De stelling van vandaag, we hebben meer artiesten nodig als Beth Ditto. Het popidool anno 2017 is een nogal saai. Neem Ed Sheeran, het zal een schat van een jongen zijn, lief voor zijn moeder en voor zijn cavia. Hij is ook zeker niet gespeend van talent, maar ziet er uit als een krantenjongen en niet als een rockgod. Ook zijn muziek, hoe mooi gemaakt ook is beleefd, seks -en risicoloos.
Nee dan Beth Ditto, misschien wel de meest flamboyante, exhibitionistische artiest sinds Freddy Mercury. Goed dus dat ze terug is, we kunnen wel een beetje leven in de brouwerij gebruiken. We leerden Beth Ditto kennen als het volslanke en actief lesbische boegbeeld van The Gossip. In 2011 bracht ze een eerste EP uit onder eigen naam, maar haar vertrek uit The Gossip werd pas vorig jaar bekend gemaakt. Zowel latere Gossip-tracks als haar debuut EP gaven aan dat Beth zich richting dance ontwikkelde.
Op Fire is daar niets van terug te horen. Het officiële startpunt van haar solocarrière is rete retro, een rocksong met een bluesbodem, waarin keyboards worden overschaduwd door zware gitaren en fysieke drums. Het zal door de titel komen, maar soms doet Beth’s Fire wel aan het gelijknamige nummer van The Boss denken (maar dan de versie van The Pointer Sisters). Op 16 juni komt miss Ditto met haar eerste album, Fake Sugar is de raadselachtige titel. Op dit moment doet Beth een aantal try-outs o.a. in Londen en Parijs ter voorbereiding van een zomertour. Nederlandse data zijn nog niet bekend, wel dat Beth en band op 29 juni Rock Werchter met een concert zullen vereren.