Twee jaar heeft Cosmo Sheldrake’s The Moss Song liggen sudderen, nu is blijkbaar de tijd rijp want de song is aan het boomen. Het debuut van de 25 jarige multi-instrumentalist uit Londen is en blijft een raar plaatje, een vrolijk deuntje nogal nasaal gezongen en gearrangeerd met banjo’s, piccolo’s en iets dat verdacht veel op een neusfluit lijkt. Zelden heeft Noord Europa zo’n zonnig plaatje voortgebracht. Als The Moss en alle latere releases iets duidelijk maakt, is dat Cosmo geen doorsnee artiest is. Platen maken is maar één van zijn activiteiten. Zijn kachel gloeit voornamelijk van zijn werk als componist van muziek voor film en toneel. Ook organiseert hij muzikale middagen voor kids in ziekenhuizen. Dat laatste biedt wel een clou. De muziek van Cosmo Sheldrake heeft iets kinderlijks/ontwapenends. Zijn muziek heeft een soort naïviteit die doet denken aan de schilderijen van Henri Rousseau. Dat The Moss Song opnieuw is uitgegeven komt door ‘popular demand’, maar ook omdat er eindelijk een heel album van Cosmo Sheldrake aan zit te komen. Hopelijk komt hij hier ook spelen, een kindvriendelijk festival als Into The Great Wide Open zou geknipt voor hem zijn. En voor ons.
