High Pulp – Pursuit Of Ends (ANTI)
Wat krijg je als je muzikanten uit het rockcircuit uit hun comfortzone haalt en ze de jazzwereld in laat wandelen. Dan krijg je een avontuurlijke plaat. Een jazzalbum, absoluut, dat net even anders is en smaakt naar meer.
“We’re a bunch of outsiders who refused to be kept out”, vertelt High Pulp-drummer Bobby Granfelt. “We’ve never had an academic approach to jazz; most of us grew up playing in DIY-bands. So it was the rawness and the energy and the absolute freedom of the music that called to us in the first place.”
De uit rockstad Seattle afkomstige groep muzikanten opereert ook in de bebop, punkrock, shoegaze, hiphop en elektronische muziek en maakt met Pursuit Of Ends een wonderlijke uitstap, die ook nog eens heerlijk uitpakt. Dat begint meteen al met de op drum ‘n bass gestoelde opener Ceremony. Die swingt de pan uit. De hoofdrol wordt gegrepen door saxofonist Jaleel Shaw, terwijl Granfelt nauwelijks onder wil doen voor Buddy Rich. Kun je nagaan.
Pursuit Of Ends leunt vaker op drum ‘n bass. Het levert weelderige, soms wat filmische jazz op, die raakt aan het geluid van Miles Davis, maar net zo zeer aan dat van Aphex Twin en de alternatieve rockband My Bloody Valentine.
High Pulp is gevormd rond zeven kernleden. De gastmuzikanten zijn minstens zo speciaal, zoals eerdergenoemde saxofonist Jaleel Shaw (Roy Haynes, Mingus Big Band), harpiste Brandee Younger (Ravi Coltrane, The Roots), de Grammy-genomineerde trompettist Theo Coker en toetsenist Jacob Mann (Rufus Wainwright, Louis Cole). Het levert al met al een tiental pure, onweerstaanbare tracks op. Een plaat die schreeuwt om meer. Pieter Visscher
Liefhebbers van High Pulp luisteren natuurlijk ook naar https://pinguinradio.com/player/pinguingroove