Bridie Monds-Watson, alias SOAK, heeft onlangs hun derde album If I Never Know You Like This Again aangekondigd. Het wordt uitgebracht door Rough Trade Records op 20 mei 2022. Luister naar een nieuwe track “last july” en bekijk de bijbehorende video die is gemaakt door Ellius Grace, met in de hoofdrol Bridie en hun partner. “If I Never…” is het vervolg op Grim Town uit 2019 en SOAK’s voor Mercury genomineerde debuutalbum uit 2015 Before We Forgot How to Dream.
Bridie Monds-Watson (hen/hun) van SOAK heeft hun leven vanaf jonge leeftijd onophoudelijk in foto’s en video vastgelegd. “Ik haat het idee om ouder te worden en te vergeten, of een gezin te hebben en niet in staat te zijn om een herinnering of een gevoel perfect uit te leggen. Ik wil me altijd precies herinneren hoe ik me op een bepaald moment voelde’, legt Bridie uit. Het is dan ook volkomen logisch dat If I Never Know You Like This Again bestaat uit wat Bridie ‘song-memories’ noemt. Na veel van het nieuwe album te hebben geschreven tijdens de pandemie, toen de tijd op zijn langzaamst voelde, maakte Bridie’s obsessieve behoefte om elk hoofdstuk van hun leven te documenteren als een wonder van het alledaagse.
Naast Tommy McLaughlin (hij/hem) die al lang samenwerkt met Bridie, schreven de twee het grootste deel van het album samen terwijl ze obsessief luisterden naar indiebands als Broken Social Scene en Pavement en het klassieke album The Bends van Radiohead. Ze werkten aan dit nieuwe, door riffs geleide geluid uit het midden van de jaren 90, “nerding out on guitars and pedals like moronic bros” voordat ze het met de rest van de band opnamen in Attica Studios in Donegal. Eerdere SOAK-albums waren ofwel op afstand opgenomen of door slechts twee mensen, maar “If I Never…” ziet alle leden van SOAK tegelijkertijd in de studio. Na het grootste deel van de pandemie van elkaar weg te zijn geweest, was het belangrijk om de plaat als band te maken, en de vreugdevolle energie om iedereen weer in dezelfde ruimte te hebben is voelbaar.
Op If I Never… worden de briljante melodieën van SOAK volledig in de schijnwerper gezet. De lead single ‘last juli’ bevat een meesterlijk afwijkende vocale set tegen bezwijmende gitaren, waardoor een weelderig popnummer ontstaat dat niet zou misstaan in de aftiteling van een coming-of-age-film uit de jaren 90. Tekstueel slaagt Bridie erin zowel speels als zelfbewust te zijn. Het idee van identiteit staat centraal in de plaat en Bridie’s teksten zijn even persoonlijk als universeel. “Dit album is het meest accurate beeld van mij. Ik voelde helemaal geen druk, het was bijna alsof ik aan het razen was terwijl ik aan het schrijven was. Toen ik naar het verleden keek, was het alsof ik een grote bingomolen had van al mijn recente herinneringen, de willekeurige selectie die daar uit kwam rollen, zou ik oppakken. Het heeft me geholpen om mijn verleden te verwerken.” Door gebruik te maken van hun specifieke ervaringen, is het resultaat een plaat die diep herkenbaar en sprankelend is, terwijl het de ups en downs van hun reis doorkruist om een volledig gerealiseerd persoon te worden.