Fenne Tily scoort haar tweede IJsbreker dit jaar. Niet omdat de eerste nou zo’n succes was, maar juist omdat het een flop was.
Fenne is een bijzonder talent, dat naar onze verwachting wel eens hele hoge ogen zou kunnen gaan gooien. Blijkbaar was Alapathy niet het goede vehikel om die boodschap over te brengen. Hopelijk is Solipsism dat wel. Inderdaad miss Lily houdt van moeilijke woorden. Solipsisme is de filosofie die leert dat het enige waar een mens zeker van kan zijn, zijn eigen bewustzijn is. ‘Ik denk dus ik besta’ is een uitspraak van de bekendste solipsistische filosoof René Descartes.
Solipsism gaat over het berusten in ongemakkelijke situaties. Allles went en iets voelen is beter dan niks voelen. Dat is de moraal van Fenne’s verhaal. Het nummer had ook Stoïcisme kunnen heten lijkt het. Maar voordat we ons verliezen in filosofische beschouwingen. Het is niet vanwege haar tekstuele vernuft of levensbeschouwelijke advies dat we Fenne Lily zo warm aanbevelen, maar vanwege haar muzikale merites.
Fenne Lily is 23 jarig hippie-kind uit Bristol. Deel van haar culturele erfenis was de platenverzameling van haar moeder. Daarin zaten albums van T Rex, en The Velvet Underground. Zelf ontdekte ze PJ Harvey, Nick Drake en Joni Mitchell. Fenne was 15 toen ze voor het eerst een podium beklom. In 2018 bracht ze haar eerste langspeler uit. Half september verschijnt haar tweede.
Op BREACH herken je slechts met moeite het verlegen folkzangeresje van weleer. Fenne heeft ingeplugd en er is nu balans tussen tekst en muziek. Een uitbundige rockchick zien we Fenne niet snel worden, maar ze trekt nu wel de aandacht. En houdt die vast.
“Ik rock dus ik besta”, lijkt haar nieuwe motto.