Blossoms – Your Girlfriend

Elke ochtend om acht uur is het tijd voor een verse Clip van de Dag.

De Britpopband Blossoms heeft twee nieuwe singles uit. Torn Up en A-kant Your Girlfriend. Opvallend aangezien de groep uit de regio Manchester vorig jaar nog hun tweede album met succes heeft uitgebracht. De nieuwe single is een catchy popsong zoals we van Blossoms mogen verwachten.

Sharon Van Etten – No One’s Easy To Love

Het is onmogelijk meer bezigheden in iets meer dan een jaar te proppen dan Sharon Van Etten heeft geprobeerd. In 2017 ging ze samenwonen met de drummer uit haar tourband, beviel ze op 35-jarige leeftijd van haar eerste kind, een zoontje, maar ze onderbrak haar studie psychologie nauwelijks, speelde in tv-series als The OA en de theaterversie van David Lynch’s chef d’oeuvre Twin Peaks, en leverde de soundtrack af voor de film Strange Weather, regie Katherine Dieckmann.

Tekst Popmagazine Heaven | John Oomkes

Sharon Van Etten

Remind Me Tomorrow is tussen al die inspannende en tijdrovende bedrijven door opgenomen. Als het resultaat van een ongewenste mentale uitloop van de zwangerschap, die ook nog even haar leven in de war kwam schoppen. De foto van een chaotische kinderkamer op de cover zegt alles. De moeder gaat bijna verloren tussen de rotzooi die het resultaat is van de roze wolk na een bevalling.

Onder productionele begeleiding van John Congleton (onder meer St. Vincent) vertaalt Sharon Van Etten haar prille geluk in een getourmenteerde afrekening met alles wat een gezegend bestaan klaarblijkelijk eerder in de weg heeft gestaan. ,,Toen deze songs zich aan me opdrongen, begon ik ze vorm te geven met behulp van keyboards en synthesizers. Bewust heel anders dan op Are We There?, mijn vorige album. Daar drukte ik me nog uit in de enige ‘taal’ die ik tot dan toe machtig was, namelijk die van de instrumentatie van een doorsnee band. Dat voldeed dit keer niet. Ik voelde me beperkt, was klaar voor iets anders.”

John Congleton onderwierp haar aan een spervuur van vragen, voordat hij de samenwerking wilde aangaan. “’Wat zijn je gevoelens? Wat zijn nu je invloeden?’ ‘Wat probeer je te zeggen?’ De demo’s die ik thuis had gemaakt bestonden uit meditatieve dronegeluiden en duistere beats. Het materiaal was ongelofelijk donker van toon en karakter, maar dat geluid wilde ik juist omhelzen, me eigen maken. Ik luisterde op dat moment naar Suicide, Portishead en Nick Cave’s album Skeleton Tree. De steekwoorden voor mij waren ‘confronterend’ en ‘eerlijk’.”

“Het levert songs op die confronterend zijn om te zingen, maar ik wist vanaf het begin dat ik dit materiaal in zijn ruwe vorm wil laten horen. Ik wil de luisteraar continu onderdompelen. Dit zijn mijn songs, mijn teksten, mijn leven. Ik had alle teksten volledig uitgeschreven voordat we de studio indoken. Ik liet John in totaal veertig songs in demovorm horen en hem zijn keuze maken om te zien waarom hij welke stukken zou kiezen. Ik had drie setjes van songs gemaakt, mapje A, mapje B, mapje C. In A zaten mijn favorieten, in B de ‘gaat wel’-selectie, in C songs die voor mij golden als wild cards. John koos de meeste songs die op het album zijn gekomen uit de A-selectie.”

Fontaines D.C. – Sha Sha Sha

Fontaines D.C. – Dogrel (Partisan Records/PIAS)

We waren er wel weer even aan toe, zo’n echt lekkere postpunkplaat, barstensvol goeie liedjes. En kijk nu eens: daar hebben we Fontaines D.C. uit Dublin. Jonge gasten, hongerig en het rockhart op de juiste plaats.

Dogrel is een plaat waarop we een staalkaart uit de Britse pophistorie voorbij horen komen. Wie de oren goed spitst hoort dat. We herkennen bands die nog altijd muziek maken, zoals Maxïmo Park, maar ook The Clash. Superauthentiek klinkt Fontaines D.C. niet en toch hebben ze een eigen geluid. Dat staat zeker niet los van de stem van Grian Chatten, met zijn heerlijk onvervalste Ierse tongval. “I think there’s an authenticity to what we do, and people have been starved of authenticity for too long“, loopt Chatten over van het zelfvertrouwen. Hij gelooft in het product dat hij met zijn bandmaten maakt en dat hoor je terug.

