Category: Album van de week

The Brandos – Los Brandos (Blue Rose)

Er zijn maar weinig bands die het zich kunnen permitteren om er zo lang tussenuit te gaan als The Brandos. Ruim tien jaar hebben de fans moeten wachten op nieuwe wapenfeiten van het, dikwijls wisselende gezelschap rondom frontman/zanger/gitarist en componist Dave Kincaid. Juridisch getrouwtrek bleek de voornaamste oorzaak van deze zware bevalling.

Nu is er dan eindelijk Los Brandos, het zevende album in het dertigjarige bestaan van de New Yorkse band die ooit zo enorm veelbelovend debuteerde met Honor Among Thieves in 1987. Een tijdperk waarin muziek nog op zeer primitieve wijze ‘aan de man werd gebracht’, een tijdperk waar livemuziek letterlijk en figuurlijk een podium kreeg op de radio in programma’s als Vara’s 2 Meter De Lucht In, vooral bekend vanwege de roemruchte 2 Meter Sessies, VPRO’s Villa 65, Countdown Café met het legendarische koppel Kees Baars en Alfred ‘Big Al’ Lagarde en het door Marc Stakenburg zo enthousiast gepresenteerde KRO’s Leidsekade Live!. Vooral in laatstgenoemde waren The Brandos graag geziene gasten en heel even dreigde dankzij regelmatige airplay op Radio 3 The Solution zelfs een bescheiden hitje te worden.

Kincaid zal nog regelmatig terugdenken aan die periode en zich afvragen waar en waarom het eigenlijk is misgegaan. Omvangrijke tournees in zowel Amerika als Europa als support-act van INXS, Georgia Satellites en The Cars, zelfstandig succesvol in clubs van bescheiden omvang, geliefd bij publiek en pers… Het zullen ook wel de torenhoge verwachtingen zijn geweest die een rol speelden na de sterke eerste twee albums en de daarmee samenhangende financiële zaken. Regelmatig zullen belanghebbenden uit de muziekbusiness het Ierse bloed van de New Yorker hebben doen laten koken. En dat het politieke klimaat onder aanvoering van Trump de laatste tijd zijn Mexicaanse vrienden en familie allesbehalve gunstig gestemd is zal de gemoederen zeker ook hebben bezig gehouden. Dit alles bij elkaar heeft wellicht onbewust meegeholpen aan een versnelling van het afrondingsproces en de uiteindelijke totstandkoming van Los Brandos waarvoor Kincaid zijn collega’s uit een van de eerste Brandos-bezettingen bij elkaar heeft geroepen in de studio.

Maar liefst vijf van de in totaal tien nieuwe tracks zijn Spaanstalig. Het romantische avontuur waarbij een jonge knul zijn liefje meeneemt en met haar naar Mexico vlucht, is vervangen door Coyotes die tegen betaling wanhopige Mexicanen over de grens proberen te krijgen. Señor Coyote is gebaseerd op waargebeurde verhalen uit de Mexicaanse gemeenschap. Met het lyrische gitaarwerk en de rauwe kenmerkende vocalen die nog altijd vergelijkingen oproepen met John Fogerty, weten The Brandos nog altijd indruk te maken. Diezelfde ingrediënten vormen de fundering van het stevige Querer A Los Niños waarin nog eens wordt benadrukt dat we de kinderen, waar ook ter wereld, moeten liefhebben. Aan overtuiging is op Los Brandos geen gebrek en op half werk hebben wij ze nog nooit kunnen betrappen. Voor Jacinto Chiclana is gebruik gemaakt van door Astor Piazzolla geschreven muziek en is zelfs vocale assistentie verleend door de Colombiaanse Marta Gómez, een zangeres die bekendstaat als meest indringende vertolkster van het Spaanse lied. Wie na beluistering van de semi-akoestische folkrock op Woodstock Guitar en What Kind Of A World had gedacht dat al het kruid verschoten was, ze zijn tenslotte al rond de zestig, komt bedrogen uit. Op de wilde punkpolka van A Todo Dar bewijzen The Brandos met vurige Tex-Mex nog altijd springlevend te zijn en zonder enige twijfel ook nog steeds het livepubliek in vervoering te kunnen brengen. Tekst Jeroen Bakker