Clipprimeur: Jane Weaver – Heartlow

Jane Weaver staat nog in de Graadmeter met haar nummer The Revolution of Super Visions, maar vandaag gaat de nieuwe single Heartlow alvast in première op Pinguin Radio.

Jane Weaver staat alweer zo’n vijftien jaar garant voor eigenzinnige, niet zelden onvoorspelbare, maar immer boeiende muziek. Erg bekend is ze er niet mee geworden, maar de fans die ze heeft, raakt ze nooit meer kwijt. De vorige single klonk wat elektronischer met Afrobeat invloeden. Heartlow is meer dreampop. De video werd geregisseerd door niemand minder dan Douglas Hart, bassist van The Jesus and Mery Chain.

Jane Weaver quote: “Heartlow is my attempt at an uplifting tragi-pop parade for the trials of modern times disguised as a homage to a lost generation of misfit girl groop records. Written in hibernation in an out of season French coastal town surrounded by ancient stone circles and arthurian forests.”

Pre-order Jane Weaver’s nieuwe album ‘Flock’ hier.

Clipprimeur: Anne-Fay – White Woman (Akweley)

Op 29 januari verschijnt Reaspora, het debuutalbum van Anne-Fay op haar eigen label Onyx & Ivory. Reaspora werd met meerdere producers gemaakt zoals Kwame Yeboah (Stevie Wonder, Shaggy), Jeremia Jones (Damian Marley, Ed Sheeran) en Morgan Avenue (Willem, S10). De nieuwe single afkomstig van het album White Woman (Akweley) gaat vandaag bij ons in première.

Hoe verhoud je je tot de huidige maatschappij, culturele toe-eigening en het koloniale verleden van Nederland als je zwarte roots hebt maar ook wit privilege? Zangeres Anne-Fay reisde de diaspora van haar familie af langs Aruba, Curaçao, Suriname en Ghana om muziek te maken over haar roots. Een fysieke en mentale reis die sterk beïnvloed is door de transatlantische slavenhandel. Anne-Fay is een gemixte vrouw met een witte huid en een zwarte moeder.

De teksten van Reaspora variëren van zacht poëtisch tot hard en direct. Geïnspireerd door de koloniale geschiedenis en slavernij, maar ook door belevenissen in een recenter verleden. Zoals het racisme dat haar moeder als zwarte vrouw ervaart. Ook zingt Anne-Fay over haar persoonlijke struggles. ‘I’ve got thighs the size of Africa’ is de eerste zin in de track Thighs en gaat over haar ervaringen als vrouw met Afro-Surinaamse lichaamsvormen op een Nederlandse dansacademie. In I Am Racist zingt Anne-Fay heel eerlijk over het racisme dat ze ook bij zichzelf bespeurt.

De albumnaam Reaspora is afgeleid van het woord ‘diaspora’, wat verspreiding van een volk over delen van de wereld betekent. De verspreiding van tot slaaf gemaakten zorgde ervoor dat Afrikaanse muziekstijlen van grote invloed zijn geweest op muziekstromingen als de Surinaamse volksmuziek Kawina, het Antilliaanse Tambú maar ook soul en hip-hop uit Amerika.

Anne-Fay werkte tijdens de reizen samen met verschillende locale producers, zoals met Kwame Yeboah in Ghana. Op de voormalig Nederlandse kolonie Aruba, werkte ze aan My Me met Michael Lampe, beter bekend als Fellow. Met de Nederlands-Surinaamse producer Jeremia Jones, maakte Anne-Fay de rauwe duistere electro track Titanic Noir en de pop-track met Caribische invloeden So Many Days. Morgan Avenue is samen met Jeremia Jones verantwoordelijk voor het afproduceren van het album. Anne-Fay produceerde zelf ook twee tracks en schreef vrijwel alle teksten samen met haar broer Felix Kops (regisseur) waarmee ze de reis samen maakte. De intieme track Spanish Goat schreef ze met Britse songwriter Will Knox, die ook mede-verantwoordelijk is voor Arcade van Duncan Lawrence.

Persoonlijke quote van Anne-Fay:
“We (mijn broer Felix en ik) waren bij Elmina Castle, een slavenfort in Ghana wat 2,5 eeuw van Nederland is geweest. Na een heftige en emotionele rondleiding met alle verhalen over de geschiedenis die zich daar had afgespeeld liepen we tegen een geschreven tekst op de muur aan; de zin ‘for those who return to find their roots’ emotioneerde mij intens. Het besef dat mijn voorouders ooit hier door ‘the door of no return’ zijn gedwongen en hoe dit verleden verzwegen wordt. Hier sta ik, eeuwen later, hier besef ik hoe gewichtig dit verleden is. ‘S avonds in een muziekstudio in Accra schreven we White Woman- Akweley. Dit nummer is een dankwoord aan Ghana voor alles wat ze me heeft geleerd, laten zien en laten voelen.”