Leftfield – This Is What We Do (Virgin)
Jawel. Leftfield is de Britse danceact die in 1988 is ontstaan en pas vier studioalbums heeft afgeleverd. In dat jaar won PSV de Champions League (avant la lettre) en werd Nederland Europees kampioen. Deze vierde worp, This Is What We Do, is een nieuw meesterwerk. Dan is het hoge woord er maar alvast uit.
De plaat bruist van het optimisme, ondanks het feit dat ie tot stand is gekomen in een periode van pandemische ellende, een echtscheiding en heel veel fysiek ongemak (kanker) bij kloppend hart van Leftfield, Neil Barnes. Die sinds 2010 solo verder is gegaan nadat Paul Daley aangaf wat anders te willen doen. Heeft het geluid daaronder geleden. Nee, integendeel. Want voorganger Alternative Light Source (2015) is nog immer ronduit episch te noemen. De song Universal Everything behoort zelfs tot het beste wat ooit op plaat is gezet in de dancewereld. Dat niveau wordt vaker aangetikt op het album. Allemaal aan het brein van Neil Barnes ontsproten dus, toen nog solitair.
Inmiddels is allengs weer een duo ontstaan, met de komst van Adam Wren. Een stuk gezelliger ook. Daley en Wren kennen elkaar al sinds ’95 en beiden zijn hoorbaar complementair aan elkander. Op een plaat zonder missers. Maar met bijvoorbeeld Grian Chatten van Fontaines DC. In een van de prijsnummers Full Way Round, met beukende synths, indringende baslijnen en Prodigy-achtige pompende beats wordt een vloervuller neergezet die zijn weerga niet kent. Iets om reeds reikhalzend naar uit te kijken met de komende festivalzomer voor de boeg. Want reken er maar op dat Leftfield de weides wereldwijd volledig plat gaat spelen.
Het pulserende geluid van Leftfield, waarin techno-elementen een pregnante duit in het zakje doen, heeft nog zó veel zeggings- en aantrekkingskracht dat we kunnen vertellen dat Leftfield de koning is die nog immer de troon bestijgt in de wereld van de dance. This Is What We Do heeft een urgentie waarop we alleen maar konden hopen en wanneer je dan op je wenken bediend wordt door Barnes (62) ben je bereid het universum op je blote knieën te bedanken. ‘This Is What We Do has been quite a journey’, vertelt Barnes in de liner notes in het cd-boekje. Hij is open en genereus wat het bedanken van Adam Wren betreft. This Is What We Do is een meesterwerk. Is dat uiteindelijk toch nog twee keer gezegd. Wat een levenslust! Pieter Visscher