Laaggeletterdheid lijkt geen probleem in de Britse postpunkscene. Kwamen veel tekstdichters tot voor kort nog weg met een een handjevol half rijmende zinnen, nu worden ze geacht om hele lappen tekst in te leveren, liefst zonder al te veel herhalingen. Panic Shack slaagt met vlag en wimpel voor het examen creatief schrijven.
In The Ick, wat je zou kunnen vertalen als de kriebels. rept frontvrouw Sarah Harvey van een potentiële levenspartner, die echter twee cruciale fouten maakt, hij schenkt eerst de melk en dan de koffie, en in de bios doet hij ssst als zij iets wil zeggen, ‘You do not sssssh me in the in the cinema’. Het zijn van die kleine dingen die het hem niet doen.
De tijdgeest dicteert dat Sarah de tekst van The Ick declameert. Op oudere singles laat ze horen ook te kunnen zingen. Die ook erg leuke en behoorlijk goede nummers met titels als ‘Who’s Got My Lighter’ en ‘Jiu Jits You’ staan samen met het vorige maand uitgekomen ‘Mannequin Man’ en het glanzend nieuwe The Ick netjes verzameld op de EP ‘Baby Shack’.