Bands met een plaatsnaam als bandnaam zijn er ten over. Sommigen zoals Chicago en Boston komen uit de stad waarnaar ze zich vernoemden. Het gros echter koos een stad als naam gewoon voor de leuk of voor de klank. Beirut en Nazareth zijn waarschijnlijk zelfs nog nooit in de buurt geweest van de plaats waarnaar ze zich noemden. Enter St Tropez. St Tropez is een kwartet uit onze hoofdstad, dat is gerezen uit de resten van Go Back To The Zoo. Waar de naam vandaan komt? Hij zal in ieder geval niet geïnspireerd zijn door de punkscene van de mondaine badplaats aan de Côte D’Azur. Punk het woord is gevallen. St Tropez typeert zichzelf als een yachtpunkband. Die term behoeft enige uitleg. Yachtrock is een term die gebruikt wordt voor de gladde pop veelal van Amerikaanse origine, die zijn opmars maakte in de jaren zeventig en tachtig. Een beetje rockliefhebber haalde toendertijd zijn neus op voor de zoetgevooisde klanken van acts als Christopher Cross, Toto en Michael McDonald, maar tijden veranderen. De Californische softrock scene werd een jaar of tien geleden geparodieerd in een TV serie met de titel Yacht Rock. Die naam is blijven hangen en geldt voor muziek die het best kan worden genuttigd op het dek van een jacht in de haven als ware het kaviaar en champagne. De Nederlandse benaming van het genre is marina rock. Zo wordt de keuze voor de naam St Tropez al wat duidelijker. St Tropez maakt luxueuze punk. Hun punk is niet geworteld in zijn oorspronkelijk habitat van achterbuurten en binnensteden, maar heeft de glans van welvaart, de nasmaak van succes. Geen punk, maar punque. In de praktijk betekent dat een knappe productie, vrij duidelijk gearticuleerde zang en gekanaliseerde woede. Wat is er dan punk aan St Tropez? Heel wat nog, de scheurgitaren bijvoorbeeld, de baldadige koortjes, maar vooral de schijt aan de commercie. Dat laatste zet de bandnaam in een ironisch licht. Ook dat is punk.