Mormor is de nom du disque van Seth Nyquist, een ingezetene van Toronto Canada, die zich niet voor één muzikaal gat laat vangen. Eclectisch heet dat.
Seth’s ouders hadden gehoopt op een wetenschappelijke loopbaan voor hun zoon, zijn moeder doceert Engels aan de universiteit, maar het bloed stroomt enzovoorts. Het zal waarschijnlijk niet lang meer duren voordat pa en ma Nyquest zullen moeten toegeven dat hun zoon er niet onverstandig aan heeft gedaan om voor het muziekpad te kiezen. Tenzij zijn managers die ook Adele en Rick Rubin onder hun hoede hebben zich vergissen natuurlijk.
Mormor onderscheidt zich met hoogwaardige songs, die zich dus moeilijk laten rubriceren. Outside bijvoorbeeld is wat duistere 80’s aandoende track gebouwd rond een akoestische gitaar en aangekleed met ruimtelijke synthesizers. Centraal staat de zang van Mormor, die hier klinkt als een poppy Thom Yorke.
Helaas komt dit bericht een beetje al mosterd na de maaltijd, want vorige week was Mormor in het land voor een optreden in de kleine zaal van Paradiso. Reken er op dat zijn volgende bezoek aan ons land niet onopgemerkt voorbij zal gaan.