Bombay Bicycle Club – Eat Sleep Wake (Nothing But You)

Bombay Bicycle Club lastte drie jaar geleden een pauze in. Muzikaal was de rek er uit en op persoonlijk vlak boterde het wat minder tussen de heren.

Liever dan voortmodderen hingen ze de gitaren in de wilgen. Het had het einde kunnen zijn van een van de betere bands van de laatste tien jaar, maar het bloed kruipt enz. Bij elkaar is de band vijf jaar uit de running geweest. In Tool termen is dat niks.

De cynicus in ons zegt dat de Bombay’s weer bij elkaar zijn omdat de soloprojecten van zanger Jack Steadman en bassist Ed Nash niet echt van de grond zijn gekomen. De romanticus in ons zegt dat de bandleden hebben ontdekt dat ze samen sterker zijn dan solo, de magie van een band hebben (her)ontdekt.

Het door een bas voortgestuwde Eat Sleep Wake (Nothing But You) is een sterk openingssalvo voor het tweede leven van de poprockers uit Londen. Herkenbaar als het werk van de band die ons trakteerde op blijvertjes als Always Like This, Shuffle en Luna, maar voldoende anders om van progressie te kunnen spreken. Album 5 volgt begin volgend jaar.

Trentemøller – Try A Little ft. Jenny Lee

De nieuwe single ‘Try A Little’ van Trentemoller heeft vocals van Jenny Lee van Warpaint. In de video gemaakt door experimenteel filmmaker en met een Emmy genomineerde animator Thomas McMahan danst de schaduw van Jennyv Lee. Dit is de laatste single voor de release van het nieuwe album ‘Obverse’  op 26/9 van de Deense elektronische artiest.

Black Belt Eagle Scout – Run It to Ya

Black Belt Eagle Scout is het alter ego van Katherine Paul, een Native-American die is opgegroeid in de relatieve isolatie van het reservaat van de Swinomish Indianen in de staat Washington.

Katherine leerde zichzelf gitaarspelen met hulp van videobanden van Nirvana en Hole. Die invloeden hoor je terug in haar muziek en hoewel minder duidelijk klinkt ook de rijke muziektraditie van haar voorouders door in haar songs over liefde, verlies en het lot en leed van de oorspronkelijke bewoners van Amerika.

White Reaper – 1F

Met een naam als White Reaper verwacht je misschien zwaardere waar dan 1F, een nummer waarop men weliswaar niet zuinig is met gitaren, maar dat aan de poppy kant van de rock blijft. Je hoort White Reaper al op Pinguin Indie met de song Might Be Right.

De juiste benaming is powerpop, een genre dat verder gaat waar The Beatles in 1965 ophielden. De gouden eeuw van powerpop ligt in de tweede helft van de jaren zeventig, de tijd van bands als Cheap Trick, The DB’s en The Dwight Twilley Band, die melodieuze rocksongs brachten met de glans van glam en de energie van new wave.

Aan die bands doet 1F van White Reaper dan ook sterk denken. De band komt uit Louisville, Kentucky en is bezig met de voorbereidingen van album drie. De eerste voor een major label. Er schijnt een powerpop revival in de lucht te hangen.

Mark Lanegan Band – Night Flight to Kabul

Mark Lanegan  is een muzikale veelpleger. Het aantal albums waarvoor hij direct aansprakelijk is nadert de twintig en de hoeveelheid platen van anderen waarop zijn krassende stem te horen is misschien wel het dubbele.

Gelukkig staat de naam Mark Lanegan voor kwaliteit, en veelzijdigheid. Er is vrijwel geen genre waaraan hij zich niet heeft gewaagd. Naast zo’n beetje alle soorten rock heeft de voormalige voorman van de legendarische grunge band  Screaming Trees country gezongen en gospel en op uitnodiging van de man van U.N.K.L.E. zelfs triphop! 

Night Flike to Kabul is afkomstig van een nieuw album van de Mark Lanegan band, maar dat zal niet eerder verschijnen dan half oktober.

LIVEDATUM: 7 november, Melkweg Max, Amsterdam.

Poppy – Concrete

Elke ochtend om acht uur is het tijd voor een verse Clip van de Dag. Met vandaag Concrete van Poppy. Nouja Poppy, dit keer zelfs wat metal. In het verlengde van Babymetal en Bring Me The Horizon maakt Poppy nu barbiemetal. Ze is een fenomeen op internet en kan zo als surpriseact mee in een show van Rammstein.

Iggy Pop – James Bond

Op 6 september komt het nieuwe album van Iggy Pop uit: Free. Free is de opvolger van succesplaat Post Pop Depression uit 2016, maar heeft vrijwel niets gemeen met zijn voorganger, of met een ander Iggy Pop album.

Iggy Pop en muzikanten Leron Thomas en Noveller creëerden een somber en beschouwend stuk. Iggy Pop:  “This is an album in which other artists speak for me, but I lend my voice… By the end of the tours following Post Pop Depression, I felt sure that I had rid myself of the problem of chronic insecurity that had dogged my life and career for too long. But I also felt drained. And I felt like I wanted to put on shades, turn my back, and walk away. I wanted to be free. I know that’s an illusion, and that freedom is only something you feel, but I have lived my life thus far in the belief that that feeling is all that is worth pursuing; all that you need – not happiness or love necessarily, but the feeling of being free. So this album just kind of happened to me, and I let it happen.”

James Bond is een spannend nummer met halverwege blazers! Lijkt wel een open sollicitatie van Iggy om de volgende James Bond-soundtrack te verzorgen.

Free track listing: 1. Free
2. Loves Missing
3. Sonali
4. James Bond
5. Dirty Sanchez
6. Glow In The Dark
7. Page
8. We Are The People
9. Do Not Go Gentle Into That Good Night
10. The Dawn

Pumarosa – Fall Apart

Pumarosa is back! Twee jaar na het debuutalbum The Witch, met daarop de grote Pinguinhits Honey, Dragonfly en het epische Priestess. Fall Apart is weer een bijzonder meesterwerk van het vijftal uit Londen. Veel elektro en postpunk invloeden met aandacht voor sfeer en tempowisselingen. Op 3/4 zit een enorme eruptie en ook de dreigende stem van Isabel Munoz-Newsome mag niet onbenoemd blijven. We want more. Nog even wachten, want het nieuwe album Devastation verschijnt 1 november.

Amber Run – Neon Circus

Onlangs kondigde de Engelse indierock band Amber Run hun nieuwe album Philophobia aan. Deze derde langspeler verschijnt op 27 september.

De bekendmaking van Philophobia ging samen met de release van hun tweede track Neon Circus. Het is een intense rockplaat die heerlijk uit te speakers knalt en die vervolgens op een typische Amber Run manier wordt afgebouwd.

Over Neon Nircus zegt frontman Joe Keough: “Neon Circus is a song about getting the fuck off your phone. Nothing meaningful happens with your head titled downwards towards your black mirror. It’s  a song that is a call to action to be there with us.”

Live: 19 september, Melkweg (Amsterdam)