Het komt niet heel vaak voor dat we een nummer van een Nederlandse band tot IJsbreker bombarderen. Maar de debuut single van Pauw is dan ook een heel bijzonder.
Pauw is een trio uit Twente gevormd door Brian Pots (zang en gitaar), Rens Ottink (drums en percussie) en Gerben Bielderman (bas en keyboards). De band deed mee aan de PopRonde dit jaar. Sterker nog van alle deelnemende acts had Pauw de meeste boekingen. Dat zegt wel wat, want het aanbod is groot en de concurrentie moordend. Pauw maakt moderne psychedelica, verwant aan bands als Tame Impala en Temples. Met Temples onderhoudt Pauw ook een nauwe band. Ze stonden een keer in hun voorprogramma en dat klikte. Er was een tijd sprake van dat Temples de debuut EP van Pauw zou produceren, maar door het plotseling succes van de Britten is het daar niet van gekomen. Had ook niet gehoeven, want de debuut EP klinkt als de spreekwoordelijke klok. Shambhala, openingsnummer cq eerste single begin met een sitar (in de popmuziek geïntroduceerd door George Harrison). Dat is toepasselijk, want Shambhala was een mythisch koninkrijk, dat ergens in het noorden van India zou hebben gelegen. Inderdaad het zijn hippies, die jongens van Pauw, maar aardige hippies. (Er is nog geen clip.)
