Category: Popwarmer

Popwarmer: Isolde Lasoen – My Kind of Drama

Iedereen heeft z’n eigen drama. De ene loopt ervan weg, de andere zoekt het op. Isolde Lasoen bewaart het hare liefst voor muziek. Voor haar zit de mooiste vorm van drama dáár, in de spanning tussen harmonie, ritme en melodie, in mineurakkoorden en bombastische orkestratie. Haar nieuwe single – én titeltrack van het nieuwe album (uit in ’26) – ‘My Kind Of Drama’ gaat niet over tragiek, maar over de schoonheid van emotie. Over durven voelen, over het durven omarmen wat ons raakt. Een ode aan drama in de muziek.

Fransman-met-Vlaamse-naam Mitch Declerck, bekend van zijn werk met o.a. Kavinsky, Justice, Parcels en Jungle, viel als een blok voor de demo’s en tekende voor productie en mixing. Resultaat: Eclectic chic meets ciné-pop, retrofuturistische synths, filmische flair en een snuifje Italo. Melancholie met glitter. Yoùr Kind of Drama.

Isoldes vorige album ‘Oh Dear’ (2023) kende een opvallend internationaal parcours: het album haalde o.a. – zoals labelgenote Meskerem Mees met ‘Julius’ – de gerenommeerde ‘Sélection FIP’ bij de gelijknamige Parijse zender – zoals labelgenote Meskerem Mees met ‘Julius’ – kreeg airplay op KCRW en BBC, en verwierf een cultstatus in hippe UK-kringen na een virale post van influencer Somewhere Soul.

Popwarmer: The Neighbourhood – Private

The Neighbourhood is echt zo’n typische Pinguinontdekking uit onze beginperiode. Nu na vijf jaar stilte is The Neighbourhood eindelijk terug en meteen in topvorm. De band uit Los Angeles, nog altijd verantwoordelijk voor het miljarden-hitfenomeen “Sweater Weather”, laat met Private horen waarom ze tot de succesvolste indiebands van hun generatie behoren. De volledige originele line-up is weer samen, en dat hoor je: dromerige vocals, een koel maar toegankelijk geluid en die typische NBHD-sfeer die voelt als nachtelijke neonmist.

Private is de meest logische leadsingle van hun drie nieuwe tracks. Het nummer groeit langzaam open, met Jesse Rutherford die in het refrein haast gewichtloos de hoogte in zweeft. Zoals altijd neemt de band de tijd om hun sound subtiel te laten evolueren waardoor Private tegelijk herkenbaar én opvallend cool klinkt.

Een moeiteloze comebacktrack die zich direct in je hoofd nestelt. Het nieuwe album (((((ultraSOUND)))))) verscheen op 14 november.

Popwarmer: Rosalía – Divinize

Met Divinize laat Rosalía opnieuw horen waarom ze tot de spannendste artiesten van het moment behoort. Het nummer is tegelijk zelfverzekerd én kwetsbaar: ze bezingt haar eigen kracht (“bruise me, I’ll eat my pride”) terwijl ze moeiteloos Engels met Catalaans laat rijmen — iets wat haar alleen al een standbeeld oplevert. Over galopperende percussie en strijkers klinkt ze als een geest die weigert te verdwijnen: levendiger dan ooit, vuriger dan ooit.

Rosalía trekt haar genregrenzen verder open, met subtiele orkestratie, mysterieuze Japanse invloeden en een flow die flirt met rap en flamenco. Divinize is groot, brutaal en toch verfijnd — een typisch Motomami-moment. Kortom: een gedurfd anthem waarmee Rosalía zichzelf opnieuw heilig verklaart.

Popwarmer: CHARLOT – The City

CHARLOT maakt filmische pop met elektronische invloeden en poëtische observaties uit het dagelijkse leven. In haar nieuwe single ‘The City’ duikt ze zonder aarzelen een nieuwe liefde in. Samen met haar band creëert ze meeslepende liveshows vol contrast en mysterie. Eerder speelde ze al drie supportshows voor Froukje, en voor Sylvie Kreusch tijdens haar Europese tour. Vorig jaar verkocht de band haar clubtour uit en speelde ze op festivals als Lowlands, Noorderslag en Eurosonic.

Popwarmer: ZEP – NOBODY

ZEP staat al sinds het begin van zijn carrière bekend om zijn grensverleggende aanpak: hij mengt invloeden uit allerlei culturen en genres tot iets dat volledig zijn eigen wereld vormt. Met zijn DIY-shows reist hij tegenwoordig vooral van metropool naar metropool, en dat nomadische bestaan verklaart misschien waarom het even stil was rond nieuwe releases. Maar met “NOBODY” keert hij terug — en hoe.

Waar ZEP normaal gesproken als een hyperkinetische stuiterbal door zijn tracks stuitert, kiest hij op NOBODY voor iets meer structuur zonder zijn rauwe, DIY-signatuur kwijt te raken. Het nummer is opgebouwd uit meerdere lagen die subtiel over elkaar heen schuiven, waardoor het zich bij elke luisterbeurt verder ontvouwt. In een dragender, bijna punkachtige rol geeft ZEP het geheel extra pit. Vooral de finale is een sterk staaltje vakmanschap waarin alles naadloos samenkomt.

Met NOBODY bewijst ZEP opnieuw dat hij een van de meest spannende en onvoorspelbare muzikale stemmen van dit moment is — en dat smaakt naar meer.

