Morrissey – Low In High School (BMG)
Sinds 1988 brengt Morrissey met een zekere regelmaat soloalbums uit, nadat The Smiths een jaar eerder ophield te bestaan. Dat The Smiths het niet overdreven lang volgehouden hebben, een jaar of vijf, heeft alles te maken met diezelfde Steven Patrick Morrissey, want hij (58) is geen makkelijke jongen. Het vleesgeworden cynisme, dat wel. Wanneer je van die humor houdt, heb je een goeie aan ‘m.
Kenmerkend is de wisselvalligheid van Morrisseys albums. Kwalitatief net zo grillig als het fenomeen zelf. Low In High School is zijn elfde soloplaat en een van zijn beste bovendien. Morrissey steekt in grootse vorm. Al geldt dat niet voor alle songs op deze in Rome en St-Remy opgenomen plaat.
Laten we het vooral hebben over de verslavend goeie liedjes op Low In High School, zoals When You Open Your Legs en The Girl From Tel-Aviv Who Would’nt Kneel die net als Israel over het ‘Beloofde Land’ gaan. “The land weeps oil. What do you think all these conflicts are for?”, zingt Morrissey ontspannen in het heerlijk swingende, tegen tango aanschurkende The Girl From Tel-Aviv Who Would’nt Kneel, met dat voortreffelijke pianoriedeltje en de viool, die in de finale voor nog meer vernuft zorgt. En wat te denken van het heerlijk, vrolijk huppelende Spent The Day In Bed. Een met orgelspel geïnjecteerd zondagochtendnummer om ú tegen te zeggen. “Stop watching the news! Because the news contrives to frighten you“, zingt Mozzer.
Narratieve liedjes, zoals ook I Wish You Lonely, dat qua thematiek raakt aan The Smiths’ Unhappy Birthday, van Strangeways, Here We Come (’87).
Home Is A Question Mark, I Bury The Living en All The Young People Must Fall In Love zijn de – hoewel zéker niet slecht – wat zwakkere broeders op Low In High School, dat met negen voltreffers een cijfer scoort waarmee Morrissey zonder meer content zou zijn tijdens zijn high school-periode. Een dikke 8. Een 8+ maken we ervan. De headmaster was ook tevreden geweest. Pieter Visscher