Sorry is een nachtmerrie voor hokjesgeesten. Het duo uit Noord Londen schakelt zonder waarschuwing van grunge naar jazz naar trip hop en weer terug. En dat dus binnen één nummer.
Op papier klinkt het chaotisch. Op plaat heeft Sorry zijn zaakjes uitstekend voor elkaar. Aan niets is te horen dat het onlangs verschenen 925 album hun debuut is. Het komt maar zelden voor dat een band zo afgewogen een zelfverzekerd klinkt op een eerste album. Het feit dat Asha Lorentz als Louis O’Bryan elkaar al wat langer dan vandaag kenen zal daar zeker een rol in spelen. Samen muziek doen ze sinds de middelbare school. Wat op zich niet zo heel erg lang is. Ze zijn namelijk pas 22.
De eerste band waarin Asha en Louis speelde was een Jimi Hendrix coverband. Uit die tijd is alleen de gitaar overgebleven en misschien een vleugje psychedelica. In geest is Sorry meer verwant aan homo eclecticus, David Bowie. Maar Sorry is dus vooral zichzelf.
Voor ons is As The Sun Sets de opvolger van Rock & Roll Star, dat we eind vorig jaar oppikten. De nieuwe single is een gelaagde track met een slepend tempo dat gaandeweg wint aan tempo en volume. De subtiele details ontdek je pas na een paar draaibeurten. Een groeidiamantje dus. En ere wie ere toekomt het debuut van Sorry had nooit zo sterk en uitgekristalliseerd geklonken zonder de goede smaak en technische expertise van producer James Dring (Gorrilaz/Miles Kane/KennyHoopla).