen. Het nieuwe album, Dear Miss Lonely Hearts wordt hun vierde. De band heeft ook meer dan een handvol EP’s uitgebracht, waaronder eentje die live is opgenomen in de Paradiso. En wat wil het geval? Op 1 mei staat Cold War Kids wederom in onze hoofdstedelijke poptempel!

Hooray For Earth

We kunnen ons voorstellen dat je even moet slikken als je de nieuwe IJsbreker hoort. Het is namelijk nogal een bak geluid, die je over je heen krijgt gestort. Maar. We beloven plechtig dat je na een paar keer luisteren net als wij flink onder de indruk zal zijn van de nieuwe single van Hooray For Earth. Never is de helft van een opus, de andere helft heet Figure en is net zo bijzonder, maar een stuk minder radiovriendelijk.

Voor de clip heeft de band een mix gemaakt van beide songs.Hooray For Earth is ontsproten uit een homerecording project van Noel Heroux uit Brooklyn. Na wat releases op lokale labels werd het debuutalbum van de band, True Loves opgepikt door een label uit Londen. Dat was in april vorig jaar.

De single No Love op kwam bij ons makkelijk door de ballotagecommissie. Daaraan kon je al horen dat de Hoorays de ambitie hebben zijn een brug te bouwen tussen rock en techno. Never volgt het zelfde spoor, maar gaat veel verder. Alsof The Chemical Brothers een duivels pact hebben gesloten met Frankie Goes To Hollywood. Woorden als episch, monumentaal en groots schieten te binnen. Gewaagd, maar geslaagd.

Vox Von Braun

We beginnen het jaar goed met een IJsbreker van Groningse bodem, een nummer uit de verzameling van Vox Von Braun. Met de verkiezing van You Look Real Neat slaan we twee vliegen in één klap: a) het is een tip voor de toekomst en b) een beetje een inhaalmanoeuvre.

De single is namelijk al een paar maanden in omloop. Het bijbehorende album, Rich & On Wheels is wel vers. De band vierde de release vlak voor kerst met een optreden in de Vera (waar anders). Vox Von Braun heeft vier jaar gedaan over dit tweede album. Het wachten was dus lang, maar wordt ruimschoots beloond.

Wymer, Ben, Maike en Jan rocken in een stijl, die niet mijlen ver verwijderd is van het momenteel überhippe dream pop. Rich & On Wheels schijnt alleen op vinyl uit te zijn, maar is gelukkig ook in digitale glorie te beluisteren op bandcamp. Januari is traditioneel de maand van de voorspellingen. Laat ons er ook eens een doen. Vox Von Braun zien we in augustus op de Lowlands.