Category: Nieuwe Muziek

Chris Kok is een Amsterdamse zanger/songwriter/bandleider/producer. Je kan hem kennen als 1/5 van Überich, winnaar van de Grote Prijs 2012, zanger van Wooden Saints en als rondtrekkend singer-songwriter. In die laatste hoedanigheid won hij de Amsterdamse singer-songwriter competitie Mooie Noten. Chris komt van het Amsterdamse conservatorium, dat met acts als Bombay Show Pig, A Polaroid View, Tessa Rose Jackson e.v.a. een steeds sterker stempel op de Nederpopscene drukt. De songs waarmee Kok als singer-songwriter furore maakte, heeft hij gearrangeerd voor band en studio en uitgebracht op het album Loose Ends. Eigenlijk moet je dat album in zijn geheel horen, want het is een soort suite annex conceptalbum in een stijl die raakvlakken vertoont met Radiohead en Jeff Buckley maar ook de oude Young en de eeuwige Beatles. Maar je moet ergens beginnen, volgens ons is Neon een track die de luisterlust zal opwekken.

We waren vorige week op de muzikantendag in Rotterdam. Tijdens een panel over de vraag hoe je als beginnende band je muziek op de radio krijgt, vroeg een jongen uit het publiek waarom de nieuwe single van The Boxer Rebellion niet op de radio te horen is. Dat sloeg eigenlijk nergens op, want het ging om NL bands. Maar de man had passie en daar houden we van. Dus de nieuwe single van The Boxer Rebellion toch maar weer eens op gezet en onze onbekende Rotterdammer heeft een punt. Diamonds is misschien wel geen onbetwist hoogtepunt in het oeuvre van de Londense indierockers, maar wel zeker een prima song, die het verdiend om gehoord te worden. Bij deze dus

Voor de verandering eens geen garagerock, maar barnrock oftewel schuurrock. De mannen van Caveman hebben een grote boerenschuur als oefenhonk, eigendom van de oma van een van de bandleden. Caveman komt uit NYC, ze kennen elkaar via een lokale muziekwinkel, waar ze allemaal klant zijn. Dat schept een band, die in 2011 debuteerde met een soort van folkalbum. De folk is ver te zoeken op cd nummer 2. Het nieuwe album is een sfeervolle, midtempo, harmonieus, eighties-achtig popplaat geworden, waarin keyboards minstens zo geluidsbepalend zijn als gitaren. Fleet Foxes meets Depeche Mode. Er zijn overigens meerdere bands actief met de naam Caveman, van al die bands is dit de minst primitieve.

Misschien wel de meest romantische bandnaam ooit, lange wandeling op het strand. Het zullen helaas wel eenzame wandelingen zijn, want achter de lange bandnaam schuilt slechts één man, Fritz Kramer uit Washington DC. Frits doet het muziekmaken er bij. Hij is politicoloog en vrij succesvol als producent van politieke programma’s voor PBS. Tot nu heeft Long Walks On The Beach alleen nog maar singles uitgebracht, zes in totaal in een stijl genoemd naar de plaats van opname, bedroom pop. Nog zes en Frits heeft een heel album, een debuutalbum en tevens een ‘Best Of’.

Nieuwe single, nieuw album, nieuwe tour. Trent heeft er weer trek in! Het album, Hesitation Marks komt op 3 september, de tour begint eind september, maar daarvoor tikt NIN een aantal festivals aan, w.o. Lowlands. Came Back Haunted laat horen dat Reznor ondanks zijn triomfen als soundtrackcomponist nog steeds zijn oude vertrouwde neurotische zelf is, eeuwig in gevecht met zijn helse keyboards en computers. De track is een van de 14 nieuwe nummers die hij heeft opgenomen voor zijn 8ste album, zijn eerste in vijf jaar! Welcome back mr Reznor.

Michael Franti viert zijn 20ste jubileum als solo-artiest met de release van zijn 20ste single. I’m Alive is de passende titel van dit vrolijke werkje. Opvallend is dat I’m Alive geen protestsong is, maar een onvervalst liefdeslied. De veganistische, pacifistische, milieubewuste wereldverbeteraar, die al 13 jaar op blote voeten loopt heeft de ‘love of his life’ gevonden. ‘Like John and Yoko/Like Ice-T and Coco/Like Jay Z and Beyonce/Come be my fiance’ rijmt hij vrolijk. Betekent dat, dat Franti nu eenkennig is geworden? Nee hoor, hij houdt van nog steeds van All People, dat is in ieder geval de naam van zijn nieuwe tournee. Tot zo ver het goede nieuws, het slechte is dat Franti voorlopig niet onze kant op komt.

Michael Franti viert zijn 20ste jubileum als solo-artiest met de release van zijn 20ste single. I’m Alive is de passende titel van dit vrolijke werkje. Opvallend is dat I’m Alive geen protestsong is, maar een onvervalst liefdeslied. De veganistische, pacifistische, milieubewuste wereldverbeteraar, die al 13 jaar op blote voeten loopt heeft de ‘love of his life’ gevonden. ‘Like John and Yoko/Like Ice-T and Coco/Like Jay Z and Beyonce/Come be my fiance’ rijmt hij vrolijk. Betekent dat, dat Franti nu eenkennig is geworden? Nee hoor, hij houdt van nog steeds van All People, dat is in ieder geval de naam van zijn nieuwe tournee. Tot zo ver het goede nieuws, het slechte is dat Franti voorlopig niet onze kant op komt.

King Tuff is Kyle Thomas, of beter de band van Kyle, want hij haalt zijn muzikale schelmenstreken niet alleen uit. De bende liet voor het eerst van zich horen in 2008. Toen kwam Was dead uit op een piepklein labeltje, dat er zo weinig liet persen dat het debuut van King Tuff nu een gewild ruilobject is. Ondertussen hebben Kyle en co onderdak gevonden bij het kwaliteitslabel Sub Pop, dat er voor zorgt dat de muziek van King Tuff nu in alle uithoeken van de wereld te horen is. En wat voor muziek maken de mannen? Moderne muziek oftewel indie-garage-neo-psychedelische-lo fi-punkrockpop met, in geval van Bad Thing oude Alice Cooper invloeden, een associatie die nog eens wordt versterkt door de clip (die staat hier rechtsonder bij de Clipparade).

Zo lang het Ierse Little Green Cars van die lekkere liedjes blijft uitbrengen als Big Red Dragon (en Harper Lee en John Wayne) blijven wij ze draaien.
Voor wie pas nu instapt: Little Green Cars komt uit Dublin. Ze zijn met zijn vijven en allemaal gelijk, maar Stevie Appleby en Faya O’Rourke net iets gelijker dan de anderen. Hun stijl is folkrock met het accent op rock, aan banjo’s doen ze niet. Alle singles komen van hun debuutalbum, Absolute Zero, dat de kleine groene autootjes opnamen onder bezielende leiding van Markus Dravs, die in het verleden ook goede resultaten behaalde met o.a. Arcade Fire, Björk en Coldplay.