Khruangbin & Vieux Farka Toure – Ali (Dead Oceans)
Laten we het een van de muzikaalste albums die de laatste tijd zijn verschenen noemen. Hoewel, dat is gekkigheid natuurlijk. Want er zijn zoveel meer bijzonder muzikale platen verschenen de laatste tijd. Maar tóch.
Want Ali, van Khruangbin & Vieux Farka Touré is een heerlijk muzikaal album geworden. Niet in de laatste plaats door de aanwezigheid van Malinees Vieux Farka Touré, afkomstig uit het West-Afrikaanse land waar verschillende islamitische en nationalistische rebellengroeperingen elkaar al jaren de tent uit vechten. Het tuig zou eens naar het hartverwarmende Ali van Khruangbin & Vieux Farka Touré moeten luisteren, om tot inkeer te komen. Om te kalmeren. Even lekker zen. Waar zijn we nou mee bezig? Die vraag zou het tuig zichzelf moeten stellen.
Want och, wat is het contrast toch groot tussen het krapuul en het imponerende spel van de Texaanse band Khruangbin en Vieux Farka Touré. Met Ali wordt een eerbetoon gebracht aan Ali Farka Touré, Vieux’ vader, die bekendstaat als de John Lee Hooker van de Sahara. Het gitaarspel van zijn zoon, die de nóg mooiere bijnaam Jimi Hendrix van de Sahara heeft, doet er nauwelijks voor onder. Qua klasse houden ze zelfs gelijke tred.
Op Ali vinden dub en funk elkaar en is de blues bovendien een voornaam ingrediënt. Tel daar een vleugje hiphop en een snuf reggae bij op en je weet ongeveer in welke hoek je het moet zoeken.
Vieux Farka Touré zingt in een traditionele taal, maar je hebt geen kennis van de teksten nodig om je in vervoering te laten brengen door de synthese tussen tekst/zang en muziek. Verwacht louter schoonheid en laaf je zo’n 37 minuten lang aan alle pracht die oorlogstuig in moordend tempo de mond zou moeten snoeren. Pieter Visscher