Een groot verschil tussen songs uit de sixties en songs van nu is de lengte. In de jaren zestig waren de liedjes zelden langer dan twee en halve minuut. In de jaren zeventig werden de nummers al langer en dat zijn ze sindsdien gebleven. Ook een band als Oasis die de sixties recycleden als een malle kwamen regelmatig boven de vier minuten uit. Lucas Hamming die op zijn beurt weer de Britpop als uitgangspunt neemt, heeft veel stijlvormen overgenomen, maar is wat speeltijd betreft weer terug naar af. Op zijn EP, The Perv in Perfection staat maar een nummer dat langer is dan 3 minuten. De rest blijft daar lekker onder. Dat heeft als gevolg dat de songs niet snel vervelen, de compactheid komt ze ten goede en heeft het effect dat je ze nog een keer wilt horen en nog een keer. En dat is de essentie van een hit. Single 3 van EP 1 van Jonge hond Hamming is met zijn 2.45 weer heerlijk kort en bondig en goed bestand tegen veelvuldige blootstelling aan liefhebbers van op Britse leest geschoeide gitaarmuziek.
