‘What’s In A Name?” zong de oude bard ooit. In die van Soul Sister Dance Revolution zitten vier woorden, maar geen daarvan geeft enige indruk van de stijl van de band. Soul, nee rock ja. Sister? Nope, mannen zijn het het. Dance tja, maar geen dance dance. Revolution? Eerder traditie. De naam klinkt gewoon lekker, net als de muziek, dus wat zeuren we? Submarine is wat rockier dan voorgaande tracks als Hearts en Hold The Line en dat bevalt goed. Je hoort dat de Hagenezen zich een slag in de rondte hebben gespeeld, die bühne-ervaring uit zich in een lekker lichamelijk geluid, dat dan wel niet meteen noopt tot het betreden van de dansvloer, maar wel degelijk dwingt tot het ritmisch bewegen der ledematen.
