We werden via twitter geattendeerd op het bestaan van Rolling Blackouts Coastal Fever. Journalist en trouwe luisteraar Jan Eikelboom schreef dat wij als liefhebbers van Australische acts als King Gizard en Courtney Barnett ook eens moesten luisteren naar Rolling Blackouts Coastal Fever uit Melbourne. Het bleek een gouden tip, want French Press van Rolling Blackouts Coastal Fever is simpelweg een van de beste rocktracks van het nog prille jaar; ruim vijf minuten lang duurt het nummer, meer dan de helft van de speeltijd is gevuld met geïnspireerde gitaarsolo’s. French Press is het prijsnummer van de 2e EP c.q. mini-album van de tegenvoetse rockers. De band met de lange naam bestaat uit een ritme sectie en drie gitaristen, iedereen zingt. RBCF maakt muziek in een traditie die te herleiden is tot midden jaren zestig. Toen mixte men voor het eerst drugs met gitaren en ontstond er een door gitaren gedomineerde rockvariant, waarin improvisatie en precisie hand in hand gaan. Soms leidde deze rockloot een sluimerend bestaan, maar verdwenen is hij nooit helemaal. De laatste jaren herstelt de elektrische gitaar zich als het dominante instrument van de rock ‘n’ roll. Die herwaardering is grotendeels te danken aan bands als Parquet Courts, War On Drugs en het King Gizard circus. Recente berichten dat gitaarmuziek op sterven na dood zou zijn, zijn dan ook sterk overdreven. Nu we toch namen noemen, mogen ook die van Televison, The Allman Brothers Band en The Grateful Dead niet ontbreken als verlichte voorbeelden en illustere voorgangers van bands als RBCF.
