Taal is zeg maar het ding van Courtney Barnett. Eind 2012 verscheen ze plots op onze radar met het History Eraser, een volstrekt unieke track met een enorme lap tekst die ze brengt in een stijl die ergens tussen rap en zingen inhangt. Patti Smith lijkt een bron van inspiratie en misschien ook wel haar voornaamgenote Courtney “Hole” Love. Die praat-zing stijl is Courtney’s handelsmerk, haar unique selling point. Er is niemand die zo klinkt als miss Barnett. Ook de aanstekelijk opvolger van History Eraser, Avant Gardener klinkt als een soort slam poetry met gitaarbegeleiding. Courtney komt van down under, ze woont in Melbourne waar ze sinds 2006 de podia onveilig maakt. Ze begon als gitarist in een grunge band, ging daarna zingen in een psychedelisch getinte country band (met Brent DeBoer van Dandy Warhols) om in 2012 solo te gaan. In dat jaar ook begint ze haar eigen label, Milk Records. De eerste release is History Eraser. Dat had een toevalstreffer kunnen zijn, ware het niet dat de opvolger Avant Gardener er bij het indie-volk ook inging als jenever in een ouderling. Toen was het wel duidelijk; Courtney Barnett is een artiest met een lange adem. En nu is er het supersterke Pedestrian At Best. De teksten van Courtney zijn vrij geniaal en een belangrijke reden dat ze in Engelstalige landen zo goed valt. Maar ook al versta je geen woord Engels dan nog is het niet moeilijk om haar talent en de drive te herkennen. In maart volgt een volledig album. We nemen aan dat de festivals alles in het werk stellen om Courtney hier heen te halen.