We hebben hier te maken met een verdomd zelfverzekerd vijftal, dat elf liedjes op plaat heeft gezet die er bijna allemaal toe doen. Met teksten bovendien vaak uit het hart gegrepen. Vaak net zo pittig en rauw als de muziek. Neem die heerlijk aanstekelijke opener Big:

Dublin in the rain is mine
A pregnant city with a catholic mind
Starch those sheets for the birdhouse jail
All mescalined when the past is stale, pale
Dublin in the rain is mine
A pregnant city with a catholic mind
Slick little boy with a mind of Ritz
Pulling that thread for the next big fix, this  

My childhood was small
My childhood was small
But I’m gonna be big
But I’m gonna be big

Zelfvertrouwen, bravoure, je kunt het ze niet ontzeggen. Jeugdjaren in de anonimiteit, het stelde niet veel voor, maar nu worden ze groot, zeggen ze. Fontaines D.C. heeft met Dogrel een van de prettigste gitaaralbums gemaakt die we de laatste tijd gehoord hebben. Een plaat die uitpuilt van de onbeschroomdheid, zonder ook maar een moment arrogant te klinken. Dat is knap. Ierland is een prachtband rijker. Omarm ze. Net zoals ze jou doen. Pieter Visscher

King Gizzard & The Lizard Wizard – Organ Farmer

Het Australische King Gizzard blijft nonstop muziek uitbrengen. In augustus verschijnt het nieuwe album Infest the Rats’ Nest en dat is een….. trashmetal plaat!

Het eerste voorproefje heet Organ Farmer en is niet 5 minuut+ zoals je van The Lizard Wizards gewend bent, maar een rete stevige track van 2 minuut 47. LEKKER!

Editors – Frankenstein

Elke ochtend om acht uur is het tijd voor een verse Clip van de Dag. Editors staat binnenkort op de festivals, dus tijd voor een nieuwe single dacht de Britse band. En dat terwijl Editors nog maar net The Blanck Mass Sessions heeft uitgebracht waarvan we Barricades draaien. De nieuwste single Frankenstein moet nog even wennen en krijgt nog geen goede recensies. Wat vind jij van de nieuwe single?

LIVEDATUM 05/07 Down The Rabbit Hole, Beuningen

Mattiel – Food For Thought

Je kunt er een punt van maken dat Mattiel eigenlijk niet zo goed kan zingen, maar dan mis je de pointe. De onvast aandoende stem van de zangeres is onderdeel van de onbespoten, naturel sound die zij en haar band nastreven, een mix van sixties garage en fifties r&b. Los daarvan Neil en Bob hebben allang geleden bewezen dat je niet goed hoeft te kunnen zingen en toch een goede zanger kan zijn.

Food For Thought komt van een tweede album van Mattiel uit Atlanta, Georgia, dat Satis Factory heet en op 14 juni uitkwam.

LIVEDATA: 17 juli Paradiso, Amsterdam. 18 juli Valkhof Festival, Nijmegen. 19 juli Welcome To The Village, Leeuwarden.

Dope Lemon – Salt & Pepper

Familieacts zijn berucht vanwege hun interne strubbelingen. Of Angus en Julia Stone -broer en zus- gebrouilleerd zijn hebben ze geheim weten te houden, maar feit is dat Angus alweer een tijdje solo actief is onder de naam Dope Lemon.

De site van het duo vermeldt nog wel twee optredens, één thuis in Australië en één in buurland Nieuw Zeeland, maar dat zouden contractuele verplichtingen kunnen zijn. Alle respect voor Angus met Julia, maar wat broederlief in zijn uppie uitvreet zouden we niet graag willen missen. Nieuwe single Salt&Pepper is het muzikale equivalent van een warm bad. Als het technisch -biologisch mogelijk was geweest voor JJ Cale en Beck om een baby te produceren, dan had het kindeke vast geklonken als Dope Lemon.

LIVEDATA

14 september Melkweg, Amsterdam

15 september Doornroosje, Nijmegen.

De Staat komt met nieuwe single en videoclip

De Staat heeft een nieuwe single uit genaamd: “Tie Me Down”. Het nummer is geschreven in samenwerking met LUWTEN. Achter de naam LUWTEN gaat de Nederlandse singer-songwriter Tessa Douwstra schuil.

De Staat heeft ook een videoclip bij het nummer gelanceerd waarin Torre en Tessa de hoofdrollen vertolken. Torre over de clip: “Tie Me Down gaat over verliefd worden en de angst om je vrijheid te verliezen. In de clip zie je liefde en aantrekkingskracht letterlijk als twee natuurelementen die ons naar elkaar duwen. De vlaggen staan symbool voor vrijheid en geven ons eigen territorium aan in een zwart witte wereld.”  De videoclip is geregisseerd door de prijswinnende regisseur Ruben Van Leer.

De single is afkomstig het nieuwe album ‘Bubble Gum’ dat op 18 januari van dit jaar verscheen. ‘Bubble Gum’ gaat over het moderne leven in de bubbel: leven in een eigen realiteit, met eigen waarheden, afgeschermd van andere ideeën.

De Staat is deze zomer te zien op o.a. op Down The Rabbit Hole en Zwarte Cross. Dit najaar doet de band een tour langs grote popzalen in Nederland. Voor meer informatie en tickets klik hier.