”Indie sad rock boys’ luidt de eenregelige bio van LEAP. Drie van de vier woorden kloppen, het belangrijkste niet zo.
Tenminste er is weinig sads aan Play Dead. Op basis van dit -toegegeven magere- bewijsmateriaal zouden we LEAP eerder uitbundig willen noemen. En overtuigend en meer van dit soort termen die uiting geven aan ons enthousiasme. Om toch zeker te zijn of het aan ons ligt of dat de band niet uitblinkt in zelfkennis hebben we ook wat oudere nummer aangeklikt. Dat zijn er niet zo heel veel, want LEAP heeft nog geen album. En wat blijkt? Ouder werk is niet of nauwelijks minder extravert en luidruchtig. De titels van sommige songs suggereren wel een gevoelige kant. Toch zijn Exit Signs, I Don’t Believe You en The Downfall iig wat muziek betreft ook niet echt sad. Bij oplettende lezers en luisteraars is er inmiddels een lichtje gaan branden bij het zien van de naam LEAP, zeker in combinatie met songtitel The Downfall. Dat was eind vorig jaar Breekijzer. Toen typeerden we de muziek van de aanstormende Britten als ‘poppy grunge’. Die sticker kleeft nog steeds.
Ga LEAP zien op 19 april in Merleyn, Nijmegen en/of 20 april op Paaspop. 29 mei staat de band in de Melkweg.