Gaat dit hem worden? Wordt Sorry de dikverdiende doorbraak van Meg Myers? Zou zo maar kunnen. Sorry laat Meg horen zoals we haar kennen, gedreven, bevlogen, urgent. Muzikaal maakt Meg geen grote stappen, Sorry is een logisch vervolg op Desire en Go, maar beslist geen herhaling van zetten. Meg zingt weer alsof haar leven er van af hangt. Je hoort dat muziek meer voor haar betekent dan een mogelijke manier van geld verdienen. We zouden hier een psychologische verhandeling kunnen houden over de rol van muziek in het verwerkingsproces van Meg’s zwaar christelijke jeugd (ze komt uit een Jehova gezin), de ontdekking van haar seksualiteit en haar verlatingsangst, maar dat zullen we over laten aan professionals. Wij houden ons bij onze leest en hopen dat Meg met Sorry net zo beroemd wordt als de dames die haar voorgingen en hebben geïnspireerd Sinead en Alanis. Het zou terecht zijn.