Popwarmer: Charlotte Day Wilson – Selfish

Ze heeft net de Innovator Award gewonnen bij de Billboard Canada Women in Music awards. En terecht ook wel. Gezien ze alles zelf speelt, tenminste, veel, aan instrumenten. Dit is Charlotte Day Wilson, die in 2021 met haar debuutalbum kwam en die aardig in de RnB zang zit, zat.

En die beat en groove is er nog steeds, alleen is de muzikale scope nu verbreed. Hokjes zijn handig, maar nooit ideaal. Want op haar nieuwe ‘Selfish’ komt er een electro sparkle pop bij, die gernes blend en waar we alleen maar blij van worden.

Naar eigen zeggen is de hele track vanzelfsprekend en vloeiend ontstaan en stond er in 3 uur op. Ze heeft samengewerkt met Saya Gray, Ace G & Braden Sauder. Waarbij het piano-loopje wat Saya speelde de basis en inspiratie was voor de rest. Vorig jaar was er nog een nieuw album, dus ben super benieuwd (lees ongeduldig) hoe snel we meer van deze nieuwe Charlotte krijgen.

Popwarmer: Luvcat – Bad Books

Omdat het Halloween was (is). Omdat we dol zijn op mysterie. Franse seductie. We houden van origin stories. Van personas. En laat dit alles nu in de geweldig muzikaal zwoele presentatie komen van Luvcat.

Geheel in het pop goth imago wat ze zo zorgvuldig heeft opgebouwd, kwam haar debuutalbum ‘Vicious Delicious’ uit op Halloween. Het is rood fluweel, gothic cabaret – en nee, niet een Roan wannabee. Deze Sophie Morgan doet het op haar manier, en die komt met een Liverpool swag.

Het is helemaal indie, helemaal art pop, helemaal dat… je ne sais quoi. En, omdat het topical is, omdat het aanspreekt, omdat een album keus biedt, is Bad Books de perfecte tune deze week. Dark, groove en chaos.

Popwarmer: U.S. Girls – Running Errands (Today)

Iedere dag weer iets leren, het doet mij altijd wel goed. Zeker als het betekent dat er werelden nog te ontdekken zijn. Zo het leermoment dat mijn kennismaking met U.S. Girls haar 5e album was ‘Half Free’ (toegegeven, het was de doorbraak, dus niet heel raar qua kennismaking), en dat dat… 10 jaar geleden is. Nu is dat concept van tijd iets wat ik beter in de gaten zou kunnen houden, maar dat er nog meer albums te ontdekken zijn, dat is winst.

Meer winst is dat Meg Remy dit 10-jarig jubileum viert met nieuwe muziek. En wel met een muzikaal expiriment: het geen waarmee ze expirmenteerde 10 jaar geleden en nu – het nieuwe album is ‘Scratch It’ (2025). Zelfde liedje van een andere kant. En oeh, wat is het interessant en goed; loops en laagjes aan de ene kant, Nashvilleband aan de andere.

Duik de U.S. Girl catalogue in. Begin vandaag!

En morgen is gisteren:

Popwarmer: Blondshell ft. Gigi Perez – Arms

Blondshell is geen onbekende naam hier in Pinguin land. Daardoor wellicht extra verrassend dat we haar nieuwe album ‘If You Asked For A Picture’ een soort van lijken te hebben gemist. Geen zorgen! In deze tijden van left on the cutting floor overblijfselen en deluxe uitvoeringen, krijgen we een dubbele bonus.

Op dat album staat Arms. Top. Maar nu, nu heeft Sabrina Mae Teitelbaum er iemand bij geroepen: Gigi Perez. En boi! Dat doet goed. Blondshell schiet iedere keer raak met een samenwerking, eerder met Bully. En weet je, Blondshell en Gigi samen, het is als de cable knit trui die je nu graag aantrekt. Het wandelen met lekkere laarzen aan door de gevallen bladeren.

Pop mag swingen, sprankelen, maar het mag ook zeker verwarmen en uitnodigen. Deze deluxe Arms is een mooi visitekaartje om toch dat album eens goed in te duiken, deluxe of niet.

Popwarmer: Say She She – Disco Life

Het nieuwe album van Say She She is uit: ‘Cut & Rewind‘. Dit betekent dat je je dagen kan vullen met luscious beats en grooves. Wat goed doet in deze tijden.

Say She She kan je veel leuke benamingen geven zoals discodelic funk trio, funky disco pop en punk-chic discodelic funk. Doe ermee wat je wil, wat het wel zegt is dat het warm is en glittert, maar ook genoeg punch heeft om een statement te maken. Zeker op de track Disco Life.

Het is wild om te zeggen dat er een muziek-verbrandingsevenement heeft plaatsgevonden, ooit. Maar ey, soms is het nu eenmaal zo. Disco werd gehaat, wat al een raar concept is. Iets niet leuk vinden is uitstekend, niets is voor iedereen. Maar als je dan als rock DJ die kwoad is een haatactie opzet omdat disco je baan heeft doen verdwijnen… Oef. Disco Demolition Night, lees het maar eens!

Luister beter naar Disco Life, voor een hertelling, de betere discozaken. Want dat is wat muziek, welk genre dan ook doet: vrijheid, verbondenheid, een escape. En laat het dan doen door Say She She, sprankelend en kont schoppend.