Nouveau Vélo – Bogland (Excelsior)
Brabanders Rolf Hupkes, Bart Haverkort en Niek Leenders zijn afkomstig uit het sympathieke dorp Laarbeek en hebben met Bogland hun derde langspeler afgeleverd. Een plaat met opnieuw een hoofdrol voor de gitaar.
Hoewel er muzikaal geen sprake is van een stijlbreuk is Bogland welzeker een stap voorwaarts. Terwijl een stijlbreuk dat niet per definitie hoeft te zijn, overigens. Nummers klinken hoe dan ook wat doordachter, volwassener misschien. Een platitude waaraan je nauwelijks ontkomt in dezen. Nouveau Vélo is eindelijk waar het wil zijn. Dat gevoel bekruipt je.
Dat de band weleens wordt neergezet als het Nederlandse antwoord op R.E.M. is te kort door de bocht. De Brabanders zijn enigszins schatplichtig aan het geluid van de Amerikanen, oké, maar hebben duidelijk een eigen, herkenbare sound. Het gaat nog wat meer de postpunkkant op dan R.E.M., dat sowieso een divérser geluid had. Maar diversiteit zegt niets over kwaliteit.
Wat je vooral terughoort in het werk van Nouveau Vélo is het gegeven dat de mannen sinds 2003 al samen muziek maken en dat ze zich allengs sterker hebben ontwikkeld. Dat ze stiekem wel wat meer uit de band willen springen, hoor je ook wat duidelijker dan op de twee voorgangers en eenmaal gebeurt dat ook met het rockende Cheap Thrill. Een sound waar op een volgende plaat misschien wel op voortgeborduurd gaat worden? Wie zal het zeggen. Dat jasje past ze ook uitstekend.
Op Bogland vinden we een elftal songs (kort instrumentaaltje Flood niet meegeteld) dat redelijk snel beklijft. Luisterrijke gitaarliedjes met internationale allure. Het briljante Rolling Blackouts Coastal Fever uit Australië is ook geregeld in de buurt. Dat zegt genoeg. Pieter Visscher